عرفان مومن‌پور روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این مطالعات در تصمیم گیری‌های کلان استان به عنوان ابزاری مفید قابلیت استفاده را دارد.
وی اضافه کرد: در بررسی‌های انجام شده شاخص هدایت الکتریکی(میزان شوری آب) در جز کمی از منابع وسیع آب زیرزمینی قابل استخراج استان یعنی از حدود یک میلیارد و ۶۲۹ میلیون مترمکعب، ۳۰۵ میلیون مترمکعب آن بیش از حد استاندارد است.
معاون حفاظت و بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای کردستان افزود: در واقع هدایت الکتریکی به طور مستقیم با مجموع آنیون‌ها و کاتیون‌های حاصل از تجزیه مواد شیمیایی مرتبط است و در حالت عمومی با غلظت کل نمک‌ها مطابقت می‌کند.
مومن‌پور به چالش‌های تأثیرگذار بر کیفیت منابع آب زیرزمینی اشاره کرد و افزود: فضولات حیوانی حاوی مقادیری از ترکیبات آلی و محلول مانند نیترات است که از طریق بارندگی یا آبیاری وارد خاک شده و به آب‌های زیرزمینی راه یافته و زمینه آلودگی این منابع را فراهم می‌کند.
وی زه‌آب‌های کشاورزی را از دیگر عوامل تهدیدکننده سفره‌های آب زیرزمینی اعلام کرد و یادآور شد: یکی از شاخص‌های مهم آلودگی منابع آب زیرزمینی وجود نیترات است که بر اثر کاربرد انواع کودهای شیمیایی، آلی (دامی و انسانی)، تجزیه گیاهان و دیگر باقی مانده‌های آلی در خاک و تخلیه نامناسب فاضلاب بوجود می‌آید.
مومن‌پور اضافه کرد: زباله‌های جامد شهری و صنعتی دفن شده در زمین خود حاوی درصد بالایی آب هستند چنانچه آب‌های سطحی نیز به درون آن نفوذ کند در اثر فعل و انفعالات شیمیایی و بیولوژیکی که در درون لندفیل (گودال زباله) رخ می‌دهد، شیرابه آلوده‌ای تولید می‌شود که حاوی انواع عناصر سمی است و نفوذ این مواد می‌تواند تهدیدی جدی برای آلودگی آب‌های زیرزمینی باشد.
معاون حفاظت و بهره‌برداری شرکت آب منطقه‌ای کردستان به حوادث طبیعی و انسانی از جمله آلودگی نفتی ناشی از سقوط تانکر حمل سوخت به عنوان دیگر عوامل آلوده‌کننده منابع آبی اشاره و تاکید کرد: شناخت آلاینده‌های نوظهور و غیرمتعارف که در سال‌های اخیر هم در آب‌های سطحی و هم در آب‌های زیرزمینی مشاهده شده، امری ضروری است.
مومن‌پور افزود: با توجه به اینکه مطالعات ارزیابی آسیب‌پذیری کلیه سفره‌های آب زیرزمینی در استان انجام شده است، نواحی دارای آسیب‌پذیری بالا شناسایی شده که نیازمند دقت بیشتر به منظور صدور مجوز طرحها و پروژه‌های این مناطق و کنترل منابع آلاینده است.
وی در خصوص برنامه استان به منظور حفاظت کیفی از منابع آب، به تشدید نظارت‌ها در خصوص اجرای برنامه‌های طرح احیا و تعادل‌بخشی و اجرای برنامه‌های سازگاری با کم آبی در محدوده‌های مذکور جهت جلوگیری از اضافه برداشت و تداخل آب‌های شور و شیرین اشاره کرد.
کردستان، استانی کوهستانی و اقلیم آن متاثر از توده‌های هوای گرم و مرطوب مدیترانه‌ای است که موجب بارندگی‌هایی در بهار و ریزش برف در زمستان‌ها می‌شود.
بیشترین میزان بارندگی سالیانه مربوط به شهرهای مریوان و بانه با حدود ۸۰۰ میلی‌متر و کمترین میزان بارندگی در شرق استان حدود ۴۰۰ میلی‌متر و در قسمت مرکزی یعنی سنندج نزدیک به ۵۰۰ میلی متر است.
از حوضه های آبریز اصلی استان کردستان می‌توان به خلیج فارس و دریای عمان، دریای خزر و دریاچه ارومیه و حوضه‌های آبریز نیز به سفیدرود شامل رودخانه‌های تلوار و قزل اوزن، مرزی غرب شامل رودخانه‌های سیروان و زاب کوچک، کرخه شامل رودخانه رازآور و دریاچه ارومیه شامل رودخانه های زرینه و سیمینه اشاره کرد.
تعداد دشت‌های استان ۹ مورد بوده که پنج دشت آن در نیمه شرقی، ۲ دشت در غرب و ۲ مورد دیگر در جنوب استان واقع شده است و دشت‌های قروه، دهگلان و چهاردولی در شرق استان جزو دشت‌های ممنوعه محسوب می‌شود.
۱۸ سد در کردستان وجود دارد که از این تعداد مدیریت ۱۲ سد در اختیار استان است و چهار سد قشلاق، سنگ‌سیاه، عباس آباد بانه و سد زریوار به بهره‌برداری رسیده است.