یوسف غفارزاده روز سه شنبه در جمع خبرنگاران اظهار کرد: هدایت منابع آب سطحی رودخانه‌های منتهی به دریاچه ارومیه به سمت این دریاچه یکی از اهداف مهم برای احیای آن است.
وی گفت: پس از تصویب مصوبات ستاد احیای دریاچه ارومیه و فرهنگ‌سازی‌هایی که توسط شرکت آب منطقه‌ای و جهاد کشاورزی آذربایجان شرقی انجام شد، توانستیم برداشت آب از رودخانه‌ها را مدیریت کنیم.
وی اضافه کرد: پیش از این سازه‌های کنترل کننده در بسیاری از رودخانه‌های واقع در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، سنتی بود که با انجام برخی اقدامات سازهای هوشمند و بستن کانال‌های آبیاری از سال ۱۳۹۴، برای هدایت منابع آب سطحی و آب‌های جاری به دریاچه تلاش کردیم.
وی با اشاره به همکاری کشاورزان و مردم در اجرای طرح هدایت آب‌های سطحی به دریاچه ارومیه، اظهار کرد: با پایان فصل زراعی آبی، اقدام به بستن کانال‌های آبیاری و جلوگیری از برداشت آب در تمام رودخانه‌های بزرگ حوضه آبریز دریاچه ارومیه به ویژه رودخانه‌های بزرگ شهرهای تبریز، اسکو، آذرشهر، مراغه، ملکان و بناب مانند آجی چای، صوفی چای و مردق چای می کنیم و استفاده از پمپ برای آبیاری ممنوع می‌شود.
غفارزاده به تجهیز رودخانه آجی چای به سازه‌های کنترلی اشاره و خاطرنشان کرد: رودخانه آجی چای از بزرگ‌ترین رودخانه‌های اطراف حوضه آبریز دریاچه ارومیه است که کشاورزان حتی در فصل زمستان نیز اقدام به برداشت آب از آن برای آب شویی و یخ آب می‌کردند.
وی، انسداد کانال‌های آبیاری رودخانه‌های حوضه دریاچه ارومیه برای هدایت آب‌های جاری به دریاچه را در احیای آن بسیار موثر ارزیابی و اعلام کرد: انتقال بخشی از حجم سدها به دریاچه ارومیه نیز از دیگر طرح هایی است که با مسدود کردن کانال‌های سدها و هدایت آب سدها به بدنه دریاچه انجام می‌شود.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از خطرات خشکی دریاچه ارومیه متوجه آذربایجان شرقی است، از مردم و کشاورزان خواست تا برای احیای دریاچه ارومیه و حفظ محیط زیست گام بردارند.
وی متذکر شد: اگر اقدامات لازم برای احیای دریاچه در طول این سال‌ها انجام نشده بود، شاهد خشکی کامل آن در سال ۱۳۹۵ بودیم.
به گزارش ایرنا، دریاچه ارومیه در قالب طرح‌های ستاد احیا قرار است تا سال ۱۴۰۴ به تراز اکولوژیک خود برسد که حدود ۱.۵ تا ۲ سال از برنامه عقب است؛ این دریاچه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و بنا بر آمار بین‌المللی تا سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۸۰ درصد از مساحت آن خشک شد.
تراز دریاچه ارومیه از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۷۲ خورشیدی، بین یک هزار و ۲۷۴ متر تا یک هزار و ۲۷۸ متر متغیر بود، اما از این تاریخ به بعد روند کاهشی تراز دریاچه آغاز شد و تا سال ۱۳۹۳ کاهش متوسط سالانه ۴۰ سانتی متر و در مجموع ۸ متر از تراز دریاچه ارومیه به ثبت رسید.
پس از تصویب طرح نجات دریاچه ارومیه و با وجود تغییر نداشتن چشمگیر بارش‌های حوضه در چهار سال گذشته، تراز دریاچه ارومیه نسبت به تراز احتمالی از روند گذشته با افزایش همراه شد که این نشان دهنده توقف روند کاهشی و تثبیت وضعیت دریاچه است.
حوضه آبریز این دریاچه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومترمربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است.