به گزارش ایرنا، صف آرایی این تیم مقابل فولاد خوزستان در تبریز و تلاش برای کسب نتیجه مساوی در این مسابقه به هر شکل ممکن، همانند آب سردی بود که بر روی آرزوی دیرینه هواداران و علاقه مندان این تیم ریخته شد و بار دیگر نشان داد که تمامی وعده های داده شده از سوی مسوولان و کادر فنی این تیم در مورد قهرمانی، توخالی بوده و هنوز زمینه عملی شدن آن ها فراهم نشده و در نبود تماشاگران و محدویت های کرونایی در عرصه فوتبال، چه بسا روزهای بدی در انتظار این تیم و هوادارانش باشد.
نگاهی کارشناسانه به بازی های این تیم در هفته های گذشته نشان می دهد که تراکتور برای بازی ها برنامه ای نداشته و حتی در مقابل حریفان ته جدولی و تازه وارد لیگ با مشکل های عدیده ای روبرو بوده و برای مساوی کردن نیز مشکل دارد.
در بازی روز گذشته این تیم در مقابل فولاد خوزستان، شاگردان علیرضا منصوریان حتی توانایی ۲ پاس متوالی به هم تیمی هایشان را نداشتند و در بیشتر درگیری ها و صحنه ها، این بازیکنان فولاد بودند که توپ و میدان را در اختیار می گرفتند و در مقابل بازیکنان تراکتور به دنبال اتلاف وقت و به اذعان بیشتر کارشناسان فوتبال کسب تساوی در این بازی بودند.
تراکتوری که در سال های نه چندان دور همواره تیم برتر میدان بود و با ارایه بازی های تماشاگر پسند خود، خیل عظیمی از علاقه مندان به فوتبال را معطوف خود ساخته بود و در صورت باخت به دلیل ارایه بازی شاداب، جاندار و با روحیه، باز از سوی هواداران تشویق می شد اما اکنون کار به جایی رسیده که در همین هفته های ابتدایی، بازی ها و نتایج صدای هوادارانش را درآورده و انتقادها از مجموعه این تیم در سایت ها و فضای مجازی بالا گرفته است.
بدون شک، هماهنگی بین مجموعه تیم در نحوه بازی و گرفتن نتیجه بسیار تاثیرگذار است که متاسفانه این مورد در تراکتور امروز دیده نمی شود، از تراکتوری که سرمربی اش را یک مدیرعامل، بازیکنانش را مدیرعامل دیگر و مدیریت فعلی را مدیر عاملی دیگر اداره می کند نباید زیاد انتظار داشت زیرا تمامی ضعف های تیم زنجیروار به هم وصل اند و این ضعف ها در تیم تراکتور از بالاترین سطح در تیم یعنی مدیریت گرفته تا کادر فنی و بازیکنان به وضوح دیده می شود.
مدیریت، کادر فنی، بازیکنان و عوامل این تیم در حالی از قهرمانی در این دوره از رقابت ها صحبت به میان می آورند که در عمل هیچ حرفی برای گفتن ندارند و در پنج بازی گذشته و ۱۵ امتیاز ممکن، تنها موفق به کسب ۶ امتیاز شده اند.
تغییرات پی در پی در مدیریت تیم، حضور عوامل غیرفوتبالی و دلال در کنار تیم، انتصاب ها و عزل های مکرر، باخت های حقوقی مکرر در پرونده های فوتبالی، حفظ بازیکنان بی انگیزه و خط زدن بازیکنان موثر و جویای نام و موارد بسیار دیگر، همگی نشانگر بی برنامه بودن تیم و وجود ضعف در همه ارکان تیم است و بدتر از همه این موارد، عدم تلاش برای رفع این نواقص و ضعف ها در مجموعه تراکتور است.
مسیر و روشی که مدیریت تراکتور در این تیم در سال های اخیر دنبال کرده تاکنون نتیجه نداده است و موفقیت های اندک نیز نتیجه حمایت همه جانبه هواداران و شاید درخشش ناگهانی و فردی برخی بازیکنان بوده است.
به نظر می رسد تلاش های مدیریت فعلی با روند جاری به جایی نخواهد رسید و با این روند احتمال قهرمان شدن تراکتور تا صد سال دیگر نیز برآورده نمی شود و ضرورت تغییر در مدیریت مجموعه و استفاده از افراد دلسوز و کاربلد اجتناب ناپذیر است.
مدیریتی که تراکتور برای وی بالاتر از همه افراد، اسامی و تیم ها باشد و به همه مسایل فوتبال اعم از حقوقی، فنی، تاکتیکی و اجرایی اشرافیت کامل داشته باشد نیاز مبرم تراکتور در این روزهای حساس است و اگر برطرف نشود تراکتور بیش از پیش وارد بحران و حاشیه می شود و با تراکتور اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه ۹۰ بسیار فاصله خواهد گرفت.
اگر مدیریت تیم از افرادی با مشخصات ذکر شده انتخاب شود در ادامه باید ثبات در مدیریت سرلوحه قرار گیرد تا مدیر انتخاب شده با استفاده از مشاوران کاربلد و متخصص، نسبت به انتخاب کادر فنی با کارنامه مشخص و قابل قبول اقدام کند. در فوتبال امروز، تیم هایی که به موقع و با نظر کادر فنی بسته می شوند به مراتب بهتر و بالاتر از تیم هایی قرار می گیرند که عوامل مختلفی در بسته شدن آن نقش داشته اند.
متاسفانه این روند در تراکتور انجام نشده و یا به صورت آزمون و خطا اجرا شده است و همین مساله تیم را به جایی رسانده که با گذشته درخشان خود بسیار فاصله گرفته و مجموعه تیم از مشکلات و ضعف های بسیاری از خط دفاعی گرفته تا هافبک و حمله رنج می برد و مهاجمان این تیم بیشتر در خدمت حریفان بوده اند تا تراکتورر؛ که برای عبور از این مرحله، علیرضا منصوریان به عنوان سکاندار تیم باید حرف های خود را در عمل ثابت کند و با تغییر تاکتیک و استفاده از بازیکنان تاثیرگذار در روند بازی، شادابی و هیجان را به فوتبال تراکتور بازگرداند.
تراکتور در ادامه رقابت های لیگ برتر در هفته ششم در تبریز به مصاف همشهری خود ماشین سازی می رود که وضعیتش به مراتب بدتر از تراکتور است و از زمانی که رسول خطیبی از این تیم جدا شد به وضعیت عادی برنگشته است و به احتمال زیاد یکی از تیم های سقوط کننده در فصل جاری خواهد بود.
شاگردان منصوریان در هفته هفتم باز در تبریز پذیرای پیکان شگفتی ساز خواهند بود و این ۲ بازی بهترین و شاید آخرین فرصت برای منصوریان باشد تا تیم را از روند فعلی خارج کند و به قولی که به هواداران داده که همان قهرمانی است جامه عمل بپوشاند.
تراکتور با ۶ امتیاز در رده ۱۲ جدول لیگ برتر فوتبال جای دارد.