همچنین آغاز اعتراض های مردمی به دولت سعد حریری و در نتیجه استعفای وی از نخست وزیری لبنان، سقوط ارزش لیر (پول ملی لبنان)، ادامه همه روزه تجاوز رژیم صهیونیستی به خاک لبنان، آغاز مذاکرات مرزی بیروت – تل آویو، تحریم های آمریکا علیه لبنان و تشکیل نشدن دولت لبنان از مهم ترین اخبار و رویدادهای لبنان در سال گذشته میلادی بشمار می رود.
انفجار مهیب بندر بیروت
شاید بتوان گفت که انفجار بندر بیروت که در ۱۴ مرداد ماه گذشته روی داد و منجر به کشته شدن حدود ۲۰۰ نفر و زخمی شدن حدود ۶ هزار نفر دیگر گردید، مهم ترین رویداد این کشور در سال ۲۰۲۰ بود. انفجاری که از همان ابتدا انگشت اتهام به سوی رژیم صهیونیستی و عوامل داخلی آن نشانه رفت و بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان مسایل منطقه این رژیم را مقصر اصلی انفجار این بندر اعلام کردند؛ انفجاری که در یک انبار حاوی دو هزار و ۷۵۰ تن «نیترات آمونیوم» در بندر بیروت صورت گرفت و موجب شد، بسیاری از ساختمانهای اطراف این بندر به طور کامل ویران شود که استاندار بیروت میزان خسارتهای وارده در اثر این انفجار را بیش از ۱۰ میلیارد دلار اعلام کرد.
سقوط ارزش لیر و آغاز اعتراض های مردمی
مهرماه سال گذشته (۱۳۹۸ / ۲۰۱۹) بود که اوضاع احوال لبنان به هم ریخت و مردم این کشور به دلایل نامدیریتی مقامات اجرایی آن و سرقت پولهای مردم لبنان به خیابان ها ریختند. در آن دوران سعد حریری دوره سوم نخست وزیری خود را طی می کرد؛ افشای فساد کابینه حریری و خیانت های اعضای آن باعث شد تا وی با فشار و اعتراض های مردمی استعفا کند. تا قبل از آن ارزش لیر لبنان در مقابل دلار آمریکا ۱۵۰۰ لیر برای هر دلار بود، ولی این میزان در اواخر دوران حریری به حدود هفت هزار لیر برای هر لیر رسید. (هم اکنون هر دلار آمریکا با هشت هزار لیر برابری می کند)
با آغاز اعتراض های مردمی، حریری مجبور به استعفا شد و پس از او "حسان دیاب" که فردی غیروابسته به جریان های لبنانی و فردی ملی گرا بود، نخست وزیر لبنان شد؛ فردی که توانست در مدت حدود ۶ ماه تا حدودی اقتصاد لبنان را سر و سامان دهد و حتی مقداری ارزش از دست رفته لیر را بازگرداند و مراکز دولتی فساد را شناسایی و برخورد با آنها را شروع کرد، اما با انفجار مهیب بندر بیروت و با فشارهای جریان وابسته ۱۴ مارس و کشورهای فرانسه، آمریکا و عربستان وی پس از یک هفته مجبور به استعفا شد و از آن زمان تاکنون دیاب به عنوان دولت پیشبرد امور لبنان مشغول فعالیت است.
لبنان هم اکنون بیش از ۹۰ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد و با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می کند.
ادامه تجاوزهای ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان
رژیم صهیونیستی پس از شکست سنگین در دو جنگ ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ از حزب الله در لبنان همواره به دنبال ضربه زدن به این جنبش و مردم لبنان بوده است. ارتش رژیم صهیونیستی تقریبا همه روزه با نقض حریم هوایی، زمینی و یا دریایی لبنان به دنبال رسیدن به اهداف خود است. یکی از اقداماتی که رژیم صهیونیستی در یکسال گذشته و سال های اخیر انجام داده هدف قرار دادن مواضع و نیروهای حزب الله لبنان در سوریه بوده، نیروهایی که در ۱۰ سال گذشته در حال مقابله با گروه تروریستی داعش و دیگر گروه های تروریستی ساخته و پرداخته جبهه غربی – عربی – صهیونیستی بوده است.
در تابستان سال گذشته رژیم صهیونیستی "علی کامل محسن" یکی از اعضای این جنبش را در نزدیکی فرودگاه دمشق هدف قرار داده و به شهادت رساند. از همان زمان حزب الله اعلام کرد که انتقام خون این شهید را از نظامیان صهیونیست خواهد گرفت و پس از این تاریخ بود که صهیونستها از اقدام تلافیجویانه حزب الله در وحشت و هراس افتادند و شروع به اعزام شمار زیادی از نظامیان خود به همراه مقادیر زیادی انواع تسلیحات نظامی به مرزهای لبنان کرده و در آماده باش کامل قرار گرفتند.
در حالی که نظامیان صهیونیست در آماده باش کامل در مرزهای شمالی سرزمین های اشغالی (جنوب لبنان) بودند، گاف و توهم یک نظامی دختر جوان صهیونیست از حمله حزب الله، موجب شد تا ارتش این رژیم خاک لبنان را مورد حمله ۳ ساعته توپخانه ای و خمپاره ای قرار دهد، ولی پس از ۳ ساعت مشخص شد که این نظامی دختر صهیونیست از روی ترس و توهم فکر کرده که نیروهای حزب الله وارد سرزمین های اشغالی شده و او و همقطارانش اقدام به شلیک به سوی نیروهای فرضی حزب الله کرده اند؛ این مساله افتضاح بزرگی در ارتش رژیم صهیونیستی ایجاد کرد و نشان داد که نیروهای ارتش این رژیم روز و شب خود را با کابوس حزب الله می گذرانند.
مذاکرات ترسیم مرزها میان لبنان و رژیم صهیونیستی
پس از سال ها سکوت در خصوص مشکلات مرزی میان لبنان و رژیم صهیونیستی بالاخره اولین دوره مذاکرات میان طرفین در مقر نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد در لبنان (یونیفیل) در شهرک ساحلی الناقوره در جنوب این کشور و با نظارت "دیوید شنکر" معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خاورمیانه در ۲۳ مهرماه برگزار شد، نشستی که کوتاه بود و تنها یک ساعت به طول انجامید.
این مذاکرات تاکنون چهار دور برگزار شده است. از مشکلات مرزی میان لبنان و رژیم صهیونیستی می توان به مرزهای آبی و اشغال برخی سرزمین های لبنان اشاره کرد که از سال ۱۹۸۲ در اشغال رژیم صهیونیستی می باشد.
تحریم مقامات لبنانی از سوی آمریکا
در چند سال گذشته و به ویژه در یک سال اخیر آمریکا شماری از مقامات حزب الله، وزرا و احزاب لبنانی را تحریم کرده و حتی کمک های سالیانه خود را به این کشور قطع کرده است.
از مهم ترین شخصیت هایی سیاسی لبنان که با تحریم آمریکا مواجه شد، جبران باسیل وزیر خارجه سابق و رئیس جریان ملی آزاد (از مهمترین گروههای مسیحی همپیمان حزب الله) و داماد میشل عون رئیس جمهور لبنان در ۱۵ آبانماه بود.
این اقدام با واکنش بسیاری از جریان های لبنانی به ویژه خود باسیل و حزب الله روبه رو شد. رئیس جریان ملی آزاد لبنان در واکنش به این اقدام خصمانه آمریکا و بی اهمیت جلوه دادن آن گفت که نه تحریم ها مرا ترسانده و نه وعده ها مرا فریفته است.
حزب الله لبنان نیز در بیانیه ای با محکوم کردن اقدام واشنگتن در تحریم باسیل این مساله را «مداخله گری مستقیم» سران واشنگتن در امور سیاسی لبنان توصیف کرد.
در این بیانیه تاکید شده که آمریکا باعث و بانی اصلی رشد تروریسم، افراطی گری، فساد و فاسدان در جهان است.
تشکیل دولت لبنان در هاله ای از ابهام
پس از انفجار مهیب بندر بیروت که این کشور بحران زده را وارد مدحله جدیدی کرد، "حسان دیاب" نخست وزیر این کشور در ۲۰ مرداد ماه مجبور به استعفا و از همان زمان رایزنی ها برای تعیین نخست وزیر لبنان آغاز شد. ابتدا "مصطفی ادیب" که دارای دکترای حقوق و علوم سیاسی و سفیر لبنان در آلمان بود، از سوی سه تن از نخست وزیران پیشین لبنان به میشل عون رییس جمهور این کشور برای تشکیل کابینه معرفی گردید، ولی با گذشت مدتی وی اعلام کرد که از تشکیل کابینه لبنان انصراف می دهد. پس از چندی سعد حریری که قبل از آن بارها اعلام کرده بود که به هیچ عنوان نخست وزیر لبنان نمی شود، به یکباره اعلام کرد که آماده است برای چهارمین بار سکان نخست وزیری لبنان را برای چهارمین بار به عهده بگیرد.
هرچند حریری فرد توانمندی برای اداره لبنان نیست و وی این موضوع را در سه دوره نخست وزیری خود نیز به اثبات رسانده، اما حزب الله لبنان و جنبش امل برای برون رفت لبنان از بحران های موجود، موافقت خود را با نخست وزیری دوباره حریری اعلام کردند، اما با گذشت حدود سه ماه از اعلام آمادگی وی برای تشکیل کابینه لبنان، وی به دلیل فشارهای آمریکا، فرانسه و عربستان نتوانسته تا این ساعت کابینه این کشور را معرفی کند.