امروز خادمان آستان حضرت فاطمه معصومه(س) به نیابت از همه مردم دلداده اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در جوار بارگاه ملکوتی این بانوی کرامت به عزاداری مشغولند و سایر ارادتمندان نیز در صحنهای حرم مطهر حاضر شده و با رعایت پروتکلهای بهداشتی نسبت به ساحت آسمانی کریمه اهل بیت(ع) عرض ارادت میکنند.
به دلیل شیوع ویروس کرونا، امکان حضور عاشقان در نزدیکی ضریح مطهر نیست اما تمهیداتی اندیشیده شدهاست تا عزاداران بتوانند در کمترین فاصله با این مکان مقدس حاضر شده و عرض ارادت خود را نسبت به حضرت معصومه(س) تقدیم کنند.
مردم قم امروز به نیابت از همه شیعیان و دلدادگان اهل بیت(ع) در سراسر ایران و جهان عزادارند و این ماتم به دلیل شیوع ویروس کرونا و عدم امکان برگزاری مراسمهای معمول دوچندان شده است، اما با این وجود شهر قم سیاه پوش است و اکثر مردم به احترام حضرت معصومه(س) لباس عزا به تن کرده و پرچمهای سیاه به در منازل و محل کار خود نصب کردهاند.
انتشار تصاویر حرم حضرت معصومه(س) و نوحههای مداحان در عزای کریمه اهل بیت(ع) در فضای مجازی از جمله کارهایی است که عاشقان این حضرت در شرایط کنونی که امکان برگزاری مراسمهای عزا با حضور فیزیکی مردم در شهر مقدس قم نیست، انجام میدهند و از این طریق اشک ماتم میریزند.
همچنین به همین مناسبت حرم مطهر حضرت معصومه(س) و اطراف آن یکپارچه سیاهپوش شده و صدای قرآن و مداحی اهل بیت(ع) از ماذنه ها به گوش می رسد.
حضرت فاطمه معصومه(ع) فرزند هفتمین منظومه ولایت امام موسی بن جعفر(ع) و نجمه خاتون(س) است که به دلیل فضایل آسمانی اش از جمله ستارگان درخشان خاندان اهل بیت(ع) محسوب میشود.
بی تردید بعد از حضرت رضا(ع) در میان فرزندان امام کاظم(ع) حضرت معصومه(س) از نظر علمی و اخلاقی والامقامترین آنان است.
طاهره (پاکیزه)، حمیده (ستوده)، بِره (نیکوکار)، رشیده (حد یافته)، تقیه (پرهیزگار)، رضیه (خشنود از خدا)، مرضیه (مورد رضایت خدا)، سیده صدیقه (بانوی بسیار راستگو)، سیده رضیه مرضیه (بانوی خشنود خدا و مورد رضای او)، سیده نساءالعالمین (سرور زنان عالم)، محدثه و عابده از لقب های ایشان است.
لقب «معصومه» از سوی امام رضا(ع) به این بانوی والامقام اسلام داده شدهاست، علامه مجلسی در این باره می گوید: امام هشتم شیعیان(ع) در جایی فرمودند که «هرکس معصومه را در قم زیارت کند، مانند کسی است که مرا زیارت کرده است.»
شاید یکی از دلایل معصومه نامیدن این بانو آن باشد که عصمت مادرش حضرت زهرا (س) در او تجلی یافته است.
روایات معصومان(ع) فضیلتها و مقامات بلندی را به آن حضرت نسبت می دهند از جمله امام صادق(ع) در اینباره می فرمایند: آگاه باشید که برای خدا حرمی است و آن مکه است و برای پیامبر(ص) خدا حرمی است و آن مدینه است و برای امیرمومنان(ع) حرمی است و آن کوفه است، بدانید که حرم من و فرزندانم بعد از من قم است، آگاه باشید که قم کوفه کوچک ما است.
بدانید بهشت هشت دروازه دارد که سه تای آنها به سوی قم است. بانویی از فرزندان من به نام فاطمه، دختر موسی در آن جا رحلت می کند که با شفاعت او همه شیعیان ما وارد بهشت میشوند.
همچنین از امام جواد(ع) نقل شده که فرمود: هر کس عمه ام را در قم زیارت کند بهشت از آن او است.
در جای دیگر نقل است هنگامی که یکی از محدثان برجسته قم به محضر مقدس امام رضا(ع) شرفیاب میشود امام هشتم خطاب به ایشان می فرماید: ای سعد! از ما در نزد شما قبری است، سعد میگوید: فدایت شوم! آیا قبر فاطمه دختر موسی بن جعفر(ع) را میفرمایید؟ میفرماید: آری هر کس او را زیارت کند در حالی که به حق او آگاه باشد بهشت از آن او است.
پیشوای جهان تشیع امام جعفر صادق(ع) نیز در اینباره میفرماید: هر کس او را زیارت کند بهشت بر او واجب گردد.
و در حدیث دیگری آمده است: زیارت او همسنگ بهشت است.
دیدگان پرفروغ و نورانی آن حضرت در روز اول ذیقعده سال ۱۷۳هجری قمری در مدینه منوره گشوده شد.
این بانوی بزرگوار ازهمان آغاز در محیطی پرورش یافت که پدر و مادر و فرزندان همه به فضایل اخلاقی آراسته و سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقی بودند.
اما دیری نپایید که درهمان سنین کودکی با مصیبت شهادت پدر گرامی خود در حبس هارون در شهر بغداد مواجه شد لذا از آن پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا(ع) قرار گرفت.
در سال ۲۰۰هجری قمری در پی اصرار و تهدید مامون عباسی سفر تبعیدگونه حضرت رضا(ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این که کسی از بستگان و اهل بیت خود را همراه ببرند راهی خراسان شدند.
یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه(س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عدهای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کردند.
آن حضرت نیز در این سفر همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی اشان را به مردم مومن و مسلمان میرساند و مخالفت خود و اهل بیت(ع) را با حکومت حیله گر بنی عباس اظهار میکردند.
آن بانوی بزرگوار بنا بر روایات در روز ۲۳ربیع الاول سال ۲۰۱هجری قمری به قم رسیدند. بزرگان شهر قم وقتی از این خبر مسرتبخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و درحالی که موسی بن خزرج بزرگ خاندان اشعری زمام ناقه آن حضرت را به دوش میکشید و عده فراوانی از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند.
سپس در محلی که امروز 'میدان میر' نامیده میشود شتر آن حضرت در جلو در منزل موسی بن خزرج زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ۱۷روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود.
محل عبادت آن حضرت در 'مدرسه ستیه' به 'نام بیت النور' هم اکنون محل زیارت ارادتمندان حضرت است.
سرانجام آن بانوی بزرگوار در روز دهم ربیع الثانی سال ۲۰۱هجری قمری پیش از آن که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند.