به گزارش روز شنبه از پایگاه خبری ساینس، بر اساس این تحقیقات فعال‌شدن سلول‌های میکروگلیا در دوران رشد جنین، موجب بروز اختلالات متابولیک میشود که گروهی از سلول‌های عصبی موسوم به اینترنورون‌های قشر مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و موجب اختلال در رشد این سلول‌های عصبی میشود. این سلول‌های عصبی پردازش اطلاعات در مغز را تنظیم می‌کنند.
سلول‌های میکروگلیا یاخته‌های کوچک غیرعصبی و میان‌بافتی هستند که بخشی از ساختار حمایتی سیستم عصبی را شکل می‌دهند و اولین گروه از سلول‌های پاسخگوی سیستم مرکزی عصبی در مقابل آسیب‌ها، عفونت‌ها و واکنش‌های التهابی مغز هستند.
تحقیقات پیشین نشان می‌دهد در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، حتی در صورت فعالیت نکردن سلول‌های میکروگلیا، رشد و عملکرد اینترنورون‌های قشر مغز دچار اختلال است و الگوهای غیرطبیعی دارد.
اکنون محققان دریافتند در شرایط التهابی فعالیت سیستم ایمنی در دوران جنینی، متابولیسم اینترنورون‌های قشر مغز به خطر می‌افتد و این وضعیت تاثیر بلندمدتی بر این سلول‌های عصبی دارد. نتایج این تحقیقات بر تعامل بین سابقه ژنتیکی اسکیزوفرنی و فاکتورهای ریسک محیطی این بیماری تاکید دارد.
اسکیزوفرنی یک اختلال مغزی است که معمولا از دوران نوجوانی آغاز میشود و فرد مبتلا مدام دچار توهم، هذیان، افکار غیر طبیعی و حرکات نامتعارف است.
تحقیقات نشان می‌دهد که احتمال بروز آن در افرادی که در بستگان درجه یک خود بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی دارند ۱۰ درصد بیشتر است.
از هر ۱۰۰ نفر، یک نفر به این عارضه مبتلا میشود و در حال حاضر بیش از ۲.۴ میلیون نفر در آمریکا به اسکیزوفرنی مبتلا هستند.
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت بیش از ۲۱ میلیون نفر در جهان مبتلا به بیماری روانی اسکیزوفرنی هستند ولی نیمی از آنان خدمات درمانی لازم را دریافت نمی‌کنند.
میزان شیوع این بیماری در طول عمر بین ۶ر۰ تا ۹ر۱ درصد است که در تمامی نژادها بروز پیدا می‌کند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.
اسکیزوفرنی (شیزوفرنی) یا روان گسیختگی یک بیماری روانی است که در آن مرز میان خیال و واقعیت مخدوش میشود. فرد مبتلا معمولا خودش از بیماریش آگاهی ندارد و این امر باعث دشواری معالجه میشود.
این روانپریشی به معنای مسخ ذهنی واقعیت است که علایم آن توهم، تصورات واهی و دگرگونی‌های رفتاری است.
عوامل محیطی و وراثتی در بروز اسکیزوفرنی دخیل اند عوامل محیطی احتمالی شامل زندگی شهری، تنهایی، کمبود محبت، استفاده از ماری‌جوآنا در دوران نوجوانی، مواد مخدر، برخی عفونت ها، سن والدین فرد، و تغذیه نامناسب در دوران بارداری است.
عوامل ژنتیکی شامل انواع مختلف ژنتیکی رایج و نادر است.