به گزارش امروز (یکشنبه) این شبکه خبری، در متن این سند که در دسامبر ۱۹۸۷ و در اوج قیام مردمی که «انتفاضه سنگ» نام‌گذاری شد، آمده است: شورای ملی، به نام خدا و به نام مردم عرب فلسطین، تأسیس دولت در سرزمین فلسطین به پایتختی قدس مقدس را اعلام می‌کنیم.
این شبکه خبری افزود: با وجود همه چالش‌ها، فلسطینیها به تلاش‌های خود برای به رسمیت شناخته شدن بین‌المللی این سند ادامه می‌دهند به طوریکه در تاریخ ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه‌ای مبنی بر اعطای حق فلسطین به عنوان "ناظر" یک کشور غیر عضو در سازمان ملل رأی داد.
در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۵ ، پرچم فلسطین برای اولین بار در کنار پرچم‌های ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد به اهتزاز درآمد. با این حال ۳۲ سال است که استقلال فلسطین هنوز محقق نشده و مردم این سرزمین در تعیین سرنوشت خود نقشی ندارند و به گفته تحلیلگران، آنها از روزی که سند استقلال اعلام شده، اکنون فاصله بیشتری با استقلال کشورشان گرفته‌اند.
شبکه عربی ۲۱ اضافه کرد که بر این اساس دکتر «بلال الشوبکی» استاد علوم سیاسی دانشگاه «الخلیل» معتقد است که ایده اساسی سند استقلال در انتقال شهروندان فلسطینی از تعامل با بحران انسانی به یک مسئله سیاسی و آزادی ملی تبدیل شده که باید با استقلال و تعیین سرنوشت و تحقق رویای تأسیس کشور فلسطین پایان یابد.
وی گفت که اعلام استقلال یک مسئله اخلاقی بیش از یک موضوع رویه‌ای است که در واقع رسیدن به استقلال یا تأسیس کشور است.
با این وجود او معتقد است که سند استقلال موفق شده که درک منطقه‌ای و جهانی مردم فلسطین را از یک قربانی بدون مجرم، به یک قربانی در روند استعمار شهرک‌سازی صهیونیستها منتقل کند.
الشوبکی گفت که عدم تحول این سند به گامهای اجرایی برای تشکیل دولت فلسطین به روند ساز و کاری که «سازمان آزادیبخش فلسطین» بدون در اختیار داشتن ابزار فشار و قدرت واقعی در جهان که آن را در رسیدن به تحقق دستاوردهایش کمک می‌کند، برمی‌گرداند.
وی افزود که مشکل اساسی فلسطینیها در «توافق‌نامه اسلو» (۱۹۹۳) است که آنها را در بن بست سیاسی قرار داد و به اسرائیلی‌ها اجازه داد تا تغییرات اساسی را در این سرزمین ایجاد کنند.
وی اضافه کرد: مشکل واقعی جامعه فلسطین فقط در اختلاف جناح‌های مختلف در مورد ابزارها و روش‌های مقابله با صهیونیستها نیست، بلکه در هدف نهایی آنها است.
الشوبکی ادامه داد: فلسطینیان باید هدف خود را مشخص کرده و به این سوالات پاسخ دهند.
- آیا آنها می‌خواهند در یک کشور دو ملیتی با یهودیان زندگی کنند.
- آیا سرزمین فلسطین را به طور کامل می‌خواهند یا مانند آنچه در سال ۱۹۶۷ (کرانه باختری و غزه) اشغال شد.
وی گفت: هنگامی که بر سر اهداف توافق شود، بعد از آن می‌توان در چارچوب نهادی که در اینجا سازمان آزادیبخش فلسطین است، درباره اصلاح هر هدف سیاسی جدید بحث و گفت وگو کرد.
قدس همواره کانون نزاع و برخورد میان فلسطینیان خواهان استقلال و آزادی با اشغال‌گران صهیونیستی بوده است. مردم فلسطین با تقویت خودباوری و بیداری سیاسی در تمامی انتفاضه‌ها در کرانه باختری و مناطق اشغالی با تمام توان و امکاناتی که در اختیار دارند، همواره از مسجدالاقصی دفاع و پوشالی بودن قدرتهای استعماری را به جهانیان ثابت کرده‌اند.