به گزارش روز سه‌شنبه روابط عمومی دانشگاه اراک، دکتر رضا داورنژاد افزود: شبیه‌سازی دینامیک مولکولی در طراحی غشاهای پروتئینی حائز اهمیت است و با استفاده از این روش ضمن رصد دینامیک ذرات در ابعاد نانو، می‌توان در هزینه‌های بالای طراحی و ساختن غشاها در مقیاس آزمایشگاهی صرفه جویی کرد.
وی ادامه داد: در این پژوهش شبیه‌سازی دینامیک مولکولی غشای پروتئینی آکواپرین انجام شده و نفوذپذیری آب در حالات مختلف با تحریک پروتئین و اعمال فشار و کشش محیطی متقارن انجام شده است.
عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه اراک اظهار کرد: اگرچه شیرین‌سازی آب دریا با استفاده از این روش به مرحله پیش تصفیه نیاز دارد، قابلیت عبوردهی بالای این غشا در طولانی مدت پاسخ مناسبی برای کمبود آب مورد نیاز در کشور است.
داورنژاد افزود: بر اساس نتایج تحقیقات انجام شده، اعمال کشش اثر مخربی در عبورپذیری آب از کانال‌های پروتئینی داشته و این مهم موجب می‌شود میزان عبورپذیری بسیار کاهش یافت در حالیکه اعمال فشار محیطی اثرچندانی بر روی عبورپذیری آب ندارند.
وی ادامه داد: در صورتی که با حضور تنش‌های پسماند فشاری در هنگام ساخت غشا می‌توان استحکام غشا را در عملیات شیرین سازی با فشار بالا انتظار داشت.
عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه اراک خاطرنشان کرد: این غشاها انرژی عملیاتی بسیار پایینی دارند و نیازمند سرمایه‌گذاری بالایی است.
داور نژاد افزود: شمار کمی از این غشاها در دنیا تجاری سازی شده و تولیدات این غشاها برای تصفیه آب خانگی و صنایع غذایی آغاز شده و در زمینه دارویی و شیرین‌سازی آب دریا در مرحله ی ایده و آزمایش هستند.
وی گفت: با پژوهش و مطالعه در این زمینه ها و دستیابی به توانمندی ساخت این غشاها در مقیاس های بزرگ و صنعتی قابلیت رقابت با شرکت های رقیب خارجی وجود دارد.
عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه اراک با یادآوری اهمیت این طرح پژوهشی در نجات کره زمین، اظهار کرد: با توجه به وضعیت فعلی مصرف انرژی در فرایندهای شیرین سازی و با در نظر گرفتن آلاینده‌ها و گرمایش کره زمین در زمینه بهینه سازی و ارتقای تکنولوژیکی این فرآیندها تنها مسیر نجات کره زمین است.
داورنژاد گفت: در میان روش‌های بهبود دهنده بهروری فرآیندهای شیرین‌سازی، استفاده از غشاهای مبتنی بر بافت های بیولوژیک، خاصه کانال های آکواپرین بسیار مناسب بوده و عبورپذیری آب تا ۲ برابر نسبت به غشاهای رایج بالاتر است.
این مقاله ارزشمند در مجله Desalination با ضریب تاثیر ۷.۰۹۸ به چاپ رسیده است.
این طرح تحقیقاتی از سوی دکتر رضا داورنژاد، عضو هیات علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه اراک به همراه تیم تحقیقاتی ایشان متشکل از بهاری ،دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دکتر امید باوی (از دانشگاه صنعتی شیراز) و سیدوحید محمدی (از شرکت پتروشیمی شازند) انجام شده‌است.
دانشگاه اراک با ۱۱۵ رشته تحصیلی دارای ۳۰۰ عضو هیات علمی است.