سرمستی اردوغان و الهام علی اف در روز رژه پیروزی جمهوری آذربایجان در جنگ قره باغ همگان را در بهتی عمیق فرو برد در حالی‌که انتظار می‌رفت رؤسای جمهور ترکیه و آذربایجان بجای اشاره به مسائل ناسیونالیستی تند و هیجانی به نزدیک شدن ملت‌ها بپردازند و از تحقیر ایروان خودداری کنند اما متأسفانه چنان سرخوش و مخمور بودند که اظهارات و رفتارهای عجیبی از خود در تاریخ به یادگار گذاشتند.
از مارش‌های عثمانی، سخنان حماسی مجری برنامه در اثنای رژه و اشاره مکرر به ارک تبریز و و کوه سبلان تا خطای فاحش اردوغان در قرائت شعری آذری. همه می‌دانند که رجب طیب اردوغان علاقه زیادی به شعر دارد، اما باید به ایشان متذکر شد تا مفاهیم اشعار را درنیافتی قرائت نکن.
باید به او یادآور شد اگر برای «آراز آراز» که یک ترانه سخت فولکلور ایرانی است دچار بدفهمی یا کج فهمی شده‌ای، شعرخواندن را با یک شاعر نام آشنای مدفون در قونیه امتحان کن که سال‌هاست نان نامش را می‌خوری، بی فهم جان کلامش. همو که ۷۰۰ سال پیش به تو که تنها قرابتت را با آذربایجانی‌ها و ترک‌های ایرانی گفت:
" ای بسا هندو و ترک همزبان
ای بسا دو ترک چون بیگانگان
پس زبان محرمی خود، دیگرست
همدلی از همزبانی بهتر است"*
**سیدجواد طباطبایی، سیاست‌نامه ٤و٥، ص ٢٢ و ٢٥
* مولانا. دفتر اول مثنوی معنوی
کارشناس مسائل سیاسی