«منصور پورمیرزایی» روز سه‌شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: چندین ماه است که از تمرینات گروهی دور هستم اما در این مدت آمادگی خود را حفظ کردم و در باشگاه خصوصی تمرین می‌کنم. کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و معلولین بر تمریناتم نظارت دارد و زیر نظر «علی‌اصغر رواسی» تمرینات را دنبال می‌کنم. همچنین فیلم تمریناتم را هر چند یکبار به فدراسیون و کمیته خواهم فرستاد تا آنان نیز در جریان قرار گیرند.
وی که چندین مدال نقره مسابقات قهرمانی جهان را در کارنامه دارد ادامه داد: تلاش برای رسیدن به شرایط مطلوب بدنی برای مسابقات پارالمپیک است. در این دسته رقیبان قدرتمندی از عراق، آمریکا و روسیه دارم اما اختلاف رکوردم به گونه‌ای است که اگر رکورد شخصی خود را بزنم بدون شک مدالم طلای پارالمپیک را خواهم گرفت. البته میزان آمادگی و تمرکزم بر روی تمرینات و مسابقه در کسب این مدال تاثیر زیادی دارد. اکنون شرایط مطلوبی دارم اما هنوز به رکورد شخصی نرسیدم.
نایب قهرمان دسته فوق سنگین مسابقات قهرمانی جهان با اشاره به مرگ مرحوم سیامند رحمان گفت: اصلا دوست نداشتم که این اتفاق رخ دهد. سیامند الگوی خوبی برای من و تمام ورزشکاران بود. رفتن وی ضربه بزرگی به ورزش ما زد. با وجود سیامند همیشه مدعی کسب نایب قهرمانی بودم و در مسابقات گزینشی نیز همراه او حضور داشتم مدال این دوره نیز به سیامند تعلق دارد. امیدوارم مانند او بتوانم پرچم ایران در توکیو را به اهتزاز درآورم.
پورمیرزایی عنوان کرد: سه مسابقه گزینشی پارالمپیک را پشت‌سر گذاشتم و قرار بود یک گزینشی دیگر نیز برگزار شود اما کرونا مسابقات وزنه‌برداری امارات را لغو کرد و به احتمال زیاد دیگر مسابقه گزینشی نخواهیم داشت. من سهمیه خود را قطعی کردم.
وی در پایان تصریح کرد: تا کنون حقوقی از جانب کمیته ملی پارالمپیک به من پرداخت نشده است اما قرار است که در آینده نزدیک درباره حقوقم و مزایای اعزام به توکیو تصمیم گیری شود.