رادیو «فرانس انفو» فرانسه روز جمعه گزارش کرد: این، نخستین پایگاه دریایی روسیه در قاره آفریقا خواهد بود. مسکو پیشتر برای ناوگان خود در مدیترانه، پایگاهی در «طرطوس – Tartous» سوریه مستقر کرده است؛ این پایگاه تا سال ۲۰۴۲ در اختیار روسیه خواهد بود.
به نقل از تارنمای این شبکه رادیویی فرانسوی، روسیه توافقنامه تاسیس پایگاه برای سوخت‌گیری ناوگان خود در سودان را نهایی کرد. طبق این توافق، روسیه در نزدیکی یک شهر بندری سودان مرکز پشتیبانی لجستیک دایر می‌کند که در آن تعمیرات، عملیات سوخت‌گیری و استراحت خدمه نیروی دریایی روسیه انجام انجام خواهد شد.
این پایگاه می‌تواند ۳۰۰ نیروی نظامی و غیر نظامی و همچنین چهار فروند کشتی جنگی که با انرژی هسته‌ای کار می‌کنند را در خود جای دهد که این امر قدرت مانور روسیه در اقیانوس هند و خلیج عدن که تقریبا ۱۰ درصد مبادلات کالا در جهان از این تقاطع دریایی بین اروپا و آسیا انجام می‌شود، را تقویت می‌کند.
به گزارش فرانس انفو، طبق این توافق، به روسیه به مدت ۲۵ سال اجازه حق حمل و نقل اسلحه، مهمات و تجهیزات مورد نیاز برای بهره‌برداری در پایگاه دریایی از طریق بنادر و فرودگاه‌های سودان داده شده است.
فرانس انفو می‌نویسد: روسیه که بازگشت ژئوپلتیکی خود به قاره آفریقا را آغازکرده با امضای یک توافق نظامی به سودان نزدیک می‌شود. مسکو در عین حال به احداث یک نیروگاه غیر نظامی در سودان، نزدیک شده است .
«عمرالبشیر» رئیس جمهوری سابق سودان در سفر به روسیه در پایان سال ۲۰۱۷ از ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه خواست تا از سودان مقابل ایالات متحده محافظت کند. البشیر همچنین خواستار تقویت همکاری‌های نظامی با مسکو با هدف تجهیز مجدد نیروهای مسلح سودان شد.
روسیه و سودان توافق‌نامه‌ای را برای ایجاد یک مرکز لجستیکی دریایی در سواحل دریای سرخ امضا کردند که کشتی‌های مجهز به تجهیزات هسته‌ای با رعایت الزامات ایمنی هسته‌ای و زیست محیطی می‌توانند در آن قرار بگیرند، به شرط آن‌که تعداد کشتی‌های لنگر انداخته شده در آنِ واحد، بیشتر از چهار کشتی نباشد و تعداد پرسنل این مرکز هم ۳۰۰ نفر باشد.
طبق این توافقنامه، روسیه تاکید کرده که کشتی های مجهز به نیروگاه هسته‌ای می توانند در مرکز لجستیکی نیروی دریایی روسیه در سودان حضور داشته باشند.
در سند امضا شده آمده است که در آنِ واحد بیش از چهار کشتی نیروی دریای روسیه از جمله کشتی های جنگی که با انرژی هسته‌ای کار می‌کنند، مجاز به حضور در این مرکز لجستیکی نیستند. آن هم به شرط اینکه استانداردهای ایمنی هسته ای و زیست محیطی را رعایت کنند.
مدت زمان این توافق ۲۵ سال است و در صورتی که طرفین کتبا قصد خود را برای خروج از آن اعلام نکنند، به طور خودکار برای ۱۰ سال متوالی قابل تمدید است.
بنابر گزارش‌ها، در اواسط ماه نوامبر، رئیس جمهوری روسیه، وزارت دفاع این کشور را مکلف کرد تا توافق‌نامه‌ای را در این زمینه با سودان امضا کند. بعد از بندر «طرطوس» در سوریه، این پایگاه نه تنها دومین پایگاه دریایی روسیه در منطقه خاورمیانه و آفریقای شمالی خواهد بود، بلکه در کل جهان نیز به استثنای شبه جزیره «کریمه» که ضمیمه خاک این کشور شده، از اهمیت بیشتری برای مسکو برخوردار است.
تا چند سال پیش، روسیه و سودان همکاری نزدیکی با یکدیگر نداشتند و این رویکرد در سال ۲۰۱۷، زمانی که ولادیمیر پوتین از عمر البشیر رئیس جمهوری وقت سودان در سوچی استقبال کرد، به طور آشکارا آغاز شد.
طبق این گزارش، روسیه می‌تواند برای اولین بار از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پایگاه دریایی جدیدی در خارج از این کشور ایجاد کند.