خانه اندیشمندان علوم انسانی شامگاه پنجشنبه به مناسبت هفتمین روز درگذشت اندیشمند فرزانه حجت الاسلام داود فیرحی، مراسم بزرگداشتی با عنوان «مزامیر نامیرا» را به صورت مجازی با حضور اساتید دانشگاهی و خانواده آن مرحوم برگزار کرد.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا، محمود نیلی احمد آبادی رییس دانشگاه تهران در این مراسم اظهار داشت: از نگاه یک استاد دانشگاه دکتر فیرحی پژوهشگر شایسته ای بود که یافته های خود را در اختیار سایرین قرار میداد.
وی ادامه داد: دانشگاه به عنوان بهترین محل اشاعه علم و خصوصیات مثبت اخلاقی است و نیاز به اساتیدی دارد که صاحب اخلاقیات باشند و دانش کافی برای انتقال آن داشته باشند. تا دانشجویان اینده کشور تربیت شوند که دکتر فیرحی این خصوصیات را داشتند.
نیلی احمدآبادی عنوان کرد: با بررسی نگرش استاد فیرحی دریافتیم که بدون اخلاق گفت و گو شکل نمیگیرد و جامعه به سمت اصلاح نمی رود.
رییس دانشگاه تهران تصریح کرد: در دانشگاه انتظار داریم که حوزه های پژوهشی در جهت نیازها و چالش های جامعه حرکت کند و انتطار داریم اساتید این دو وجه را در نظر بگیرند و ضمن انجام پژوهش ها چالش های جامعه را نیز بررسی کنند. پس از انقلاب دکتر فیرحی در حوزه رفع چالش های علوم انسانی فعالیت کردند و همانطور که متخصصین اعلام می کنند نتایج عملکردایشان کاملا کاربردی و در راستای پیوند لایه های محتلف جامعه و تفکرات مختلف بوده است.
اندیشه‌های دکتر فیرحی تبعیض‌ها را نفی می‌کند
الهه کولایی عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران اظهار داشت: جبران آسیب از دست دادن دکتر فیرحی کار ساده ای نیست.
عضو حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی عنوان کرد: دکتر فیرحی توانستند در ابعاد بین المللی برای گسترش درک و آگاهی از اندیشه دینی و شناخت اسلام متناسب با خوانش بشری و انسانی فعالیت های موثری را داشته باشد.
وی با بیا اینکه جهان نیاز به خوانش بشری از اسلام دارد، تصریح کرد: در زمانه ای که جهان با هجمه اسلام هراسی رو به رو است. این عالم توانسته به خوبی خوانش انسانی اسلام را به جهانیان بشناساند و به نمایش بگذارد.
کولایی تصریح کرد: استقبال زیادی از اندیشه های دکتر فیرحی در ابعاد بین المللی داشت که بسیار در جهان امروزه که با نفرت پراکنی ها و شکاف های وحشتناک بین مذاهب و ادیان رو به دو هستیم و قدرت هایی که صاحبان تزویر از آن بهره برداری می کنند، موثر است و دکتر فیرحی با آموزه های خود حرکت بسیار ارزشمندی کرد که آنها را در رساله دکتری خود به نمایش گذاشت.
عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران گفت: فیرحی نیازهای بشری را پاسخ داد و کار او در برقراری آشتی اندیشه های اسلامی بسیار ارزشمند بوده است.
وی تصریح کرد: در حوزه علوم انسانی ۹۰۰ استناد به مقالات دکتر فیرحی شده است استنادی بود که در حوزه علوم انسانی بسیار چشمگیر و بی سابقه است و مانند ندارد.
کولایی اظهار داشت: مقالات و اندیشه های دکتر فیرحی رویکرد انسانی دارد که کرامت انسان هارا مورد تایید قرار می دهد و مرزها را از بین میبرد و تبعیض ها را نفی می کند به همین دلیل مقالات وی مورد استقبال اندیشمندان بین المللی است.
دکتر فیرحی نقد را محترم می‌شمارد
در ادامه فیروز محمودی عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران اظهار داشت: دکتر فیرحی اندیشمند و دانشمند در رشته علوم سیاسی بود که وی بیشتر به مسائل فکری می پرداخت.
وی ادامه داد: فیرحی اندیشه خود را قابل نقد میدانست و نقد را محترم می شمارد و بیش از اینکه علاقمند به گفتن باشد به شنیدن علاقمند بودند. همچنین از نظر حرفه ای بسیار متخصص بود و حرمت اساتید را بسیار رعایت می کرد.
محمودی عنوان کرد: انچه که بیش از اندازه دکتر فیرحی را در سطح کلان و گستره خاص می کرد خلق کریمانه او بود و اینکه اندیشه خود را بر بار اخلاق کریمانه سوار می کرد و می گفت.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران عنوان کرد:ما در زمینه فکری هنوز بر توافق اخلاقی نرسیده ایم که اندیشه برای گفتن و پذیرفتن نقد بخشی از توافق اخلاقی است و همچنین در حوزه روشنفکری زمانی که اندیشه را نقد میکنیم فکر میکنیم باید شخصیت صاحب اندیشه را نیز تخریب کنیم.
محمودی عنوان کرد: در خصوص اندیشمندان محبوب به غیر از اندیشه، شیوه خلق و اخلاق انها مهم است که فیرحی خلق مثبتی داشت. همچنین او متفکر منفعل نبود و کنشگر اجتماعی و فعال بود. و در مسایل مدنی فعال بود و معتقد بود آنچه که می اندیشد باید اجرا شود و اندیشه نباید در کتاب بماند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: در حوزه تفاهم در جامعه هرکس بتواند مستقل از نگاه های فکری بر مبنای گفت و گو و کار مشترک را فراهم کند کار بزرگی انجام داده است که فیرحی این چنین بود.
حجت الاسلام و المسلمین داوود فیرحی استاد دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران و پژوهشگر به دلیل ابتلا به کرونا روز ۲۱ آبان ۹۹ در سن ۵۶ سالگی درگذشت.
به گفته پزشک معالج فیرحی، این استاد دانشگاه در وضعیت ریوی بسیار وخیم ناشی از ابتلا به کرونا اوایل آبان در بیمارستان بستری شد و به همین دلیل در بدو مراجعه درگیری ریوی بیش از ۸۰ درصد داشت.
دکتر داود فیرحی متولد سال ۱۳۴۳ در زنجان بود. وی علوم دینی را تا پایان مقدمات در مدرسه علمیه این شهرستان گذراند و سپس سطح و خارج فقه و اصول را از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۰ در حوزه علمیه قم آموخت.
وی همزمان از سال ۱۳۶۶ در دانشگاه تهران در رشته کارشناسی علوم سیاسی قبول شد و این رشته را تا مقطع دکتری علوم سیاسی با گرایش اندیشه سیاسی از همین دانشگاه ادامه داد و رساله دکتری خود را با عنوان «دانش، قدرت و مشروعیت در اسلام» در سال ۷۸ اخذ کرد. این رساله که با الهام از روش شناسی فوکو و هرمنوتیک گادامر تنظیم شده است به بررسی مناسبات قدرت و دانش در دوره میانه اسلام پرداخته و چگونگی زایش دانش سیاسی دوره میانه را کاوش می کند.
پیش از این دکتر فیرحی در دوره کارشناسی ارشد هم رساله «اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجاریه» را نوشت. این رساله به اندیشه سیاسی فقیهان مشهور شیعه در دوره قاجار اختصاص دارد. و کوشش می کند مهم ترین مکاتب فقهی-سیاسی شیعه را که در دورة قاجاریه بسط یافته و حضور خود را کماکان در تحولات مشروطه(۱۲۸۴/۱۹۰۵) و انقلاب اسلامی (۱۳۵۷/۱۹۷۹) به بعد در ایران، حفظ کرده است، تحقیق کند.
از دکتر فیرحی تاکنون کتاب های «قدرت، دانش و مشروعیت در اسلام»، چاپ چهارم(تهران : نشر نی)، ۱۳۸۴، «نظام سیاسی و دولت در اسلام»، چاپ سوم، (تهران : سمت، ۱۳۸۴)، «تاریخ تحول دولت در اسلام»، در دست انتشار تدوین یا منتشر شده است و نیز۳۰ مقاله از وی هم در حوزه اندیشه سیاسی اسلام در مجلات و کنفرانس های علمی به چاپ رسیده است.
وی از سال ۱۳۷۸ عضو هیأت علمی و دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه تهران شد و دروس «اندیشه سیاسی در ایران معاصر» و «اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» در دوره دکتری، «فقه سیاسی» و «افکار سیاسی در ایران و اسلام» و «بنیاد گرایی و رادیکالیسم اسلامی معاصر» در دوره کارشناسی ارشد و «نظام سیاسی و دولت در اسلام»، «تاریخ تحول دولت در جهان اسلام» و «مبانی اندیشه های سیاسی در اسلام» در دوره کارشناسی. را تدریس کرد.
راهنمایی رساله های متعدد دکتری و کارشناسی ارشد درباره اندیشه سیاسی اسلامی از دیگر فعالیت های دکتر فیرحی است.
فیرحی همچنین استاد میهمان دانشگاه مفید در قم و عضو شورای مرکزی مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم بود.