معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام خود به مناسبت درگذشت احمدعلی راغب، آهنگساز پیشکسوت، آثار او را بخشی از تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران دانست.
سید مجتبی حسینی در قسمتی از این پیام نوشته است: احمدعلی راغب آهنگساز آثار خاطره انگیز و ماندگاری از انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس است که با تاریخ اجتماعی و فرهنگی معاصر پیوند خورده است. آثار موسیقی راغب نمونه ای از حضور موثر هنر موسیقی در تحولات اجتماعی است که در ارتباط با شرایط و مشخصه های کشور در آن زمان ساخته و اجرا شده و محصول زمانه خود است اما ماندگار و همیشه روایتگر سال های پرشور انقلاب اسلامی و دفاع مقدس خواهد بود.
حسینی در انتهای این پیام درگذشت احمدعلی راغب را به خانواده این هنرمند فقید و مردم ایران تسلیت گفت و برای هنرمند زنده یاد علو درجات را از درگاه خداوند متعال خواستار شد.
راغب از نخستین هنرمندانی بود که پس از وقایع هفده شهریور ۱۳۵۷ و استعفا از ارکستر سازهای ملی در آثارش نسبت این رویداد اتخاذ موضع مخالف کرد. وی به‌همراه برخی دیگر از هنرمندان سرشناس رادیو و تلویزیون، از همکاری با مراکز هنری وابسته به رژیم پهلوی و عضویت در ارکستر سازهای ملی، استعفاء داد و با ارتباط با برخی گروه‌های هنری غیررسمی و آشنایی با افرادی همچون حسین شمسایی و مجید حداد عادل زمینه فعالیت هنری خود را جهت داد.
همکاری در تهیه و تولید سرودهایی که بنا بود در محصولات فرهنگی نیروهای انقلابی (سخنرانی‌ها و…) استفاده شده و به شیوه زیرزمینی به دست مردم برسد، وظیفه این گروه‌ها بود که در مساجد و محافل مخفی، تشکیل شده بود.
سرودهایی همچون معلم شهید (در رثای علی شریعتی)، بابا خون داد، خیر مقدم، نغمه اتحاد و … برخی از تولیدات موسیقایی احمدعلی راغب در آن مقطع بود که بعدها و پس از پیروزی انقلاب و از سرگیری فعالیت ارکسترهای موسیقی و فعالیت‌های هنری در رادیو و تلویزیون، بازسازی شده و با تنظیم برای ارکستر، اجرا شد.
آغاز جنگ تحمیلی فصل جدیدی را در زندگی هنری راغب رقم زد که سرود «این پیروزی خجسته باد» پیرامون فتح خرمشهر، «ظفر مبارک»، «جنگ، جنگ تا پیروزی»، «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار»، و سرودهای بسیار دیگری ثمره این فصل از زندگی هنری اوست.
مطابق با آمار موجود در آرشیوهای صداو سیما چیزی بالغ بر هزار و چهارصد قطعه موسیقی از او به ثبت رسیده‌است که همین آمار باعث شد تا او در بین دوستان و همکاران به «مرد هزار آهنگ» مشهور شود. احمدعلی راغب علی‌رغم دریافت کسوت بازنشستگی در سال ۱۳۶۷، در بین سال‌های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۳ ریاست مرکز موسیقی سازمان صداوسیما را بر عهده داشت. پس از آن نیز تا سال ۱۳۸۲، مدیریت تولید موسیقی مراکز و استان‌های سازمان صداوسیما را عهده دار بود. ضمناً عضو شورای عالی موسیقی صداوسیما و شورای عالی نظارت و ارزیابی شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی صداوسیما نیز بوده است.
جامعه موسیقی یکی از پیشکسوتان خود را از دست داد
همچنین مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور پیامی درگذشت راغب را تسلیت گفت. در پیام الهیاری برای احمد علی راغب آمده است: جامعه موسیقی یکی از پیشکسوتان خود در عرصه موسیقی را از دست داد. استاد راغب از مفاخر موسیقی بعد از انقلاب اسلامی است که چند دهه با اخلاص برای هنر و موسیقی کشور خدمت کرد. استاد راغب دارای شناسنامه پربار و قابل اعتنایی است و در قبل و بعد از انقلاب اسلامی با چهره‌های شاخصی نظیر مرحوم مشفق کاشانی، مهرداد اوستا، شهید بهشتی و مجید حدادعادل همکاری کرد.
از استاد احمد علی راغب موسیقی‌ها و ترانه‌های ماندگاری از جمله «این پیروزی خجسته باد»، «ظفر مبارک»، «جنگ، جنگ تا پیروزی» و «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار» به یادگار مانده است. بی گمان نام استاد احمد علی راغب در تاریخ موسیقی ایران ماندگار و در صفحات آن ثبت و ضبط خواهد شد.