سید احمد مَراتب روز جمعه به مناسبت سی و نهمین سالروز درگذشت استاد تاج اصفهانی در گفت و گو با ایرنا افزود: چهره‌های برتر و اثرگذار هنر بویژه در موسیقی همواره هنر را برای خود ذات هنر از یک سو و از سوی دیگر برای خدمت به مردم می‌خواستند و منش بزرگوارانه و اخلاق نیک از جمله بارزترین صفات آنان بوده است.
وی اضافه کرد: هنرمندان نامدار ایرانی در دهه‌های متمادی برای خدمت به فرهنگ و هنر کشور کوشیده‌اند و مباحث مالی برای آنان اهمیت نداشت زیرا به آنچه انجام می‌دادند عشق می‌ورزیدند.
این استاد و پیشکسوت آواز با اشاره به فعالیت هنرمندان و استادانی چون جلال تاج اصفهانی تصریح کرد: این استاد همیشه در کنار مردم بود و برای ارائه هنر هیچگاه ریالی از کسی طلب نکرد.
مراتب ادامه داد: روحیات والای انسانی و مهر و عطوفت، نیکی به پدر و مادر، خوش رفتاری با دوستان و در کنار مردم بودن از جمله ویژگی‌هایی است که چهره‌های هنری این کشور همچون تاج اصفهانی به بهترین نحو از آن برخوردار بودند.
وی خاطرنشان کرد: هنر باید به معنای واقعی کلمه مقام انسان را والاتر کند و این ادب و هنر است که جامعه را ارتقا می‌دهد و فرهنگ عامه را تقویت می‌کند.
این هنرمند پیشکسوت اظهارداشت: همه ساله جمع کثیری از هنرمندان، شاعران، هنردوستان و ادیبان در سالروز درگذشت تاج در مراسم بزرگداشت او حضور پیدا می‌کردند اما امسال شیوع ویروس کرونا اجازه برپایی چنین گردهمایی را نداد و امیدواریم سال آینده وضعیت تغییر کند.
سید احمد مراتب متولد ۱۳۳۱ در شهر اصفهان دارای لیسانس ادبیات و الهیات و دکتری افتخاری موسیقی ایران استاد ردیف‌های آوازی موسیقی ایرانی و و از شاگردان جلال تاج اصفهانی است، به همین دلیل او را «دره التاج» که تخلص شعریش هم هست نامیده‌اند.
جلال تاج اصفهانی سال ۱۲۸۲ در اصفهان متولد شد، پدرش شیخ اسماعیل معروف به "تاج الواعظین" بود که تا حدی با دستگاه‌های موسیقی سنتی ایرانی آشنایی داشت، جلال در سنین نوجوانی و در ۱۰ سالگی نزد پدر و استادانی همچون سیدعبدالرحیم اصفهانی، نایب اسدالله، میرزا حسین عندلیب و حبیب شاطرحاجیبه به دانش اندوزی پرداخت و پا به ورطه موسیقی گذاشت.
تار اکبرخان نوروزی و برنامه آموزش گوشه‌های دستگاه‌های موسیقی ایرانی مبادرت می‌کرد و در مسیر موسیقی آنقدر پیشرفت داشت که همگان این هنرمند را صاحب مکتب آواز اصفهان می دانند.
تاج اصفهانی در بامداد ۱۳ آذر ۱۳۶۰ در ۷۸ سالگی در منزل پدری در اصفهان چشم از جهان فروبست، این هنرمند را در تکیه سیدالعراقین در آرامگاه تخت پولاد اصفهان به خاک سپردند تا محلی باشد برای نجوا با مردی که سال ها برای هنر موسیقی این مرز و بوم کوشید و نامی نیک از خود در اذهان بر جای گذاشت.