علیرضا قاسمی روز دوشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: تامین آب پایدار بر اساس برآوردهای اولیه به اعتباری معادل ۲۰۰ میلیارد تومان نیاز دارد که این طرح در مرحله بررسی نهایی و تصویب است.
وی بیان کرد: برای کاهش مشکلات آبرسانی در این روستا لازم است مردم از نصب پمپ بر روی شبکه خودداری کنند زیرا باعث اختلال در نحوه‌ی آبرسانی می‌شود.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان‌وبلوچستان تصریح کرد: بخش بم پشت سراوان در شرقی‌ترین نقطه کشور و هم مرز با پاکستان قرار دارد این بخش دارای سه دهستان با ۱۱۴ روستا و جمعیتی معادل ۳۵ هزار و ۶۸۷ نفر بوده که از این تعداد ۶۶ روستا با جمعیت ۲۹ هزار و ۱۶۰ نفر دارای شبکه آبرسانی است.
وی افزود: ۸۱ درصد جمعیت بخش بم پشت شهرستان سراوان هم‌اینک دارای تاسیسات آبرسانی است.
قاسمی تاکید کرد: با توجه به کوهستانی بودن منطقه و بافت خاص زمین و نبود دسترسی به منابع آب زیرزمینی پایدار همه روستاها از طریق چاه‌های دستی که در مسیر رودخانه‌های فصلی حفر شده‌اند تامین آب می‌شوند.
وی ادامه داد: با توجه به این موضوع اگر بارندگی برای مدت کمتر از یک سال صورت نگیرد اکثر روستاهای شهرستان سراوان دچار تنش آبی و نیازمند آبرسانی سیار می‌شوند.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان خاطرنشان کرد: ۱۰ پروژه اجرایی شامل آبرسانی به روستاهای دشت میدان، بوجیری، آستان، ناگ پهن، بوروئی، حق آباد شمسر، بات کوچک، سرجنگل و مجتمع کوهک در سالجاری بر اساس اعتبارات ابلاغ شده در دستورکار شرکت آب و فاضلاب استان قرار دارد.
وی افزود: روستای شادی کلک در بخش بم پشت سراوان نیز از این قاعده مستثنی نیست، این روستا دارای شبکه است که چاه آب آشامیدنی روستا به دلیل عدم بارندگی و واقع شدن در رودخانه فصلی از آبدهی مناسبی در شرایط فعلی برخوردار نیست و هم‌اینک آب به صورت جیره بندی در شبکه توزیع می‌شود.
قاسمی بیان کرد: ۲ هزار و ۱۹۴روستای سیستان و بلوچستان که فاقد شبکه آبرسانی و دارای تنش آبی هستند در طرح آبرسانی ملی قرار گرفتند.
وی افزود: برنامه‌ریزی شده که تا پایان سال مالی امسال ۱۷۳ روستای جدید سیستان و بلوچستان وارد مدار بهره‌برداری قرار گیرند.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان ادامه داد: تا پایان فعالیت دولت تدبیر و امید شاخص بهره‌مندی مردم روستایی این استان از دسترسی به آب آشامیدنی سالم به ۷۳ درصد می‌رسد و هم‌اینک نیز شاخص بهره‌مندی آب در مناطق روستایی ۶۸ درصد است.