مهدی تیموری روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: مارال‌های نر هر ساله در فصل گاوبانگی (از نیمه شهریور و تا پایان مهرماه) جفت‌گیری و تعیین قلمرو می‌کنند که امسال هم محیط‌بانان با همکاری دوستداران طبیعت با برپایی ۱۰ چادر ثابت و ۳۶ چادر سیار در مناطق مختلف پارک ملی گلستان، کار حفاظت و سرشماری جمعیت این گونه جانوری و جلوگیری از فعالیت شکارچیان غیرمجاز در این فصل را برعهده داشتند.
وی افزود: طبق آخرین جمع‌بندی محیط‌بانان از مدت حضور خود در محل‌های زیست مرال قرمز در فصل گاوبانگی و پیاده کردن صدای ضبط شده مارال‌های نر، مشخص شد که جمعیت این گونه جانوری در پارک ملی گلستان از حدود ۵۴۰ راس سال قبل به ۶۱۲ راس افزایش یافته است.
مرال‌های نر پارک ملی گلستان در فصل گاوبانگی (جفت گیری) با سردادن بانگ عاشقانه، مرال ماده را به قلمرو خود می‌کشانند و تولید مثل و استمرار بقای نسلی را در سایه مراقبت محیط‌بانان و دوستداران محیط زیست انجام می‌دهند.
رییس پارک ملی گلستان گفت: بیشترین جمعیت مرال قرمز به عنوان بزرگترین گوزن بومی ایران به ترتیب در محدوده جنگل‌های هیرکانی استان‌های گلستان، مازندران و گیلان زیست می‌کنند که با توجه به شرایط کشور در نیم قرن اخیر جمعیت این گونه کاهش یافته است.
وی افزود: ایجاد جاده برای تردد و اسکان جوامع محلی، تغییرکاربری و چرای دام در محدوده جنگل‌های هیرکانی و از همه مهمتر حضور شکارچیان غیرمجاز در زیستگاه این گونه شاخص از جمله عوامل تاثیرگذار در کاهش جمعیت مرال قرمز است.
رییس پارک ملی گلستان ادامه داد: بیش از ۲ هزار راس مارال قرمز بر اساس سرشماری جمعیت جانوری در اواخر دهه ۵۰ در این پارک زیست می‌کردند که این آمار در سرشماری اوایل دهه ۹۰ با کاهش ۸۰ درصدی به حدود ۲۰۰ راس رسیده است.
تیموری گفت: در چند سال اخیر با اجرای برنامه‌های مدیریتی مناسب و همکاری مردم، معتمدان و مسوولان ارشد کشوری و استانی در کنار تلاش شبانه روزی محیط بانان، جمعیت این گونه ارزشمند در پارک ملی گلستان افزایش قابل توجهی داشته است.
پارک ملی گلستان به عنوان یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست کره ثبت شده در میراث جهانی ۱۳۵۰ گونه گیاهی و ۳۰۲ گونه جانوری از جمله نیمی از گونه‌های پستانداران ایران را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع گستره جای داده است.
این پارک از بهترین زیستگاه‌های پستانداران بزرگی چون پلنگ، خرس قهوه‌ای، گرگ، وشق، مرال، شوکا، گوسفند وحشی و بز وحشی، آهوی ایرانی و گراز بوده و بویژه بخاطر جمعیت فراوان قوچ و میش اوریال معروف است.
گلستان در سال ۱۳۵۴ نخستین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسید.
بیشتر گستره پارک در استان گلستان، حدود ۳۴ درصد آن در خراسان شمالی و بخش ناچیزی نیز در سرزمین استان سمنان قرار دارد.