روزنامه همدلی ۲۸ آبان یادداشتی به قلم حسنعلی ذکریایی کارشناس روابط بین‌الملل منتشر کرد و در گزیده ای از آن آمده است: توسعه روابط همه‌جانبه و شناخت محیط پیرامونی و درک متغیرهای فرهنگی و سیاسی پاکستان به عنوان یک شناسه ژئوپولیتیکی برای یافتن آسیب‌های احتمالی و تاثیر آن بر منطقه و ایران اسلامی بسیار لازم و ضروری به نظر می‌رسد. پاکستان کشوری است که با هر دولتی که سر کار آمده، به علت پیوندهای عمیق فرهنگی؛ رابطه استراتژیک، حسنه و بسیار برادرانه و دوستانه‌ای تاکنون با آن داشته‌ایم. «عمران‌خان»، نخست‌وزیر پاکستان با سخنان شریعتی زادروز اقبال لاهوری؛ ستاره درخشان شرق را گرامی می‌دارد و «ظریف» پیش از سفرش به اسلام‌آباد، اقبال لاهوری را «پیوند دهنده دو ملت» و «مروج خستگی‌ناپذیر اتحاد مسلمانان» می‌نامند. «شاه‌محمود قریشی» وزیر امور خارجه پاکستان نیز در پیام توئیتری با خطاب کردن همتای ایرانی خود؛ مواضع ظریف را «وحدت آفرین» عنوان می‌کند.
سفر ظریف به پاکستان در این روزها و در این موقعیت حساس، نشان از «دیپلماسی متوازن» با همسایه ویژه جمهوری اسلامی ایران و تبلور «اول همسایگان» است. در این راهبرد، دو اصل بیشتر نمایان می‌شود. نخست این که همسایگان ما به دشمنان نزدیک نشوند و دوم این که با ایران می‌توانند به عنوان همسایه، ارتباط نزدیک‌تری برقرار کنند. حال اگر، این ثبات و پایداری در ارتباط با همسایگان‌مان با درون‌مایه دینی و انقلابی باشد، اهمیت دوچندانی خواهد یافت؛ زیرا، نگاه راهبردی ما دراصل سیاست همسایگی، بر دو محورانقلاب اسلامی که برگرفته از دین مبین اسلام و دومی، حوزه تمدنی و دولت - ملت‌ها استوار است. از آنجایی که مردم این کشور خواهان حضور پر رنگ و مستقل در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی هستند، «عمران‌خان»، نخست‌وزیر پاکستان با شعار «پاکستانی جدید» پا به عرصه انتخابات ۲۰۱۸ نهاد و سیاست خارجی دولت خود را در عرصه بین‌الملل، بر آن استواره کرد. او در یک چرخش سیاسی و در یک راهبرد چالش برانگیز از یک سو، به دنبال خروج از مشکلات فرقه‌ای و قومی، اقتصاد ورشکسته، ضعف در نهادهای دموکراسی و از سوی دیگر، پایان دادن به حمایت از گروه‌های تروریستی و عدم رابطه با رژیم صهیونیستی و از همه مهم‌تر حضور فعال در مجامع و بلوک‌های منطقه‌ای در راستای تامین خواست و تامین نیازهای مردم پاکستان است.
عمران‌خان در یک نطق تلویزیونی به مردم پاکستان وعده «پاکستانی نو» داد. اگرچه اثرات فشارهای خارجی و چانه‌زنی برخی عوامل دست‌نشانده خارجی تحت پوشش رهبران جریان‌های سیاسی داخلی را نمی‌توان نادیده گرفت، اما عمران‌خان تلاش می‌کند تا جایگاه پاکستان را در بازی‌های استراتژیک منطقه‌ای بالا ببرد. لذا، یکی از چرخش‌های سیاسی همزمان او، توسعه روابط خود با جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشور همسایه با نظرداشت پرهیز از واردن شدن هر گونه صدمه به روابط خود با عربستان سعودی است. عمران‌خان معتقد است که ایران به هیچ وجه در پی تنش با پاکستان نبوده و نخواهد بود و بیشتر از برخی کشورها، شایسته برقراری روابط مستحکم‌تر حتی در سطوح راهبردی است. عمران‌خان در مصاحبه با شبکه خبری «ARY» پاکستان با اشاره به سیاست خارجی دولت خود، طی دو سال گذشته، می‌گوید که روابط ما با ایران در مقایسه با گذشته در سطح بسیار خوبی قرار دارد و توسعه بیشتر این مناسبات، ضروری است. این تصمیم سیاسی عمران‌خان به هیچ وجه به مذاق دولت‌مردان عربستان سعودی خوش نیامده است. نارضایتی و نگرانی سعودی‌ها به دلیل از دست دادن نفوذ خود در پاکستان باعث شده تا آنها سیاست تطمیع یا «چک سفید» را در این کشور دنبال کنند.