به گزارش ایرنا، آمریکا در سال ۲۰۰۱ میلادی به بهانه مقابله با تروریسم به افغانستان حمله نظامی کرد و از آن روز تاکنون با وجود امضای پیمان امنیتی با دولت مشروع افغانستان تصمیم های خودسرانه و یکجانبه ای می‌گیرد که باعث نگرانی در دولت و مردم این کشور شده است.
آمریکا پس از سال ها ارتباط پنهانی با گروه طالبان و امضای توافقنامه دوحه و طرح صلح دولت با طالبان اکنون بصورت یکجانبه اعلام می‌کند که از افغانستان خارج می شود و تمام پیمان‌ها و قراردادها با کابل را نادیده می‌گیرد.
این وضعیت نه تنها در داخل افغانستان بلکه در کشورهای همسایه و منطقه نیز نگرانی‌هایی را از خروج غیرمسئولانه آمریکا بوجود آورده است.
جمهوری اسلامی ایران، چین و روسیه بارها این موضوع را مطرح کرده اند که خواهان خروج آمریکا از افغانستان هستند اما این خروج باید بطور کامل مسئولانه و به گونه ای باشد که دولت مشروع و قانونی افغانستان با نهادهای بوجود آمده حفظ شود، امنیت بصورت واقعی و با ثبات پایدار بوجود آید که بار دیگر تروریسم از این کشور، افزون بر خود افغانستان، منطقه و جهان را تهدید نکند و بهانه‌ای برای بازگشت آمریکا نیز باقی نماند.
اما در داخل افغانستان نیز اعلام خروج نظامیان آمریکایی بدون مشورت و نظرداشت پیمان امنیتی کابل- واشنگتن شماری از سیاستمداران و رهبران سابق جهادی را نگران ساخته و آنها نیز در حال برنامه ریزی برای سناریوی احتمالی شکست گفت وگوی صلح با طالبان، خروج آمریکا و یک جنگ تحمیلی دیگر هستند.
محمدیونس قانونی از اعضای رهبری حزب جمعیت اسلامی افغانستان و معاون سابق ریاست جمهوری این کشور می گوید که شماری از چهره‌های سابق جهادی و نظامی در افغانستان برنامه های دید و بازدید در باره ایجاد و انسجام نیروی های فکری برگزار می کنند که در صورت خروج آمریکا برای حل قضیه افغانستان از طریق نظامی آماده باشند تا در کنار دولت از دستاوردها و باورهای خود دفاع کنند.
برخی منابع نیز از وجود زنجیره توزیع سلاح و آمادگی‌ها در صورت سناریوهای بد مطرح می کنند که در صورت وقوع یک جنگ تحمیلی دیگر غافلگیر نشوند.
قانونی به طلوع نیوز افغانستان می گوید: این تحرکات دلایل مختلفی دارد از جمله اینکه سرنوشت نسل آینده افغانستان در هاله ای از ابهام است و آمریکایی‌ها نیز سیاست روشنی در قبال آینده این کشور عنوان نکرده اند.
به باور وی، آمریکایی‌ها هر دم به گونه ای سخن می گویند. روزی می‌گویند از افغانستان خارج می شوند و روزی دیگر هم تأکید می‌کنند که هرگز این کشور را ترک نمی‌کنند و از طرف دیگر دیده می‌شود که براساس توافقنامه دوحه گروه طالبان به عنوان شریک مسلح آمریکا پذیرفته شده است.
وی گفت، به همین دلیل است که مردم افغانستان و نسل جوان حق دارند نگران باشند، بویژه حوزه مقاومت ضد طالبان نگران چنین اوضاعی خواهد بود.
این سیاست‌مدار شناخته شده افغانستان می افزاید که اگر طالبان بر راه حل نظامی تأکید کنند که قرائن نیز آنرا نشان می دهند، بدین معنی است که آنها راه حل سیاسی را نمی پذیرند و به سوی جنگ می روند و در صورتی که به سوی جنگ بروند جناح مقاومت دو گزینه برای دفاع بیشتر ندارد.
قانونی می افزاید: ما در کنار حوزه مقاومت با نیروهای منتظر کنار نیروی مسلح افغانستان و دولت یکجا در برابر طالبان مقابله می کنیم و این شرایط بستگی به برخورد دولت افغانستان دارد که خلاء بوجود آمده در نبود نیروهای خارجی را چگونه پر کند.
قانونی اظهار داشت: ما آمادگی داریم در صورتی که صلح بدست نیاید و طالبان به جنگ پافشاری کنند گزینه اول مجاهدین در کنار دولت و نیروهای مسلح بودن خواهد بود و اگر این هم محقق نشود و دولت از این شرایط استفاده درست نکند و افرادی در دولت، طالبان را به حوزه مقاومت ترجیح دهند ما در کنار مردم خود به گزینه مقاومت دوم خواهیم پرداخت.
به باور وی، گزینه اول جناح مقابل طالبان صلح مثبت و قابل قبول برای مردم افغانستان است، صلحی که پس از آن دوباره به جنگ وادار نشوند و زمینه‌های بازگشت به جنگ از بین برود.
وی معتقد است که رقیب اصلی طالبان همان رهبران سنتی و جهادی سابق هستند که قبلا هم در مقابل طالبان قرار داشتند و امروز نیز در همان موضع هستند و نسل جدید هم که در کشور باقی می مانند برای فردای خود نگرانند.
قانونی از عبدالله عبدالله رییس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان و محمد اشرف غنی رییس جمهوری خواست که هرچه زودتر اعضای شورای عالی مصالحه را اعلام کنند که سرنوشت سر درگم مدیریت صلح دوحه روشن شود و هیأت های دوطرف بجای پرداختن به حاشیه وارد گفت وگوهای اصلی شوند.
در حال حاضر پس از گذشت دو ماه و نیم از گفت وگوهای صلح هیأت دولت و گروه طالبان در دوحه، اظهارت ضدو نقیضی از توافق برسر چارچوب مذاکرات بیان می شود که باعث نگرانی و تشدید جنگ در افغانستان شده است.