مسکو - ایرنا - در حالی که بیش از دو هفته از پیروزی «جو بایدن» به عنوان رئیس جمهوری منتخب آمریکا می گذرد و به باور ناظران سیاسی انتخاب وی قطعی است مقامات روسیه همچنان از تبریک به فرد منتخب خودداری می ورزند و در انتظار اتمام رویارویی سیاسی در آمریکا هستند.

به گزارش روز سه شنبه ایرنا از مسکو، ولادیمیر پوتین همین دیروز  اظهار داشت که بعد از اتمام رویارویی سیاسی داخلی آمریکا، به برنده رقابت برای رسیاست جمهوری آمریکا تبریک خواهد گفت. پوتین در برنامه تلویزیونی در شبکه «روسیه ۱» گفت تبریک نگفتن مسکو هیچ دلیل مخفی ندارد.

او تأکید کرد: «می خواهم اطمینان بدهم که هیچ انگیزه ای وجود ندارد، نه اینکه ما از کسی خوشمان بیاید یا خوشمان نیاید، ما صرفا منتظر اتمام رویارویی سیاسی داخلی هستیم».

این واکنش فرد اول قدرت در روسیه در حالی است که کارشناسان و سیاستمداران اطمینان دارند که انتخاب بایدن دموکرات قطعی است و حتی وزارت اداره کل ایالات متحده روز دوشنبه با ارسال نامه ای به رئیس جمهور منتخب جو بایدن اعلام کرد که دولت دونالد ترامپ آماده است تا انتقال قدرت را به طور رسمی آغاز کند.

به عقیده تحلیلگران ، خودداری روسیه از پذیرش رئیس جمهوری منتخب در حالی است که حتی در صورت احتمال پیروزی ترامپ نیز، بعید است برای روسیه عامل مثبتی شود.

برای نمونه الکسی پوشکوف رئیس کمیته سیاست اطلاعات و تعامل با رسانه های شورای فدراسیون می گوید، روابط روسیه و آمریکا  در حال حاضر در چنان سطح پایینی قرار دارد که تصور می شود بدتر از این نمی تواند بشود.  
او معتقد است در صورت پیروزی بایدن، تعامل واشنگتن و مسکو در سه حوزه ممکن است بدتر شود: فعال شدن لفاظی ضدروسی ناتو، مناسبات متقابل با اوکراین و تشدید تبلیغات در زمینه دفاع از حقوق بشر و اقلیت های قومی از سوی بایدن.

ایوان تیموفه یف، مدیر برنامه شورای روابط بین الملل روسیه نیز می گوید که آمریکا روسیه را اصلی ترین تهدید حداقل در شش سال اخیر می نامد. بایدن ممکن است مسائل مربوط به حقوق بشر را مطرح کند و بخاطر موضوع الکسی ناوالنی تحریم وضع کند. اما بعید است که در زمان او تغییرات اساسی به سمت بدتر شدن رخ بدهد، البته اگر بحران سیاسی جدیدی بین روسیه و آمریکا پدید نیاید.

انتخاب بلینکن برای پست وزارت خارجه آمریکا و تأثیر آن بر روابط روسیه و آمریکا

روزنامه وزگلیاد نیز در مطلبی با عنوان «سیاست خارجی آمریکا را به منتقد سرسخت مسکو می سپارند» به قلم آندری رِزچیکوف به موضوع نامزدی بلینکن برای پست وزارت خارجه آمریکا، تأثیر آن بر روابط روسیه و آمریکا و دیدگاههای برخی از کارشناسان در این خصوص پرداخته است.

بلینکِن به اصولی که بایدن پیش از انتخابات ۳ نوامبر(۱۳آبان) قول داد عمل خواهد کرد، یعنی حفاظت از متحدان آمریکا و «فهماندن به دشمنان آمریکا که روزهای دوستی با دیکتاتورها گذشته است».

رِزچیکوف می گوید: بایدن همچنین قول داد که اگر تهران رعایت برجام را از سربگیرد، او به این توافقنامه بازخواهد گشت. بلینکِن منتقد سرسخت و پیگیر روسیه است. او سیاست روسیه در قبال اوکراین را باخت راهبردی برای مسکو در آینده نامید.
بلینکن در یکی از سخنرانی های عمومی خود گفت: «می توان گفت که روسیه «کریمه را برد»، اما روسیه در عین حال می بازد و احتمالا اوکراین را از دست داده است. اوکراین بیش از هر زمان دیگر در گرایش به غرب متحد است». بلینکن از وضع تحریم ها ضد روسیه و اخراج از گروه جی هشت استقبال کرد.

آندری کورتونوف، مدیرکل شورای روابط بین الملل روسیه هم معتقد است: «در میان اطرافیان بایدن، روسیه دوستان بزرگ ندارد. همه نامزدها به نحوی دیدگاههای مشابهی را در خصوص تحریم ها، اکراین و لحن عمومی مناسبات متقابل با مسکو بیان کرده اند. اگر هم تفاوتی باشد بیشتر در جزئیات است، نه در مسائل اساسی».

ولادیمیر واسیلیِف پژوهشگر انستیتو آمریکا و کانادا آکادمی علوم روسیه معتقد است که بلینکن صرفا یک وزیر خارجه فرمالیته خواهد بود.

واسیلیِف می افزاید: «این یک چیز را ثابت می کند: بایدن به مسائل سیاست خارجی رسیدگی خواهد کرد. او حرف آخر را خواهد زد. به همین خاطر او به وزیر خارجه ای نیاز دارد که به دستورات و اصول او عمل کند. امروز بایدن سیاست خارجی را به عنوان یک مرکز فرماندهی برای خود رزرو می کند». 

بوریس مژویِف کارشناس سیاسی و آمریکاشناس معتقد است که بلینکن عملگرا هیچ بعد قوی ندارد، جز اینکه همیشه با بایدن کار کرده است. او در سمت جدید احتمالا به بازسازی روابط فرا آتلانتیک خواهد پرداخت.

ظاهرا مأموریت اصلی او تمرکز بر چین و جلوگیری از سوانح جدی است. مقابله با چین کاهش نخواهد یافت، فقط وارد فاز جدیدی خواهد شد و بیشتر جنبه فنی خواهد داشت».

واسیلیف انتصاب احتمالی بلینکن را یک عامل منفی برای روابط روسیه و آمریکا ارزیابی می کند. «دقیقا بلینکن یکی از مؤلفان سیاست تحریم روسیه بخاطر رویدادهای اوکراین است. اگر وزیر خارجه شود بعید است که بینش خود را تغییر بدهد».

بلینکن در سال ۱۹۸۷ میلادی گزارش «متحدان علیه متحدان: مشکل یا داستان خط لوله گاز سیبری» را نوشت، به همین خاطر «فردی برای جایگاه اول مطرح می شود که ظاهرا مأموریت دارد روی پروژه «جریان شمالی ۲» آمریکا خط بطلان نهایی را بکشد.»