به گزارش شامگاه سه شنبه روابط عمومی شرکت آب منطقه‌ای گلستان، جواد تیموری اظهار داشت: اگر بخواهیم از همه ظرفیت خاک استان برای کشاورزی استفاده کنیم به حدود ۵.۵ میلیارد متر مکعب آب نیاز داریم در حالی‌که کل پتانسیل آب سطحی و زیرزمینی استان حدود ۲.۵ میلیارد مترمکعب است.
وی افزود: در حال حاضر حدود ۹۰ درصد آب گلستان در بخش کشاورزی و بقیه در بخش شرب و صنعت به مصرف می رسد و منابع جدید آبی برای انجام فعالیت کشاورزی وجود ندارد.
وی توصیه کرد: فعالان بخش کشاورزی برای تامین منابع آبی خود به دنبال راهکاری برای صرفه جویی و افزایش راندمان مصرف آب باشند.
سرپرست معاونت حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای گلستان ادامه داد: در حال حاضر صدور مجوز بهره برداری از منابع آب زیرزمینی برای مصارف کشاورزی (پروانه حفرچاه)، صدور پروانه بهره برداری برای چاه های فاقد پروانه و احیا و مرمت قنوات روستا، درخواست بیشتر روستاییان و کشاورزان گلستان است که امکان موافقت با بسیاری از آن ها به دلیل محدودیت قانونی وجود ندارد.
تیموری گفت: طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی، کشاورزانی که تا پایان سال ۸۵ بدون اخذ پروانه چاه حفر کرده اند، باید برای تعیین تکلیف و مشخص شدن وضعیت چاه خود به ادارات منابع آب مراجعه کنند و طبق شرایطی که قانون گذار مطرح کرده وضعیت پروانه آنان مشخص شود.
پایه اقتصاد و درآمد مردم گلستان بر کشاورزی در افزون بر ۶۵۰ هزار هکتار اراضی مستعد استوار است.
بارش سالانه گلستان در شرایط مطلوب بین ۱۸۰ تا ۸۵۰ میلیمتر درسه اقلیم خشک - نیمه خشک، خزری و کوهستانی متغیر بوده که حاصل آن جریان رودخانه های استان است.
داداشی مدیرکل هواشناسی استان گلستان روز گذشته از ادامه روند کاهشی باران در آذرماه و فصل پاییز نسبت به سال قبل و دوره بلند مدت آماری خبر داد و گفت: در پاییز امسال میانگین بارش استان ۷۷.۸ میلیمتر بود که ۳۹ درصد نسبت به متوسط این فصل در دراز مدت و ۲۱ درصد نسبت به مدت مشابه پارسال کاهش یافت.
برخی کارشناسان گلستان را جزو چهار استان نخست کشور در بحث مشکل کمبود آب دانسته و گفته اند که براساس نقشه های ماهواره ای پدیده خشکسالی مهمان ۳۰ سال آینده این استان خواهد بود.
این استان بیش از ۱۶ هزار چاه آب مجاز و غیرمجاز دارد.
گلستان با بیش از ۲۰ هزار کیلومتر مربع وسعت و جای دادن هفت اقلیم از ۱۳ اقلیم آب و هوایی کره خاکی طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۹۵ یک میلیون و ۸۶۹ هزار نفر جمعیت در ۳۰ شهر و حدود هزار و ۷۵ روستا دارد که امرار معاش بیشتر آنان بویژه در روستاها به کشاورزی و بارانی برای سیرابی اراضی زیرکشت وابسته است.