به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، حجت الاسلام «حسن روحانی» در ماه های اخیر بارها سخن از امید و تقویت آن گفته و ناامیدسازی مردم در شرایط کنونی را بزرگترین خیانت به آن ها توصیف می کند. در واقع رییس جمهوری ماه ها و سال هاست که امید و اعتماد مردم به مسوولان کشور را مهم ترین پشتوانه دولت و نظام می داند. با وجود این، اما مخالفان همچنان در مقام انکار واقعیات به ناامیدساختن مردم از عملکرد دولت مشغول اند تا شاید در آینده ای نه چندان دور از رهگذر این تضعیف، به پاستور راه یابند و قهرمان مردم شوند اما اینکه مردم ناامید چه استقبالی از قهرمانی آن ها خواهند کرد سوالی است که در کشاکش درگیری های سیاسی و جناحی در حال گم شدن در میان ده ها پرسش است.
هشدار درباره سیاسی شدن کرونا
مقابله با پاندمی پیچیده کرونا، به دلیل ناشناخته بودن این ویروس کشنده، به یکی از دشوارترین مسوولیت های مقامات ایران و سراسر جهان تبدیل شده است. مسوولیتی خطیر و سنگین که با جان انسان ها مرتبط است و نوع اجرای آن ابزاری برای مقایسه عملکرد و توانایی دولتها شده است. در عین حال دشواری مقابله با این پدیده ممکن است اختلاف نظرهایی را میان مسوولان مقابله با این ویروس منحوس به وجود آورد مانند آنچه این روزها در وزارت بهداشت مشاهده می شود. اختلاف نظر میان وزیر و معاونان وی گرچه امری طبیعی و در شرایط بغرنج کنونی طبیعی تر است اما تیترهای برخی رسانه ها، از این اختلاف تحلیل های عجیبی حکایت می کنند که نشان می دهد کرونا و نحوه مقابله با آن بازهم به صدر سوژه های انتقادی-سیاسی بازگشته و موضوعی با اهمیت جان مردم بار دیگر به دستاویز سیاسی تبدیل شده است. این موضوع نشان می دهد که هشدار هفته گذشته رییس جمهوری درباره سیاسی شدن موضوع کرونا چندان بی سبب نبوده است. حجت الاسلام روحانی عصر۲۶ آبان با تاکید مجدد به همه سیاسیون، رسانه ها و صاحبان تریبون‌ها برای اینکه عرصه مقابله با کرونا و حفظ سلامت مردم را به میدان کشکمش‌های سیاسی تبدیل نکنند، گفت: «دولت و ستاد ملی مبارزه با کرونا طی ۹ ماه گذشته، فارغ از جریان سازی‌های سیاسی و حاشیه پردازی‌های رسانه ای، به طور هماهنگ و منسجم در مسیر خدمت به سلامت مردم کار خود را انجام داده و هیچ گاه اجازه نداده اند این کشمکش ها و حاشیه پردازی ها مسیر خدمت را مختل کند.» دولت ماههاست تلاش می کند بی توجه به حاشیه ها مسوولیت دشوار خود را به انجام رساند اما گاهی شدت هجمه های سیاسی و رسانه ای به اندازه ای افزایش می یابدکه دولت مجبور به واکنش می شود. حاشیه های ایجاد شده گرچه برای تریبون داران و توییت زنندگان، بعضا تایید و لایک همفکران را در پی دارد اما تمرکز فعالیت دولتمردان را کم می کند و امکان اشتباه را بالا می برد.
نقد دولت حتی به قیمت تطهیر آمریکا
کرونا و تصمیمات ستاد مقابله با آن تنها کانون هجمه به دولت در این روزهای سخت نیست. با پیروزی «جوبایدن» در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، جبهه جدیدی هم علیه دولت باز شده است که انواع حملات از این جبهه صورت می گیرد. تفاوتی نمی کند که دولت بارها تاکید کند که برنامه های کشور را به هیچ موضوعی جز مقاومت مردم و تلاش خود گره نزده است، تفاوتی نمی کند بارها اعلام کند که تصمیمی به مذاکره با آمریکا ندارد مگر آنکه این کشور به تعهدات پیشین بازگردد، تفاوتی نمی کند که دلار ارزان یا گران شود، تفاوتی نمی کند کالاها از گمرک آزاد شوند یا باقی بمانند، در هر صورت توپخانه رسانه ای این جبهه با تمام قوا علیه دولت در حال فعالیت است. در میان این هجمه ها اما نه تنها امید و اعتماد مردم بلکه قواعد رقابت سیاسی و جناحی هم به فراموشی سپرده می شود و برای تضعیف دولت آگاهانه و به عمد تحریم ها و جنگ افتصادی گسترده آمریکا نادیده گرفته شده یا تقلیل می یابد. کار حتی به تطهیر کاخ سفید هم کشیده است که رییس جمهوری درباره آن هشدار می دهد و می گوید: «بسیار مهم است که ما به اسم نقد قواعد بازی سیاسی را به هم نزنیم، به اسم نقد دولت، دنبال تطهیر آمریکا نباشیم، دنبال تبرئه دولت آمریکا نباشیم، این دولت جنایتکار است چرا می‌خواهید تبرئه کنید. دولت اخیر آمریکا دولتی جنایتکار و تروریست است یک عده‌ای مدام دولت آمریکا را تطهیر می‌کنند و مجانی هم این کار را انجام می‌دهند.» گرچه گوش ها و چشم های برخی مخالفان بر واقعیات و آمارهای کشور خودخواسته بسته است اما رییس جمهوری بازهم از آن ها خواسته آمارهای سال های تحریم و پیش از آن را مقایسه کنند و تاکید کرده است: «چرا این واقعیت‌ها را به مردم نمی‌گویید؟ بیایید آمار اقتصادی سال ۹۳، ۹۴، ۹۵ و ۹۶ را با سال‌های ۹۷، ۹۸ و ۹۹ مقایسه کنید. در سه سال که در جنگ بودیم آمار یک جور است، در چهار سال در تحریم بودیم. تحریم در سال ۹۶کمی برداشته شد. آن وقت تحریم بود امروز جنگ است و این دو مقوله است.»
واقعیات جبر و مثلثات نیست اما انتخابات نزدیک است
انکار عامدانه شرایط سخت کشور و مقصر جلوه دادن دولت و نفرین رییس جمهوری، چشم بستن بر واقعیت است. به دلیل همین چشم پوشی است که رییس جمهوری استفهامی از این گروه پرسیده است که آمار روشن و قابل قیاس شرایط اقتصادی کشور، مگر جبر و مثلثات است که درک و فهمیدن آن دشوار باشد؟ روحانی هم مانند بسیاری دیگر به خوبی می داند که فهمیدن وضعیت موجود کشور نیازی به آگاهی خاص ندارد و تنها دلیل این چشم پوشی جز تلاش برای رسیدن به پاستور موضوع دیگری نیست. انتخابات برای گروه های مخالف دولت آغاز شده است و استراتژی آنها هم مانند دوران انتخابات مجلس یازدهم، تضعیف دولت و ناکارآمد نشان دادن آن است. این استراتژی گرچه از سوی مردم مورد استقبال قرار نگرفت و شاهد این ادعا هم کاهش بی سابقه میزان مشارکت در انتخابات اسفند ۹۸ بود اما گویا گروهی جز این حربه، چیز دیگری در آستین ندارند. حجت الاسلام روحانی در واکنش به این استراتژی نه چندان عقلایی گفته است: «عده‌ای مجانی آمریکا را تطهیر می‌کنند. به خاطر اینکه به دولت صدمه بزنند و فضا را برای انتخابات ۱۴۰۰ آماده کنند. انتخابات ۱۴۰۰ هنوز مانده است.» رییس جمهوری هم مانند هر ناظر بی طرفی این روزها می داند که نگرانی ها از شکسته شدن سد تحریم هاست که رقبای سیاسی را به انواع هجمه و توهین وادار کرده است. دیدن موفقیت دولت در شکستن دوباره تحریم ها، در حالی که هنوز نه در تهران تصمیمی گرفته شده است و نه در واشنگتن، برای عده ای به قدری گران است که حتی به روزهای کرونایی کشور هم رحم نکرده و شمشیرهای آخته خود را به روی دولت و به ویژه وزیرخارجه آن کشیده اند. رییس جمهوری اما موفقیت احتمالی را موفقیت و قهرمانی دولت ندانسته و آن را متعلق به مردم اعلام کرده و گفته است: «تحریم به هرحال رفع خواهد شد چه امروز چه فردا. اما برخی همیشه به دنبال این هستند که قهرمان رفع تحریم چه کسی باشد، شما! ما دنبال قهرمان‌سازی نیستیم قهرمان در کشور ما ملت ایران است.»