تهران-ایرنا- دبیرکل انجمن دراماتراپی (نمایش‌درمانی) ایران، ضمن درخواست از هم‌وطنان برای در خانه ماندن، گفت: در یلدایی متفاوت، خانه‌های خود را شفاخانه هم‌نوعان کنیم.

مجید امرایی، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، با اشاره به تبعات کم توجهی به توصیه‌های ایمنی در مواجهه با ویروس کرونا گفت: از هموطنان عزیز می‌خواهم شب یلدا با در خانه ماندن خانه‌های خود را شفاخانه خانواده خود کنند و با این کار مهربانی خود را در شب یلدا با کادر درمان سهیم شوند.
این استاد دانشگاه با اشاره به آمارهای اعلام شده از سوی مسئولان افزود: می توانیم با در خانه ماندن این آمار را کاهش دهیم و مانع مرگ انسان‌ها بی‌گناه شویم و مهربانی را با یلدای زیبا و خاطره انگیز به یادگار بگذاریم

همه می دانیم پزشکان، پرستاران و کادر درمان خسته‌اند. بیایید باور کنیم مدافعان سلامت ملت ایران در شب یلدا تن خسته‌شان، با شمع وجود در خانه ماندن ما گرم‌تر می‌شود. جشن یلدای عزیز را با دعای خیر برای کادر درمان و ملت ایران برگزار کنیم.

این روان درمانگر با اشاره به تبعات منفی روانی ناشی از ویروس کرونا گفت: سال‌ها طول می‌کشد تبعات روانی این ویروس کاهش یابد. در شب یلدا در خانه امن بمانیم و ناقوس مرگ را برای هم‌وطنان خود به صدا در نیاوریم. ما می‌توانیم با یک لحظه فکر کردن به سلامت انسان‌های بی‌گناهی که می‌توانند زنده بمانند خانه‌های خود را شفاخانه هم‌نوعان خود کنیم. به این فکر کنیم که اگر در هر هزار خانواده تنها یک نفر در شب یلدا به این ویروس مبتلا شود، فردای شب یلدا، چه تعداد انسان بیگناه به استقبال مرگ می‌روند. از هموطنان و همشهریان و همسایگان خود می‌خواهم تا در خانه امن بمانند و یلدای مهربانی  را نامهربان نکنند.

 نه به میهمانی شب یلدا، نجات جان انسان‌هایی است که می‌توانند زنده بمانند و کانون گرم خانواده خود را بی‌غم به سوی کامرانی هدایت کنند.

به گزارش ایرنا، انجمن بین المللی دراماتراپی ایران DTCI (Dramatherapy Center Of Iran، عضو بنیانگذار اتحادیه جهانی دراماتراپی (WADTh) است. مرکز توانمند سازی نمایش درمانی (دراماتراپی) ایران با نام اختصاری DTCI مجموعه‌ای خصوصی و غیردولتی است و تحت نظارت اتحادیه جهانی دراماتراپی با نام اختصاری WADTh فعالیت می‌کند ، ایران در این اتحادیه که مرکز آن در شهر نیویورک است به عنوان عضو موسس و بنیانگذار فعالیت دارد.

نمایش درمانی یا Psychodrama یکی از رویکردهای روانشناسی است که زیر شاخه هنر درمانی قرار می گیرد. در این روش درمانی داستان پردازی یکی از اصول اصلی درمان است. داستانها توانایی این را دارند که ذهن ما را درگیر و از واقعیت دور می کنند و ما را به زمانها، مکان ها و دنیای مختلف ببرند. در این موقعیت، ما ممکن است متوجه افکار و احساساتی شویم که معمولاً در زندگی واقعی نمی‌توانیم آنها را تجربه کنیم. در نمایش درمانی از قدرت تغییر استفاده می‌شود.