به گزارش روز شنبه ایرنا به نقل از نشریه تورنتواستار، شیوع کووید – ۱۹ در کانادا تاثیر بالایی بر سلامت روان افراد داشته است تا جایی که از ۱۰ کانادایی، یک نفر فکر خودکشی را از سر گذرانده‌اند.
این رقم از بررسی های انجمن سلامت روان کانادا به دست آمده که در جریان آن از حدود ۳ هزار کانادایی درمورد وضعیت سلامت روانشان در ماه سپتامبر (شهریور) پرسش شده است.
«امیلی جنکینز» محقق ارشد و دانشیار دانشکده پرستاری دانشگاه بریتیش کلمبیا گفت: در ابتدای همه گیری کووید–۱۹، حسی وجود داشت که بسیاری از تبعات سلامت روانی گذراست و به سرعت برطرف می شود، اما ۹ ماه پس از شیوع ویروس کرونا، کانادایی ها روز به روز خسته تر می شوند.
این بررسی مشخص کرد که درصد کانادایی هایی که به خودکشی اندیشیده اند، از ۶ درصد به دست آمده از بررسی قبلی در ماه می (اردیبهشت ماه) فراتر رفته است.
در همین حال، از زمان انجام تحقیق ماه سپتامبر (شهریور)، تغییرات زیادی به وجود آمده است. اونتاریو و دیگر استان های کانادا با شکسته شدن رکورد روزانه ابتلا و افزایش محدودیت ها بر تجمعات مردمی، شاهد موج دوم شیوع کرونا بوده اند.
مقام های بهداشت عمومی سراسر کانادا به مردم توصیه کرده اند از شرکت در مهمانی های خانوادگی و دوستانه در جریان تعطیلات خودداری کنند و به تبع اعمال محدودیت ها، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی نیز افزایش یافته است.
در این میان، ۴۰ درصد از افرادی که در نظرسنجی ماه سپتامبر شرکت کردند، گفتند که وضعیت سلامت روانشان بدتر شده است.
این رقم برای افرادی که قبلا در شرایط بد سلامت روان بودند و بومیان کانادا بالاتر گزارش شده است.
به گفته جنکینز، این مساله تا حد زیادی به نژادپرسی ضد سیاهان و ضد بومیان در کانادا گره خورده است، به طوری که گزارش ها درمورد بومیانی که به دست پلیس جان می دهند و رفتار بد با این قشر در سیستم مراقبت های بهداشتی، گواهی بر این مدعاست.
وی تاکید کرد که سطح آگاهی مردم از نژادپرستی سیستماتیک در جامعه افزایش یافته، مساله ای که بر سلامت روان بومیان و دیگر رنگین پوستان تاثیر گذاشته است.
جنکینز تصریح کرد که گروه دیگری که به طور ویژه تحت تاثیر این مساله قرار گرفته اند، والدینی با فرزندان زیر ۱۸ سال هستند. استرس شدید کار در خانه و آموزش کودکان، به سلامت روان والدین آسیب زده است.
طبق یافته های این نظرسنجی، ۴۸ درصد از والدین از بابت امورات مالی و ۳۶ درصد از بابت از دست دادن شغل ابراز نگرانی کردند. همچنین یک نفر از هر پنج نفر در مورد قرار گرفتن در معرض سواستفاده احساسی و فیزیکی در خانه نگرانی نشان دادند.
این تحقیق نشان داد باوجود وخامت سلامت روان کانادایی ها، بسیاری از حمایت های سلامت روان بی بهره اند تا دلیل آن تا حد زیادی مرتبط با این اعتقادشان است مبنی بر اینکه نیازی به این مساله ندارند.
دانشیار دانشکده پرستاری دانشگاه بریتیش کلمبیا نسبت به این طرز تفکر هشدار داد و گفت: تصور می کنم گرایشی در میان مردم وجود دارد که احساس می کنند می توانند از این مرحله بگذرند، اما هرچه زودتر به کمک دسترسی داشته باشند، نتایج بهتری به دست خواهد آمد.
همچنین مطالعات دیگری نشان داد که افرادی که از سلامت روان رنج می برند، درخواست کمک نکرده اند، زیرا نمی دانند که به کجا برای این کار مراجعه کنند.
این بررسی همچنین مشخص کرد که کارهای بیشتری برای اصلاح سیستم سلامت روان کانادایی ها در درازمدت باید انجام شود تا امکان کمک رسانی برای افراد بیشتری که بی شک جویای کمک هستند، فراهم گردد.
در همین حال، مجلس عوام کانادا با طرح راه اندازی خط کمکی برای جلوگیری از وقوع خودکشی در کشور موافقت کرد.
در قالب این طرح از دولت خواسته شده است برای ایجاد خط ویژه جلوگیری از خودکشی به سرعت اقدام کند.
خط تلفن در نظرگرفته شده، یک شماره ۳ رقمی است که در دسترس همه کانادایی هاست و به حافظه سپردنش نیز آسان است.