به گزارش تارنمای خبری الاهرام، احمد ابوالغیط روز یکشنبه در گفت و گو با تلویزیون مصر تاکید کرد: اعتراض‌هایی که در سال ۲۰۱۱ در کشورهای عربی رخ داد، یک فاجعه بود.
وی توصیف چنین وضعیتی به عنوان بهار عربی را مردود دانست و گفت: آنچه در سال ۲۰۱۱ رخ داد، بهار نبود، زیرا بهار به معنی شکفتن گلهاست اما آنچه ما در منطقه شاهد بودیم باور نکردنی است. قتل و کشتار به صورت وحشتناکی گسترش یافت.
وی با بیان اینکه، این کشور عربی شاهد هدر دادن وحشتناک منابع است، از گزارش یک نهاد اقتصادی سازمان ملل خبر داد که اعلام کرده خسارت اقتصادی لیبی از سال ۲۰۱۱ یعنی طی ۹ سال گذشته تاکنون، به ۵۰۰ میلیارد دلار رسیده است.
دبیرکل اتحادیه عرب افزود: اگر وضعیت بحرانی در لیبی پنج سال دیگر ادامه یابد، میزان هدر دادن منابع و خسارت‌ها به یک تریلیون دلار خواهد رسید.
لیبی از زمان سرنگونی «معمر قذافی» دیکتاتور سابق این کشور در سال ۲۰۱۱ به دو دولت موازی در شرق و غرب تقسیم شد. «دولت وفاق ملی» به ریاست «فایز السراج» در طرابلس (غرب لیبی) مستقر است که در جهان و سازمان ملل به رسمیت شناخته شده و دیگری دولت «طُبرُق» در شرق لیبی که «خلیفه حفتر» ژنرال بازنشسته ارتش این کشور کنترل امور را در آن منطقه در دست گرفته است.
امارات، عربستان، مصر، فرانسه، یونان و روسیه از ارتش حفتر و دولت شرق لیبی حمایت می‌کنند؛ در حالی که ترکیه، قطر، الجزایر و برخی کشورهای اروپای حامی دولت السراج هستند.
بهار عربی یا بیداری اسلامی عنوان سلسله قیام‌هایی است که در کشورهای عربی رخ داد. این قیام‌ها از نیمه دوم سال ۱۳۸۹ شمسی شروع شد. اولین آن در تونس بود و پس از آن در مصر، لیبی، یمن و بحرین ادامه یافت.
این قیام‌ها در تونس، مصر، لیبی و یمن منجر به سرنگونی حکومت شد و در بحرین، نبرد میان مردم و حکومت هم‌چنان ادامه دارد.
چون مردم این کشورها به دنبال تحقق خواسته‌های خود بر اساس اسلام بودند و مبنای حرکت خود را اسلام قرار دادند از این قیام ها به عنوان بیداری اسلامی نام برده می شود. چهره های سکولار از این حرکت ها با تعابیری همچون بهار عربی یاد می کنند.