نتیجه انتخابات آمریکا، اگرچه در مجموع و تاکنون همانطور رقم خورده است که اغلب نظرسنجیها پیشبینی میکردند؛ اما همچون انتخابات سال ۲۰۱۶، باز هم این نظرسنجیهای دچار خطاهایی محاسباتی شدند و کارشناسان پیشنهاد کردهاند که شیوه برگزاری این نظرسنجیها دوباره اصلاح شده و مانع از تکرار اشتباهات مجدد در آنها شد.
در کشور آمریکا صدها موسسه نظرسنجی خصوصی وجود دارد که به صورت منظم به بررسی میزان محبوبیت فعالان سیاسی در این کشور و در دو حزب بزرگ «جمهوریخواه» و «دموکرات» میپردازد. نتایج این نظرسنجیهای یکی از مهمترین منابعی هستند که رهبران این احزاب را قانع میکند که از نامزدی یک فرد خاص در انتخابات ریاستجمهوری این کشور حمایت کنند. اگرچه اغلب این نظرسنجیها تا انتخابات سال ۲۰۱۲ به درستی برنده انتخابات را پیشبینی کرده بودند؛ اما نتیجه خلاف انتظار انتخابات سال ۲۰۱۶ این کشور نشان داد که این نظرسنجیها، همیشه درست پیشبینی نمیکنند. اغلب نظرسنجیها در سال ۲۰۱۶ میلادی به اشتباه پیشبینی کرده بودند که «هیلاری کلینتون» نامزد حزب دموکرات برنده انتخابات خواهد شد، اما در نهایت این «دونالد ترامپ» بود که در انتخابات سال ۲۰۱۶ به پیروزی رسید.
پس از آن بود که بسیاری از موسسات نظرسنجی، ضمن اعتراف به انجام پیشبینیهای اشتباه، اعلام کردند که در نحوه برگزاری نظرسنجیهای آینده خود، اصلاحاتی اساسی را صورت خواهند داد. در نتیجه همین اصلاحات بود که کارشناسان امیدوار بودند، پیشبینی نظرسنجیها درباره انتخابات ۲۰۲۰ ریاستجمهوری آمریکا، صحیح از آب درآید و «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات، پیروزی قاطعی را به دست آورد. اغلب نظرسنجیها پیشبینی میکردند که بایدن با اختلافی ۸ تا ۱۰ درصدی در انتخابات پیروز و نتیجه رایگیری به سرعت مشخص شود، اما چنین نشد. اگرچه بایدن به عنوان چهل و ششمین رئیس جمهوری آمریکا برگزیده شد اما نظرسنجیها باز هم خطاهایی فاحش داشتند و نه تنها پیش بینی نتایج برخی ایالات کاملاً اشتباه بود که فاصله میان دو نامزد بسیار کمتر از تصور شد.
بخشی از نتایج نظرسنجیهای اخیر در آمریکا هم درست از آب درآمدند. قبل از هر چیز این نظرسنجیها به درستی نشان دادند که آرای بایدن بیشتر از ترامپ خواهد بود. در عین حال چرخش آرا در ایالاتی همچون «ویسکانسین» و «میشیگان» نیز به نظر درست از آب درآمد. شگفتی این نظرسنجیها پیش از انتخابات این بود که آرای ایالت «آریزونا» به سمت دموکراتها متمایل خواهد شد. این ایالت آخرین بار در سال ۱۹۹۶ به نفع دموکراتها رای داده بود و کمتر کسی تصور میکرد آرای این ایالت به نفع بایدن به صندوق ریخته شود. همچنین نظرسنجیها پیروزی قاطع بایدن در ایالات غربی و شمال شرقی و پیروزی قاطع ترامپ در ایالات مرکزی را درست پیشبینی کرده بودند.
اما نظرسنجیها بار دیگر اشتباهاتی فاحش داشتند. برخلاف پیشبینی نظرسنجیها، اختلاف میان دو نامزد در برخی ایالات بسیار اندک بود. این اختلاف آنقدر کم بود که اکنون موجب التهاب آفرینی در اعلام نتایج ایالاتی همچون «جورجیا»، «ویسکانسین»، «پنسیلوانیا» و مانند آن شده است. همچنین در حالی که تصور میشد ترامپ در ایالاتی همچون تگزاس یا فلوریدا، رقابت را واگذار کرده یا با اختلافی اندک پیروز شود، رئیسجمهور فعلی ایالات متحده، با اختلافی چشمگیر در این ایالات به پیروزی رسید، اگرچه که این بار ایالت فلوریدا تعیین کننده برنده انتخابات نشده است. در مورد نتایج دو ایالت «آیوا» و «اوهایو» نیز مشخص شد که نظرسنجیها اغلب اشتباه بودند و ترامپ توانست در این ایالات پیروز شود. در عین حال بررسیهای اولیه نشان میدهد که لزوما آرای رنگین پوستان به سمت بایدن و آرای سفیدپوستان طبقه متوسط به سمت ترامپ تغییر مسیر ندادهاند. همچین برخلاف پیشبینیها تاکنون در دو ایالت «مین» و «نبراسکا» نیز آرای الکترال تقسیم نشدهاند. مسئلهای که بازهم خطای نظرسنجیها را نشان میدهد که اغلب آنها از احتمال تقسیم آرا در این ایالات خبر داده بودند. همچنین هیچکدام از نظرسنجیها نتوانسته بودند چنین میزان مشارکتی در انتخابات آمریکا را تخمین بزنند. مشارکتی که نشان داد در شرایطی که جامعه دو قطبی شده است، افزایش چشمگیر میزان مشارکت در انتخابات، میتواند تاثیری عمیق بر نتایج انتخابات گذارده و نتیجهای متفاوت با آنچه که پیشبینی میشد را رقم بزند. حال باید دید آیا موسسات نظرسنجی، حاضرند تا بار دیگر ضمن بررسی مجدد شیوههای نظرسنجی و بررسی آرا و نظرات شهروندان، ضریب خطای نتایج خود را کاهش دهند یا آنکه این خطاها، بار دیگر در نتایج نظرسنجیهای دوره های بعدی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا تکرار خواهند شد؟