روزنامه اعتماد ۲۴ آذر یادداشتی به قلم اردوان امیراصلانی منتشر کرد و در گزیده ای از آن آمده است: شایسته است از ظهور صلح در هر کجای دنیا که باشد خوشحال شویم، با این حال باید مشروعیت عادی‌سازی روابط که نه براساس ارزش‌های عرف بلکه منحصرا براساس سیاست امتیازدهی و امتیازگیری است را زیر سوال برد... د. برای برخی گندم و برای برخی دیگر هواپیماهای جنگی و حتی به رسمیت‌شناسی حاکمیت ارضی که در همه موارد ملاک مسائل مادی بوده است. در واقع، چهار ماه گذشته ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ با عنان‌گسیختگی دیپلماتیک و با هدف به رسمیت شناختن اسراییل توسط بیشتر کشورهای عربی همراه بوده است. آخرین کشور، پادشاهی مراکش است. در واقع پرزیدنت ترامپ پنجشنبه گذشته اعلام کرد که مراکش و اسراییل برای ازسرگیری روابط دیپلماتیک فی‌مابین توافق کرده‌اند.
مانند سایر عادی‌سازی‌های اخیر با امارات متحده عربی، بحرین و سودان هیچ یک از این روابط ناشی از ارزش‌های مشترک با اسراییل یا توافق‌نظر در مورد پیدا کردن راه‌حل مساله فلسطین نبوده است. در حقیقت، پادشاهی‌های عرب خلیج‌فارس به ویژه امارات متحده عربی با انگیزه ایران‌هراسی فزاینده و فروش تسلیحات پیشرفته به ویژه پنجاه فروند هواپیمای اف-۳۵ و هواپیماهای بدون سرنشین Reaper به مبلغ ۲۳ میلیارد دلار ترغیب شده‌اند. در عین حال این موضوع توازن قوا بین اعضای مختلف شورای همکاری خلیج‌فارس از جمله قطر ناسازگار را تغییر می‌دهد.
سودان با رکود اقتصادی ۴.۴درصدی در سال ۲۰۲۰ توسط ایالات‌متحده امریکا از فهرست کشورهای حامی تروریسم خارج شد. بدین ترتیب سودان می‌تواند بدون مخاطره حق وتو از طرف واشنگتن مجددا به جامعه بین‌المللی ورود کرده و با بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول مذاکره کند. روز بعد از عادی‌سازی روابط، اسراییل پاداش آن را با ارسال ۵ میلیون دلار گندم برای کاهش فشار قحطی به آن کشور داد.
مراکش نیز به نوبه خود با عادی‌سازی روابط با اسراییل مشروعیت حاکمیت بر سرزمین مورد مناقشه صحرای غربی را از جانب ایالات‌متحده کسب کرد. بنابراین، از زمان خروج اسپانیا از صحرای غربی در سال ۱۹۷۵، ایالات‌متحده اولین و تنها کشور جهان است که ادعای مراکش در مورد صحرای غربی را به رسمیت می‌شناسد.
همچنین باید خاطرنشان کرد اگرچه ظاهرا هدف از عادی‌سازی روابط برقراری صلح و آرامش بوده است، اما دستیابی به آن بسیار بعید است. در واقع تجهیزات نظامی فروخته شده به امارات در درگیری‌های یمن که شانزده میلیون جمعیت آن در آستانه قحطی هستند مورد استفاده قرار خواهد گرفت. تجدید جنگ در صحرای غربی و درگیری بین سودان و سودان جنوبی بر سر مساله نفت را نیز نباید نادیده گرفت. برقراری صلح در یک مکان و برافروختن کانون‌های تنش در مکان‌های دیگر کار سازنده‌ای نیست.