تهران- ایرنا- در روزهای اخیر برخی از دولت‌ها و شخصیت‌های جهانی ترور شهید محسن فخری زاده از دانشمندان برجسته هسته ای ایران را محکوم کرده اند با این حال انتظار می‌رود جامعه جهانی از ابراز تاسف و محکومیت صرف عبور کرده و راه‌های عملی برای مقابله با تروریسم دولتی اتخاذ کند.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، ترور محسن فخری‌زاده رئیس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع در شهر آبسرد دماوند، و شهادت این دانشمند برجسته دفاعی و هسته ای، بار دیگر لزوم مقابله جامعه جهانی با تروریسم دولتی پررنگ می‌کند چرا که کوتاهی در این زمینه ممکن است موجب رویه شدن این اقدامات شده و با ایجاد چرخه خشونت، صلح و امنیت بین المللی را در معرض خطر قرار دهد.

تا امروز بیش از ده کنوانسیون برای جلوگیری از اعمال مختلف تروریستی به تصویب کشورها رسیده است و مجموعه‌ای از اسناد بین المللی وجود دارد که مطابق با آنها دولت‌ها متعهد به مبارزه با تروریسم هستند که از جمله این اسناد می‌توان به کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم ۱۹۹۹ و قطعنامه الزام آور شماره ۱۳۷۳ مورخ ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۱ شورای امنیت اشاره کرد. با این حال متأسفانه همچنان شاهد تداوم رویکرد تروریستی رژیم صهیونیستی در مقاطع مختلف هستیم و این قطعنامه ها و کنوانسیون‌ها هم نتوانسته خیره سری‌های این رژیم را مهار کند.

آنچه که در این بین حائز اهمیت است، اعلام انزجاز و محکومیت تمامی جامعه جهانی در قبال اقداماتی است. در واقع لازم است جنبشی ضد تروریسم در جهان شکل بگیرد و جامعه جهانی باید به طور جدی در این خصوص چاره اندیشی کند.

آنچه در توسعه جنبش بین المللی ضد تروریسم مؤثر است منطبق کردن قوانین داخلی کشورها با کنوانسیون‌ها و پروتکل‌های بین المللی و پیوستن تمامی کشورها به آنها، بالا بردن سطح آگاهی مردم در مورد تروریسم و مبارزه با آن و سرکوب جرایم مرتبط با تروریسم است که باید در دستور کار دولت‌ها قرار بگیرد.

وزیر امور خارجه  در روزهای اخیر  جامعه بین‌المللی را به محکومیت تروریسم دولتی و ایجاد اجماع در مقابل تنش و ماجراجویی در منطقه فرا خوانده است.

طی روزهای اخیر تحلیل‌ها و اظهار نظرهای مختلفی و متنوعی درباره اهداف رژیم صهیونیستی از دست زدن به این اقدام تروریستی مطرح شده است. به زعم عده ای نتانیاهو با مشاهده شکست ترامپ و پیروزی بایدن و اعلام آمادگی وی برای بازگشت به برجام و احیای دیپلماسی با ایران به هراس افتاده و در تلاش است به زعم خود این مسیر را تخریب کرده و به اصطلاح زمین سوخته تحویل دولت آینده ‌آمریکا بدهد. اظهار نظرهای برخی مقامات اروپایی و آمریکایی این گمانه را تقویت کرده است.

اینکه چرا رژیم صهیونیستی متوسل به چنین اقدام تروریستی شده است، باید گفت اساسا ماهیت این رژیم تروریستی است و کارنامه اش مملو از ترورهای رهبران مقاومت و دانشمندان علمی و هسته‌ای کشورهای مختلف بوده است و ترور شهید فخری زاده هم در این چهارچوب قابل ارزیابی است. از سوی دیگر رژیم‌هایی همچون رژیم صهیونیستی که مرتکب تروریسم دولتی می‌شوند بر محدودیت‌های جنگ‌های متعارف واقف‌اند. بنابراین ترجیح می‌دهند از امکانات سازمان‌های تروریستی، که خود راسا آن‌ها را ایجاد کرده‌اند یا تغذیه مالی آن‌ها را بر عهده دارند، برای تهدید دشمن یا اخلال در ثبات سیاسی و اقتصادی آن کشور استفاده کنند.

ترور فخری‌زاده نیز در حالی اتفاق افتاد که پیش از این مسعود علی‌محمدی، مجید شهریاری، داریوش رضایی‌نژاد، مصطفی احمدی روشن از دیگر دانشمندان صنعت هسته‌ای ایران در جریان عملیات‌های تروریستی این رژیم به شهادت رسیده بودند.

نکته قابل تامل در ترور شهید فخری زاده  این که رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر در خط مقدم خط تبلیغاتی قرار دارد که به دنبال القای نظامی بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران بوده است. ان هم در حالی که پرونده موسوم به پی ام دی در جریان مذاکرات توافق هسته ای بسته شده و آژانس هم در گزارش‌های متعدد بر عدم انحراف برنامه‌های هسته‌ای ایران تاکید کرده است.  رژیم صهیونیستی با استفاده از فرصت حضور ترامپ در کاخ سفید تلاش کرد سازوکار برجام که پشتوانه جامعه جهانی را داشت را نابود کند.  ریشه یابی اظهارات نتانیاهو درباره  شهید فخری زاده نشان می‌دهد که این رژیم با اجرای این عملیات تروریستی به نوعی خط تبلیغی فوق الذکر را پیگیری می‌کند.

دفتر سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز جمعه با صدور بیانیه‌ای ترور محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای ایران را به شدت محکوم کرد. در این بیانیه با اشاره به ترور شهید محسن فخری‌زاده و چندین غیرنظامی دیگر آمده است: این یک عمل جنایتکارانه بود و در تضاد با اصول احترام به حقوق بشر اتحادیه اروپا قرار داشت.

واقعیت این است که تروریسم تأثیرات بسیار زیاد و مستقیمی بر حقوق بشر دارد و پیامدهای زیانباری را در بهره‌مندی از حق بر حیات، آزادی و تمامیت جسمانی قربانیان آن به جا می‌گذارد. علاوه بر هزینه‌های انسانی، تروریسم می‌تواند منجر به بی ثباتی حکومت‌ها و تضعیف جامعه مدنی گردد و صلح و امنیت را به خطر اندازد و تهدیدی برای توسعه اجتماعی و اقتصادی به حساب آید.

تمامی این مسائل تأثیر عمیقی در بهره‌مندی از حقوق بشر به همراه دارند. در این شرایط انتظار می‌رود جامعه جهانی از ابراز تاسف صرف عبور کرده و گام‌های عملی برای مقابله با تروریسم دولتی بردارد چرا که هر نوع سکوت و بی عملی در مقابل چنین رفتارهایی حاکمیت استانداردهای دوگانه در رویه‌های آنها را آشکار کرده و بیش از پیش موجب بی اعتباری آنان  نزد افکار عمومی جهانی می شود.