به گزارش ایرنا، محدودیت‌های اعمال شده از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا و اجبار به رعایت آن در سطح جامعه موجب شده است تا نگرانی از آسیب‌های احتمالی شرایط شبه قرنطینه افزایش پیدا کند، نگرانی‌هایی که به عدم تحرک اقشاری مانند دانش آموزان و دانشجویان برخواهد گشت. اقشاری که از اسفندماه سال ۱۳۹۸ از کلاس‌های درس و آموزش دور شده و به دنبال فراگیری علم از طریق فضای مجازی هستند فضایی که جوهره وجودی آن کم تحرکی و ایستایی است.
اما این شرایط زمانی نگران کننده خواهد بود که در ۱۵ روز آینده اقشار دیگری از جامعه مجبورند که در محیط خانه بمانند تا زنجیره انتقال کرونا در کشور گسسته شود. ماندن در خانه چند و پرهیز از حضور در اجتماعات مختلف هر چند که می تواند از هر واکسنی برای درمان و پیشگیری از ویروس کرونا قویتر باشد اما اگر این شرایط شبه قرنطینه‌ای به سکون و ایستایی منجر شود بدون شک در آینده شاهد بروز مشکلاتی خواهیم بود که چاقی و درد عضلات تنها بخشی از آن به شمار می‌رود. همچنین در بعد روانی افراد با ماندن زیاد در منزل دچار اختلالاتی خواهند شد که ممکن است ارتباط آنان با اجتماع در آینده تحت تاثیر قرار دهد.
با این حال باید دید راهکار غلبه بر مشکلات روزهای خانه نشینی چیست و چه ابزاری می تواند در نقش نسخه سفابخش از آسیب‌های جسمی و روحی شهروندان عبور کند؟ یکی از فعالیت‌هایی که متخصصان حوزه های مختلف آن را پیشنهاد می‌کنند، ورزش است. ورزش به عنوان کنشی فردی و اجتماعی در شرایط مختلف می تواند یکنواختی زندگی را برطرف کرده و هیجان واقعی را به خانواده‌ها تزریق کند هیجانی که در چند ماه گذشته تحت تاثیر اضطراب و استرس ناشی از شیوع ویروس کرونا قرار گرفته است.
اما نسخه ورزش چگونه برای یکنواختی زندگی در روزهای کرونایی شفابخش خواهد بود؟ برای پاسخ به این پرسش لازم است تا بخشی از کارکرد ورزش مورد بررسی قرار گیرد که متفاوت از قهرمانی و مدال‌آوری است و امروزه در دنیای صنعتی از آن به عنوان راهکاری برای غلبه بر سختی‌های عصر جدید یاد می شود. این کارکرد عبارت است از فعالیتی که حفظ سلامت جسمی، روحی، ایجاد نشاط، شادابی و استفاده‌ی مطلوب از اوقات فراغت و نیز ایجاد زمینه‌ی تفریحات سالم برای آحاد مردم فراهم می‌کند و در قالب ورزش همگانی تعریف خواهد شد. در این کارکرد فعالیت ورزشی دیگر کنشی رقابتی برای رسیدن به عنوان یا جایگاه فردی و تیمی نیست بلکه فعالیتی است که علاوه بر تضمین سلامت جسمی و روحی افراد جامعه، در کسب مهارت‌های اجتماعی، شکل‌گیری هویت فردی، کاهش تضاد، تنش‌ها و پر کردن اوقات فراغت نقش انکارناپذیری دارد.
اینکه کارشناسان در شرایط کنونی برای رفع یکنواختی‌های موجود در جامعه ورزش درمانی را سفارش می کنند به آن خاطر نیست که تنها اوقات فراغت آنان پر شود بلکه واقعیتی که اکنون بسیاری به آن واقفند این است که شیوع ویروس کرونا در دل خود یک هراس جمعی را در سطح جامعه ایجاد کرده و میزان نشاط، تحرک و شادابی شهروندان را به کمترین میزان رسانده است. در این شرایط است که فدراسیون های مختلف وظیفه دارند با طرح و برنامه متنوع به نوعی شور و هیجان که حلقه گمشده در غبار ویروس کرونا هست را با درگیر در جامعه ایجاد کنند. تحول در شیوه ورزش شهروندان با ابزار ورزش همگانی همان دستورالعملی است که معاون وزیر ورزش و جوان از آن به‌عنوان نسخه شفابخش یاد کرد.
عبدالحمید احمدی معاون فرهنگی و توسعه ورزش چندی پیش با اشاره به محدودیت ایجاد شده برای ورزش قهرمانی در ایام کرونا اظهار داشت: توقف ورزش قهرمانی به منزله توقف ورزش همگانی نیست، بلکه فصل جدیدی برای حیات ورزش همگانی در سراسر کشور است، این هم فرصتی است که در اختیار فدراسیون ورزش‌های همگانی و سایر فدراسیون‌های ورزشی قرار گرفته است.
تاکید معاون وزیر ورزش بر توسعه ورزش همگانی نشان از آن دارد که این وزارتخانه که اکنون قرارگاه فرماندهی مبارزه با شیوع ویروس کرونا در ورزش است بحث سلامت شهروندان را در برنامه های خود گنجانده و نسبت به آسیب های احتمالی این ویروس در ۲ بعد جسمی و روانی آگاهی کامل دارد. لذا می طلبد تا فدراسیون های مختلف با ارائه برنامه متنوع نسبت به سلامت جسمی و روحی شهروندان احساس مسوولیت داشته باشند.