کودکان همانند بزرگسالان دارای احساسات هستند و اختلالات رفتاری و خلقی را نیز درک می کنند و از طرفی استرس و اضطراب به عنوان نوعی از اختلالات عصبی که علایم ناخوشایند و اثرات مخربی می تواند بر جسم و روان هرکس و در هر دوره سنی، ایجاد کند، کودکان نیز از تاثیرات این علائم بر روی اعصاب آنان مستثنی نیستند.
متخصص روانپزشک و مشاوره کودک و نوجوان به ایرنا گفت: استرس از جمله عوارض درونی به شمار می رود که در واقع واکنش عصبی نسبت به فشارهای محیطی و ناتوانی در برابر رفع آنها است.
مهشید رابطیان افزود: استرس و اضطراب در مدت زمان طولانی و یا به شدت زیاد در هر دوره‌ای عوارض و پیامدهای ناخوشایند بسیاری دارد و از این رو این عوارض در دوره کودکی از اهمیت بیشتری برخوردار است به نحوی که مغز و بدن کودک در این دوران در حال رشد و تکامل است و استرس می‌تواند در روند رشد، اختلال ایجاد کند.
وی با بیان اینکه این ایام موضوع ویروس کرونا همراه با برخی مشکلات خانواده ها، فشارهای مدرسه، عدم برقراری ارتباط با گروه دوستان و مرگ نزدیکان از جمله عوامل بیرونی به شمار می رود که می‌تواند منجر به استرس و اضطراب در کودکان شود، اظهار داشت: والدین باید با فرزندان درباره واکنش های عصبی از جمله ترس و نگرانی صحبت کنند و به آنان اجازه دهند تا نسبت به هر آنچه در اطراف آن می گذرد، اهمیت داده و نظر دهند.
رابطیان تصریح کرد: اهمیت دادن به آنچه که در زندگی فرزندان می گذرد موجب می شود تا ترس و اضطراب آنان به حداقل برسد و برای بازگو کردن ذهنیات خود، پدر و مادر را قابل اطمینان بدانند.
این فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان افزود: والدین به این واقعیت توجه کنند که فرزند آنان احتمال دارد خانواده را با گفتن قسمت کوچکی از آنچه آن را آزار می دهد، آزمایش کنند. باید پدر و مادر با دقت به صحبت فرزند گوش دهند، او را تشویق و بااو همدلی کنند.
وی با بیان اینکه والدین در اینگونه مواقع حتی الامکان بیشتر باید شنونده باشند تا نصیحتگر اظهار داشت: والدین زمانی که در جایگاه پاسخگویی قرار گرفتند باید متفکرانه پاسخ دهند، واکنش‌های شدید نشان ندهند، چنانچه پدر و مادر حالت عصبانی، دفاعی یا قضاوتی به خود گیرند، بچه‌ها صحبت کردن را تمام خواهند کرد.
رابطیان تصرح کرد: والدین زمانی که با استرس و اضطراب بوجود آمده در فرزند خود مواجه شدند نظر خود را بدون تحقیر کردن کودک ابراز کنند و اگر با آن مخالف هستند ضمن عدم مخالفت، نظر خود را با هدف راهنمایی، کنترل و مدیریت استرس و چالشی که در زندگی او بوجود آمده بیان کنند.
وی گفت: از جمله علائم اضطراب و استرس در کودکان می توان به تغییرات خلقی، پرخاشگری، تغییر در الگوی خواب و شب ادراری اشاره کرد و یا اینکه احتمال دارد بی‌قراری و لجبازی آن با اعضای خانواده بیشتر شود.
این رواندرمانگر کودک و نوجوان افزود: هرچقدر که فرزندان بزرگ‌تر می‌شوند مسائل اجتماعی نظیر مدرسه و گروه دوستان برای آنان اهمیت بیشتری پیدا می کند و در نتیجه این مسائل سهم بیشتری در اضطراب آنها برجای خواهد گذاشت.
وی با بیان اینکه والدین علی رغم همه تلاش ها نتوانستند با کودک خود صحبت کنند حتماً از یک مشاور و روانشناس کودک مشاوره بگیرند، افزود: روانشناس علاوه بر برگزاری جلسات فردی با کودک به والدین کمک خواهد کرد تا بتوانند علایم استرس و اضطراب و راههای مهارت مقابله با آن را در وجود فرزند و همچنین خودشان تشخص و تقویت کنند.