اگر گمان کردید موضوع این یادداشت، پند واندرز برای زدن ماسک در هنگامه یکهتازی کروناست و میخواهیم مانند دیگران هشدارهای تند و تیز روانه جسم و جان شما کنیم، اشتباه کردهاید.
همچنین موضوع یادداشت درباره کسانی که برای «شکست کرونا» بر چهره خویش ماسک میزنند و کسانی که این ویروس رازمند را به هیچ میگیرند و رخ خود را به لجبازی آراسته میکنند، نیست.
در این نوشتار ، کاری به کار مردمان عادی کوچه و بازار که در غوغای تاخت و تاز کرونا همواره و در بیشتر مواقع، مقصر پنداشته شدهاند و میشوند هم نداریم.
اندکی مقدمه: زدن ماسک برای زمین افکندن کرونا، درآغاز با اما و اگرهایی همراه بود و حتی برخی پزشکان که بدون ماسک میان مبتلایان به کرونا رفتند، گفتند که تاثیر ماسک برایمان آشکار نشده است.
حتی اوایل اسفند ۱۳۹۸ یک مسئول در دانشگاه علوم پزشکی یکی از استانهای کشور در بیمارستان ویژه افراد بستری شده به دلیل ابتلا به کرونا، بدون زدن ماسک حضور یافت.
رفتار این پزشک مدیر، گویا واکنش های منفی داشت که همان زمان هواداران و منسوبان این مقام درباره حضور بدون ماسک او در جمع مبتلایان کرونایی نوشتند:در پیامها چندین بار گفته شده استفاده از ماسک برای همه افراد در چنین شرایطی الزام آور نیست،پیامهایی که تاکید دارد چنین ماسکهایی اصولا نمیتوانند در صورت وجود ویروس کرونا در برابر شیوع و فراگیری این بیماری کارآیی داشته باشند.
بگذریم؛ اینک چنان به زدن ماسک برای پیشگیری و همچنین تاثیر آن در قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا تاکید میشود که پوشاندن چهره با ماسک از داشتن پوشاک بر بدن، مهمتر تلقی میشود.
مقدمه چینی هم تمام شد؛ اما این هم موضوع یادداشت نیست!
موضوع این است:شما میفرمایید و فرمایشتان پرو پیمان و تا این لحظه بحق هم هست که برای مقابله با کرونا ماسک بزنید؛ ما هم اطاعت می کنیم.
با این حال پرسشمان این است:چی بپوشیم که استاندارد باشد؟
برخی افراد با پارچه های خانگی همرنگ با زیرشلواری،بعضی مانند تکنسینها و پزشکان اتاق عمل، دیگران با پارچههای سفید و گذاشتن لایه های دستمال کاغذی درون پارچه و گروهی دیگر با روش های ابتکاری ماسک ضد کرونا میسازند و استفاده میکنند.
کسانی هم که این ماسکها را از داروخانهها، خرازی ها و مکانهای دیگر میخرند، نشان استاندارد روی این ماسک ها نمیبینند.
چی بپوشیم یعنی اینکه کدام ماسک ضد کرونایی برای مردم عادی، استاندارد است؟ اصلا ماسک استاندارد برای مردم کوچه و بازار در ایران داریم؟
بگذارید بهتر بپرسیم: مگر برای بخاری، بستنی، دوشاخه برق، سنگ روشویی، خمیردندان و دیگر لوازم موردنیاز و ضروری، استاندارد نداریم؟
پاسخش مثبت است و خریداران هنگام خرید چنین کالاهایی، نشان استاندارد را یکی از معیارهای خود برای انتخاب کالا قرار میدهند.
پرسش اساسی ما با توجه به مثالهایی که بیان شد این است: آیا ماسک عادی که مردم عادی برای مقابله با کرونا می سازند و باید برچهره خود بزنند، همچنین ماسکهایی که مردم از مغازهها می خرند، معیارهای بهنجار و مهر و نشان استاندارد دارند یا خیر؟
اینجا اما پاسخش مثبت نیست. زیرا ماسک های خانگی که اصلا استاندارد نیستند و ماسکهای تجاری و مغازهای هم از نشان استاندارد بیبهره هستند.
این را درباره ماسک های تجاری ما نمیگوییم؛ مسئولان مربوط در سازمان استاندارد کشور گفته اند.
رییس سازمان ملی استاندارد ایران در خبری که سهشنبه ۲۰ آبان ۹۹ از قول وی منتشر شد، بیان کرد: استاندارد ماسکهای ضد کرونا در دست تدوین است.
نیره پیروزبخت این را هم گفت که تا آن زمان، تولیدکنندگان میتوانند مطابق استاندارد سختگیرانه ماسکهای جراحی به تولید بپردازند.
چون طبق گفته او تاکنون فقط برای ماسکهای جراحی، استاندارد تدوین شده که استانداردی سختگیرانه است.
« تدوین این استاندارد زمانبر است،به محض شیوع این بیماری در سطح کشور، با هماهنگی وزارت بهداشت و درمان و دیگر ارگانها، تدوین استانداردی پژوهش محور برای ماسکهای مورد استفاده در دستور کار قرار گرفت». این هم گفته رئیس سازمان ملی استاندارد کشور است.
پیش از آن به تاریخ ۱۹ مهرماه ۹۹ معاون نظارت بر اجرای استاندارد سازمان ملی استاندارد چنین گفته بود:تولید ماسک مشمول استاندارد اجباری نیست و وزارت بهداشت هم درخواستی برای تدوین استاندارد اجباری نداشته است.
وحید مرندی مقدم در مورد استاندارد ماسکهای تولیدی در کشور بیان کرده بود: برخی استانداردها برای تولید ماسک تدوین شده ولی در مجموع تولید این محصول مشمول استاندارد اجباری نیست.
وی ادامه داد: پیشنهادی از طرف وزارت بهداشت نیز برای اجباری شدن استاندارد ماسک به ما ارائه نشده است.
حال که موضوع نوشتار مشخص شد، نتیجه گیری با خودتان.
* دبیر ایرنا در استان فارس