بخشش و نیکوکاری زمان، مکان و حتی جنسیت نمی شناسد و بسیاری از افراد در این شهر گمنام و بی ادعا و بدون چشم داشتی از حمایت های دولتی مشغول امر حسنه نیکوکاری و کمک به افراد گرفتار هستند.
اثمر یکی از آنها است؛ دختری که سالهای سال در تهران و در منطقه سعادت آباد مشغول کارهای خیر و خداپسندانه است و اگر تا چهار سال پیش در کنار مادرش در کارهایی همچون آزادی زندانیان و کمک به نیازمندان دستی بر این کار داشت، با مرگ مادرش این مسیر را به تنهایی و با نصحیت پدرش ادامه داده است و با شیوع کرونا فعالیت های این بانو نه تنها کمتر نشده بلکه بیشتر نیز شده است.
صحبت های این بانوی نیک اندیش بسیار جالب و شنیدنی بود چرا که جنس سخنانش و دیدگاهش از بخشش، آزادی و ایجاد تحول را امید می‌دهد و به همین منظور پای صحبت او نشستیم تا انگیزه اش را دریابیم.
اثمر خسرویار در این رابطه به خبرنگار ایرنا می گوید: این کار را هفت سال پیش با همراهی مادرم آغاز کردیم و فعالیت ما در ابتدا تامین سبد خوراکی مورد نیاز مردم و آزادی کودکان زندانی بود.
وی با بیان اینکه با فوت مادرم به تنهایی این کار خداپسندانه را این بار با عشق بیشتر ادامه داده ام، خاطر نشان می کند: با توجه به شیوع کرونا، فعالیت ما در این بخش بسیار چشم گیر شد و بسیاری از مردم با از دست دادن شغل خود، بیش از پیش به دنبال این کمک ها هستند.
این خیر جوان یادآوری می کند که برای زیر پوشش حمایتی قراردادن و خدمات بیشتر به خانواده های نیازمند، خود وارد گود این امر خدا پسندانه شده و پس از معرفی و تحقیقات لازم، به یاری نیازمندان واقعی می شتابد.
توزیع صدها بسته غذایی تا آزادی ۱۱ کودک زندانی
در ادامه صحبت های اثمر حرف های شنیدنی زیادی را می توان فهمید و حس انسان دوستی اش به کودکان متبلور است. تاکید دارد که برای ارج نهادن به کودکان باید اجناس نو و تمیز را به آنها هدیه دارد و از ارایه اجناس نازیبا و کهنه پرهیز کرد؛ چرا که این اقدام نودوستی می تواند تا ابد در ذهن این افراد باقی بماند و این چرخه همدلی هیچ وقت از ریل خود خارج نشود.
در لابه لای صحبت های این دختر جوان بیشتر پی می بریم که حس انسانیت و نو دوستی هنوز هم گم نشده است. او به افرادی که کمک دریافت می کنند توصیه دارد تا مادامی که از کمک های ارایه شده بهره می برند متقاضی کمک های دیگر خیران و دستگاه‌ها نباشید تا این اقلام به نیازمندان دیگر نیز برسد.
خسرویار در ادامه به توزیع هفتگی بسته های غذایی بین نیازمندان پایتخت اشاره دارد و می افزاید: روزهای جمعه هر هفته بیش از ۵۰۰ پرس غذای گرم و ۲۵۰ بسته غذایی (شامل برنج، روغن، گوشت مرغ، حبوبات، رب گوجه فرنگی، ماسک و محلول های ضد عفونی کننده و غیره) میان نیازمندان که بیشتر آنها در مناطق محروم و حاشیه ای از جمله کهریزک، اسلامشهر، چهاردانگه، پاکدشت و ورامین زندگی می کنند، توزیع می شود.
این خیر جوان در پاسخ به این سوال که فعالیت شما با دستگاه های متولی از جمله بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) چگونه است و آیا از کمک آنها بهره مند می شوید، می گوید: فعالیت ما در قالب موسسه قانونی «گیتی» ادامه دارد و بیشتر به تنهایی اقدام به این کار خیرخواهانه دارم.
به گفته وی، با همکاری مرکز کانون اصلاح و تربیت شهرزیبا، ۱۱ جوان دختر و پسر که جرم های آنها غیر عمد (سرقت خرد) بود را با همکاری مددکاران و رضایت مالی شاکیان آزاد کرده ایم.
خسرویار با بیان اینکه این مرکز به جوانان کمتر از ۱۸ سال مجرم اختصاص دارد گفت: سه دختر و ۹۷ پسر در این مرکز نگه داری می شوند که به علت بد سرپرست بودن و یا ترد شدن توسط خانواده، آن روی سکه جامعه خود را برای آنها نمایان کرد که خیران می توانند آنان را زیر چتر مهر و محبت خود قرار دهند.
این خیر ادامه می دهد: در حال حاضر با فراهم کردن شرایط زندگی نظیر شغل و تحصیل نیز امید و زندگی را برای این قشر از کودکان و نوجوانان فراهم می کنیم.
به گفته وی، از ابتدای زمستان امسال توزیع یک هزار و ۱۰۰ بخاری برای نیازمندان، لباس گرم و یک هزار و ۲۰۰ جفت کفش برای کودکان و برگزاری ۶ جشن یلدایی با رعایت پروتکل های بهداشتی برای کودکان شامل تهیه عروسک و تمرین نقاشی توسط این موسسه انجام شد.
خسرویار مهم ترین برنامه آتی خود را ساخت مدرسه پنج کلاسه در روستای علی آباد قاجار اسلامشهر و به نوعی ادای دین خود به زادگاهش و برای شادی روح مادرش اعلام می کند و می افزاید که تاکنون مقدمات تهیه و خرید زمین آن انجام شده است.
بی تردید کار خیر همیشه ماندگار است و باید برای فرهنگسازی آن در جامعه رسانه‌های جمعی و مطبوعات جریان سازی کنند تا برای فعالان نیکوکار و خیران دلگرمی و برای توانمندان جامعه و کسانی که توانایی فعالیت‌های نوعدوستانه و خیر دارند نیز راه هموار شود.