به گزارش ایرنا، هنر نمایش که از بطن شرایط متغیر زندگی سرچشمه گرفته است و با زبانی واقعگرا و نوعی شاعرانگی جوانب عینی زندگی بیرونی و جهان درونی انسان را به چالش میکشد، در هزارههای تمدنی و ساختار فرهنگی ایران زمین ریشه دارد.
هنرهای نمایشی که امروزه از پردهخوانی و روحوضی تا شبیهخوانی، اپرا و تئاتر را شامل میشود، در طول تاریخ در پیوندی مستمر و تنگاتنگ با فرهنگ اجتماعی ملتها حتی پیش از شکلگیری مفهومی با عنوان مدیریت فرهنگی، به نوعی امکانی برای مدیریت فرهنگی جوامع ارزیابی میشد که این امر اهمیت و ضرورت توجهی درخور به موضوع را یادآور میشود.
با توجه به توسعه مفاهیم فرهنگی در عصر حاضر نیز به روشنی میتوان اولویتهای مدیریت فرهنگی را در توجه به هنرهای نمایشی جست و جو کرد؛ حتی اگر برخلاف دیدگاه برخی صاحبنظران، بر اساس معیارهای مهندسی فرهنگی با نگاهی ابزاری به هنرهای نمایشی به عنوان فرآیندی موثر بر ساختار ارگانیک فرهنگ عمومی توجه کنیم، میتوان هنرهای نمایشی را محملی کمهزینه، زودبازده و با گستره مخاطبان وسیع دریابیم.
مروری بر هدفهای کلان و اصول سیاستهای فرهنگی کشور در دوران پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی نیز نشان میدهد که قانونگذار جایگاهی بسیار مهم و راهبردی برای حوزه فرهنگ و از جمله هنرهای نمایشی قائل شده است.
بازشناسی و ارزیابی مواریث و سنن تاریخی و ملی در عرصههای گوناگون، ارتباط فعال با سایر کشورها و ملتها و تحکیم پیوند مودت و تقویت همبستگی، شناخت فرهنگ و تجربههای بشری و استفاده از دستاوردهای علمی و فرهنگی جهانی، تقویت و احیای هنرهای اصیل و سازنده، گسترش زمینه مشارکت و مباشرت مردم در امور فرهنگی و هنری، اتخاذ سیاستهای ایجابی و مثبت و ایجاد مصونیت برای جامعه و اهتمام به جاذبه، رحمت، جامعنگری و دوراندیشی، مشورت و پرهیز از خشونت، شتابزدگی و یکسونگری از جمله آنهاست.
ریشه تئاتر معاصر ایران را البته باید در نمایشهایی که از اواسط عهد صفوی آغاز شدند، یافت و در استان اردبیل به عنوان خاستگاه اصلی صفویان نیز، حسن نجلفو که در میان مردم این خطه به حسن آرتیست شهرت داشت بانی و به نوعی پدر تئاتر منطقه است که تئاتر را پیش از سال ۱۳۰۶ آغاز نمود و نخستین نمایشها را محفلهای دوستانه و خانه آشنایان اجرا میکرد.
در حال حاضر به اذعان کارشناسان امر، فعالان حوزه هنرهای نمایشی شامل نویسندگان، بازیگران و کارگردانان در گروههای رسمی در استان اردبیل شماری نزدیک به ۶۰۰ نفر است؛ اما با در نظر گرفتن برخی افرادی که زیر نظر گروههای ثبت شده نیستند و به صورت آزاد یا فعالیت دورهای دارند، مجموع فعالان این عرصه به نزدیک یک هزار نفر میرسد که بیشتر آنها در گیر و دار مشکلات گوناگون، به حال خود رها شدهاند.
از ضعف نمایشنامه تا کمبود اجرای عمومی
تئاتر اردبیل در دورههای فعالیت خود فرار و نشیب بسیاری داشته است، گاهی پرفروغ و گاهی در چنبره مشکلات کم فروغ و راکد، اکنون نیز هنر نمایش در این دیار فرهنگی برای درخشش و فروغ بیشتر نیازمند حمایت بیشتر است.
یک کارگردان تئاتر در این زمینه به ایرنا اظهار کرد: ظرفیت استان اردبیل با توجه به همهگیری ویروس کرونا از شرایط حاکم تاثیر گرفته است اما از حدود ۲ سال پیش استان در حال پوستاندازی بوده و حوزه هنرهای نمایشی رو به جوانسازی رفته است که با همه مشکلات موجود، نقطه قوت این حوزه به شمار میرود.
یاشار منوچهری افزود: حضور نسل جوان در کنار پیشکسوتان در جشنوارهها و اهتمام برای اجراهای عمومی که به تولید اثرهای بیشتر میانجامد، مزیتی دیگر است؛ اگرچه شیوع کرونا موجب شده هماکنون با رکودی روبهرو شویم که البته اردبیل با وجود همین شرایط، جزو چند استانی در کشور است که تئاتر در نقاط گوناگون آن جریان دارد.
وی لزوم توجه بیشتر به اجراهای عمومی در کنار حضور در جشنوارهها را یادآور شد و بیان کرد: حتی اگر ممکن باشد، مانند دوره بیست و ششم جشنواره تئاتر استان اردبیل میبایست تلاش شود تا اثرها در نقاط گوناگون به اجرا درآید و همه شهرستانها درگیر تئاتر شوند.
این کارگردان اهل پارسآباد مغان گفت: برخی اثرها به یک جشنواره و اجرا برای داوری محدود میمانند و پس از آن تعطیل میشوند؛ در حالی که هنرهای نمایشی باید در قالب اجرای عمومی با مردم به عنوان مخاطب ارتباط برقرار کنند و در کنار آن در جشنواره نیز حضور یابند.
لزوم تقویت زیرساختها در راستای تقویت اجراهای عمومی
وی بر تقویت زیرساختها در راستای تقویت اجراهای عمومی تاکید کرد و ادامه داد: از نظر زیرساخت البته در شهرستان مشکل چندانی نداریم اما مشکلاتی در بحث پشتیبانی مالی و فروش هم داریم که تا حدی محدود به استان اردبیل نیست و میتوان اذعان داشت که در کشور جز پایتخت، شرایطی یکسان حاکم است و در شهرستانها بیشتر هم میشود.
منوچهری تاکید کرد: در حال حاضر با مشکل نمایشنامه روبهرو هستیم؛ زیرا به بهرهگیری از نمایشنامههای بومی تمایل داریم و از این رو نمیتوانیم از شهرهای دیگر مانند تهران یا اصفهان متن بیاوریم و کار کنیم.
وی اضافه کرد: نمایشنامهنویس در حال حاضر در سطح استان اردبیل کم است و در این زمینه چندان به چالش کشیده نمیشوند که به نظر میرسد این امر مشکلی برای حوزه هنرهای نمایشی منطقه باشد.
این کارگردان که به همراه گروه نمایش آران هنر با اثر "آقای رئیس جمهور"به عنوان یکی از برگزیدگان بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان اردبیل معرفی شد، ادامه داد: متاسفانه تئاتر هنوز به عنوان نیاز در سبد خرید خانوادهها جایی ندارد و فرهنگسازی نشده است که افراد بخواهند به تماشای تئاتر جدی بنشینند که این مشکل اساسی دیگری به شمار میرود.
وی اظهار کرد: تا هنگامی که این فرهنگ جا نیافتاده باشد، مشکل گیشه با اهالی تئاتر خواهند ماند؛ البته در این راستا فعالان باید در انتخاب متن دقت بیشتری داشته باشند و به سمت موضوعهایی بروند که به مسائل و چالشهای موجود در جامعه بپردازد تا مردم نیز با اثرها ارتباط بهتری برقرار کنند و در نهایت فروش هم افزایش یابد.
ضعف اطلاعرسانی و لزوم توجه به تبلیغات
فعالان هنرهای نمایشی در استان معتقدند که انگونه که باید فعالیتها در این حوزه خوب و مطلوب عرضه نشده و بسیاری از کارها با وضعیت موجود حتی امکان اطلاع رسانی نیافته و کمتر مورد توجه افکار عمومی و حتی فعالان عرصه هنر بوده است.
یک نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت و گو با ایرنا تشریح کرد: حوزه هنرهای نمایشی استان اردبیل امسال با وجود شیوع ویروس کرونا و بضاعت موجود، سرپا بود و با رعایت شیوهنامههای بهداشتی حتی نسبت به برگزاری بیست و هشتمین جشنواره تئاتر استان اقدام شد و به رغم محدودیتها میتوان گفت که نگذاشتیم چراغ صحنه تئاتر خاموش بماند.
فاطمه عظیمی افزود: اگرچه نسبت به سالهای گذشته کمی ضعیفتر عمل شده است که بخشی از آن به دلیل شیوع کرونا بود، اما ۱۸ گروه در جشنواره تئاتر استانی با وجود مشکلات و قرنطینه حضور یافتند که نقطه مثبتی به شمار میرود.
وی با اشاره به چالشها و سختیهای کار تئاتر به ویژه برای بانوان در استان اردبیل، بیان کرد: مشکلات محدود به اردبیل نیست و همه فعالان عرصه هنر در این سالها زیر فشار هستند اما شیوع کرونا هم مشکلات را بیشتر کرده است.
این کارگردان اضافه کرد: بسیاری از فعالان این عرصه (بازیگران تا کارگردانان) از محل تئاتر امرار معاش میکنند و در کنار مشکلاتی که پیشتر هم وجود داشت، حاکم شدن شرایط جدید ناشی از بیماری کووید- ۱۹ موجب شد تا در نقطهای متوقف شوند.
وی در مورد کاستیهای سختافزاری و نرمافزاری حوزه هنرهای نمایشی تشریح کرد: در سالهای گذشته به دلیل فعالیت بیشتر گروههای نمایشی با مشکلات زیادی از جمله در بحث مکان و زمان تمرین یا سالن برای اجرا روبهرو بودیم، چنان که گاه حتی مجبور میشدیم در راهروهای مجتمع فرهنگی هنری فدک تمرین کنیم که امسال به دلیل محدودیتها این مشکلات نبود
عظیمی به حمایتهای مسئولان ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجتمع فرهنگی هنری فدک و فرهنگسرای بانوان اردبیل اشاره کرد و ادامه داد: با وجود این حمایتها نمیتوان اذعان داشت که برای همه هنرمندان این عرصه، بسترهای مورد نیاز به طور کامل فراهم است و امسال هم اگر این شرایط حاکم نمیشد، با کمبود مکان تمرین و سالن اجرا روبهرو میشدیم.
فعالان عرصه هنرهای نمایشی با مشکل پشتیبانی مالی روبهرو هستند و گیشه نیز جوابگو نیست
وی در مورد کاستیهای نمایشنامهنویسی هم گفت: اگرچه نویسندگان خوبی داریم که از کمک دریغ نمیکنند اما به هر روی یافتن متن مناسب و باب میل دشوار است و گاه مجبور به همکاری با افرادی خارج از استان هستیم اما در نهایت متن بومی بهتر است و با استفاده از آن راحتتر میتوان با همشهریان ارتباط برقرار کرد.
این کارگردان که به همراه اثر "ستارههایی به رنگ تاول" برگزیده بیست و هشتمین دوره جشنواره تئاتر استان اردبیل شده است، افزود: فعالان عرصه هنرهای نمایشی با وجود همه مسائلی که پیشتر اشاره شد، با مشکل پشتیبانی مالی روبهرو هستند و گیشه نیز جوابگو نیست که شاید بخشی از آن به دلیل ضعف تبلیغ باشد.
وی در ادامه تصریح کرد: مردم به برنامههای جُنگی و شاد اقبال بیشتری نشان میدهند که البته تا حدودی حق دارند که با وجود مشکلات روزمره بخواهند برای ساعتی بخندند اما در نهایت کارهای سطح پایین با شوخیهای نامناسب و به زبان عامیانه در کنار سایر مسائل موجب شده است تا در نهایت سالنهای تئاتر خالی بماند.
عظیمی با تاکید بر اینکه با وجود تولید اثرهایی درخور و با کیفیت هنوز تئاتر به معنای واقعی در استان اردبیل جا نیافتاده است، اضافه کرد: هنرمندان و همکاران بیشتر به تماشای اثرها میآیند و حضور مخاطب عام در سالنها انگشتشمار است، از این رو مشکلات مالی در عرصه تئاتر بسیار به چشم میآید و فعالان را اذیت میکند.
وی اظهار کرد: نمیتوان گفت کیفیت همه اثرها پایین است، مردم خود را بیشتر درگیر کارهای طنز با سطح پایین کردند که امید میرود با بهبود شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا، اجراهای عمومی افزایش یابد و در کنار آن به مقوله تبلیغات و اطلاعرسانی توجه بیشتری صورت گیرد تا در نهایت مردم به حوزه هنرهای نمایشی اقبال بیشتری نشان دهند.
چراغ روشن صحنه تئاتر با اهتمام هنرمندان
رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اردبیل با اشاره به اینکه اعضای این انجمن در قالب گروههای نمایشی تعریف میشوند، تشریح کرد: گروههای نمایشی در سطح استان از حدود سال ۹۰ در سه سطح الف، ب و ج تعریف شدند و بر اساس آن گروههای الف میبایست دستکم دارای ۹ نفر، گروههای ب هفت نفر و گروههای ج پنج نفر هیات موسس باشند.
محمدتقی اسماعیلی در گفت و گو با ایرنا افزود: گروههای نمایشی ثبت شده در استان اردبیل شامل ۲۳ گروه است که در شهرستانهای اردبیل، پارسآباد، خلخال، مشگینشهر و بیلهسوار فعال هستند و با تاسف در سایر شهرستانها گروهی نداریم.
وی بیان کرد: مشکلات از نظر زیرساختی تنها به استان اردبیل محدود نمیشود و شامل کل سیستم است؛ زیرا سیستم از پایه چنان که باید، طراحی نشده است و از این رو فعالان حوزه هنرهای نمایشی درگیر مسائل گوناگونی هستند.
رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اردبیل اضافه کرد: برای دورهای استقرار گروهها در سالنها مورد توجه قرار گرفت، به این صورت که گروهها بسته به درجهبندی ملزم به تولید یک تا سه اثر در سال شدند که تا حدودی خوب بود و همچنین قرار شد کمکهای مالی از سوی دولت صورت گیرد اما در نهایت طرح با شکست روبهرو شد.
وی تصریح کرد: بر این اساس نقد کنونی فعالان عرصه هنرهای نمایشی از جمله تئاتر، نبود مکانی برای تمرین است؛ اگر از نظر آماری به موضوع نگاه کنیم، در حال حاضر سه پلاتو در مرکز استان داریم و یک سالن اصلی که در حال حاضر به بخش خصوصی واگذار شده است.
فقدان تالار یا مجموعه تئاتر شهر وجود دارد و مکان مناسب برای تمرین محدود است
اسماعیلی به فقدان تالار یا مجموعه تئاتر شهر اشاره کرد و گفت: مکان مناسب برای تمرین فعالان در شرایط کنونی محدود است و هنرمندان برای نمایش در سالن بیضا باید بابت هر اجرا مبلغی پرداخت کنند؛ البته در سایر شهرستانها با توجه به میزان فعالیت مشکل چندانی نداریم و افراد در مجتمعهای فرهنگی هنری موجود به صورت رایگان میتوانند تمرین کنند.
وی افزود: با این شرایط برای تولید یک اثر که شامل طراحی و اجرای صحنه، لباس، گریم و موسیقی میشود هزینه تمام شده به مبلغی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون ریال میرسد؛ از این رو گروهها باید در کنار برخورداری از پشتوانه مالی، چندین ماه نیز معطل شوند تا بتوانند کار خود را عرضه کنند.
این کارگردان تئاتر اظهار کرد: چون سیستم از ابتدا درست پیریزی نشده است، گروههایی که بتوانند روی پای خود بایستند و درآمدزایی داشته باشند، انگشتشمار هستند؛ از سوی دیگر جشنوارهها به صورت موضوعی برگزار میشود و کارهای آزاد نیز در چنین شرایطی که از حمایتهای دستگاهها برخوردار نیستند، چندان شانسی برای اجرای عمومی ندارند.
وی یادآور شد: اگرچه در برخی استانها حامیان مالی برای هنرهای نمایشی تا حدودی فعال هستند اما در استان اردبیل این بخش بسیار محدود است و حامیان موجود هم آن چنان که باید به معنی اسپانسر، حمایت نمیکنند.
اسماعیلی ادامه داد: از این رو گروهها همواره به کمکهای مالی دولت وابسته هستند که در حال حاضر این حمایتها به نقطه صفر رسیده است؛ در چنین شرایطی اثرها تنها به دلیل علاقه شخصی افراد تولید میشود که در کنار صرف زمان و جوانی، هزینهها را هم خود برعهده میگیرند.
وی بیان کرد: با توجه به تقسیمبندی نادرست هنری و غیرهنری گیشه و غفلت متولیان امر از موضوع، کارهای هنری با ذائقه تماشاگر فاصله میگیرند؛ در حالی که اثرها در نهایت باید با مردم به عنوان مخاطب عام ارتباط برقرار کنند.
مسئول گروه تئاتر اویون اردبیل اضافه کرد: اگرچه اثر خوب همواره مشتری دارد اما در نهایت کارهای هنری با این شرایط چندان مورد پسند تماشاگر عام قرار نمیگیرد، از این رو کارهای طنز به نظر میرسد که با استقبال بیشتری روبهرو باشد.
وی تاکید کرد: با حاکم شدن چنین شرایطی سطح اثرها و در پی آن ذائقه مخاطبان از جمله در استان اردبیل تنزل کرده است؛ در نتیجه در بحث گیشه کارهای به اصطلاح جُنگی و با سطح متوسط به پایین را بیشتر شاهد هستیم که البته آنها هم فروش چندانی ندارد.
اسماعیلی گفت: برای رهنمون کردن مردم به سالنهای نمایش، متولیان هنر و هنرمندان هر ۲ قصور داشتند؛ از این رو پیشتر برای جذب مخاطب به عنوان ولی نعمتان اصلی، مبلغی بابت اجرا دریافت نمیشد، چرا که در صورت نبود تماشاگر هنر و خلق اثر معنی پیدا نمیکند اما به تدریج در حال فرهنگسازی هستیم که برای دیدن اثر نمایشی باید هزینهای پرداخت شود.
وی در ادامه نیز تشریح کرد: سوای بحث ممیزیها، تئاتر در گذر سالها به طور کامل دولتی، سفارشی و موضوعی شده و تنها در چند سال گذشته شاهد هستیم که تئاتر مستقل آن هم در پایتخت راهاندازی شده است؛ بر این اساس هنرمندان نیز به سمت کارهای جشنوارهای سوق پیدا کردند و از مردم فاصله گرفتند.
دستاندازهای بسیاری بر سر راه فعالیت در عرصه هنرهای نمایشی وجود دارد و گذر از آنها از محدوده اختیارهای انجمنها و ادارههای فرهنگ و ارشاد اسلامی خارج است
رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اردبیل افزود: با وجود حاکم شدن چنین شرایطی بر گروههای تئاتر مبنی بر اینکه تولید اثر در گرو دریافت کمکهای مالی باشد، تلاش شده است بحث تغییر کند و این مهم القا شود که هنرمندان باید کاری تولید کنند که قابل عرضه باشد؛ زیرا اکنون توجه به هنرهای نمایشی محدود به دیدگاه و نظر مدیران است و با جابهجایی افراد، این حوزه به محاق فراموشی سپرده میشود.
وی بیان کرد: دستاندازهای بسیاری بر سر راه فعالیت در عرصه هنرهای نمایشی وجود دارد و گذر از آنها از محدوده اختیارهای انجمنها و ادارههای فرهنگ و ارشاد اسلامی خارج است اما در سطح اختیارهای استان با توجه به شرایط، نخست بحث آموزش مورد توجه قرار گرفت؛ زیرا همه فعالان دانشآموختگان این عرصه نیستند.
اسماعیلی اظهار کرد: بر این اساس در مرحله نخست در راستای بهکارگیری دانشآموختگان حوزه هنرهای نمایشی تلاش شد و در قالب انجمن هنرهای نمایشی استان اردبیل نیز نسبت به برگزاری کارگاهها و دورههای آموزشی مرتبط اقدامهایی صورت گرفت.
وی اضافه کرد: با این وجود عاشقانهها و تلاشهای شخصی هنرمندان در نهایت موجب شده است که تا امروز چراغ صحنه تئاتر در استان اردبیل روشن بماند و در استانها و کشورهای دیگر به چشم بیاید، وگرنه برنامه مدون و سیستماتیکی وجود ندارد.
این کارگردان تئاتر بر ضرورت بازنگری در سیاستگذاریها و برنامهریزیها در سطح کلان اشاره و تاکید کرد: هنرمندان، نیازمند توجه ویژه متولیان امر هستند و میبایست بودجه فعالیتهای محدود فرهنگی با توجه در نظر گرفتن گستره فعالیتهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهجای تقسیم بین نهادها و دستگاههای موازی، متمرکز شود.
تلاشها برای ارتقای ظرفیت حوزه هنرهای نمایشی
معاون هنری و سینمایی ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل با اشاره به حمایت از انجمن هنرهای نمایشی، گروههای تئاتر در قالب اجراهای عمومی و برگزاری کارگاههای آموزشی گفت: نیروی انسانی در همه حوزهها به عنوان مهمترین سرمایه به شمار میآیند و در حوزه نمایش نیز بیشک فعالان، هنرمندان، دانشآموختگان و علاقهمندان مهمترین جایگاه را دارند.
غریب منوچهری در گفت و گو با ایرنا به آمار فعالان حوزه هنرهای نمایشی در استان اردبیل اشاره کرد و افزود: مهمترین مشکل، چالش و نیازمندیهای فعالان عرصه هنرهای نمایشی استان اردبیل بیشتر به جنبه مالی و زیرساختی برمیگردد؛ به طوری که نقاط گوناگون به ویژه مرکز این استان فاقد سالن اختصاصی برای اجرای تئاتر است.
وی با اشاره به اینکه در بیشتر استانها تئاتر شهر وجود دارد، بیان کرد: تئاتر شهر به ساختمانی گفته میشود که از دستکم ۲ یا ۳ سالن برای اجرای تئاتر و چندین کارگاه و پلاتو برای تمرین و آمادهسازی نمایش، آمادهسازی صحنه، آرشیو لباس، پشتیبانی فنی و صوتی و نیروی انسانی کارآزموده برخوردار است.
معاون هنری و سینمایی ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل تاکید کرد: نبود پشتیبان مالی در بین بخش خصوصی از دیگر مشکلات به شمار میآید؛ چنان که بخش خصوصی به عنوان اسپانسر در بیشتر استانها فعال هستند؛ به ویژه استانهایی که مرکزهای صنعتی یا کارخانههای بزرگ و واحدهای تولیدی مهم دارند، از جریانهای هنری از جمله هنرهای نمایشی بیشتر میتوانند پشتیبانی کنند که در این استان فاقد آن هستیم.
وی در مورد اقدامهای صورت گرفته برای تغییر شرایط حوزه هنرهای نمایشی تشریح کرد: راهاندازی رشته نمایش در هنرستان هنرهای زیبای کوثر (ویژه دختران) در دوره متوسطه دوم و همچنین گرایش ادبیات نمایشی در دوره کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل از دیگر ظرفیتهای ایجاد شده جدید در حوزه هنرهای نمایشی است که میتوان بدان اشاره کرد.
منوچهری اضافه کرد: تاسیس موسسههای تخصصی هنری یا ایجاد آموزشگاهها و راهاندازی رشتههای تحصیلی مرتبط در دورههای کارشناسی و ارشد هم میتواند به پرورش نیروی انسانی علاقهمند و دانشآموخته منجر شود که زیرساختی نرمافزاری است.
پیگیری تامین زیرساختها از جمله راهاندازی تئاتر شهر میتواند تا حدود زیادی راهگشا باشد
وی همچنین یادآور شد: برگزاری جشنوارههای استانی و شهرستانی که سالانه در منطقه شمال استان (مغان) و منطقه جنوب استان (خلخال) یا مرکز استان برگزار میشود، از دیگر اقدامهای صورت گرفته از سوی این ادارهکل است.
معاون هنری و سینمایی ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل در ادامه پیشنهاد کرد: پیگیری تامین زیرساختها از جمله راهاندازی تئاتر شهر میتواند تا حدود زیادی راهگشا باشد.
وی گفت: شهرستانهای تابعه البته دارای مجتمعهای فرهنگی هنری هستند که اگرچه برای اجرای هنرهای نمایشی مانند تئاتر شاید چندان مناسب نباشند اما میتوان با اندکی تغییرات و تجهیز آنها به نور و صدا، تا حدی کاستیها را برطرف کرد.
منوچهری افزود: تنها سالن درخور موجود در مرکز استان اردبیل مجتمع فرهنگی و هنری فدک است که کاربری چندگانه دارد و سالن تئاتر بیضاء اردبیلی که در حال حاضر در اختیار کتابخانههای عمومی قرار دارد نیز سالنی قدیمی به شمار میآید که میتوان در اختیار هنرمندان حوزه هنرهای نمایشی قرار داد.
وی بیان کرد: سالن سوم خرداد نیز که در اختیار شهرداری اردبیل است، از چندین سال پیش به دلیل مشکلات سازهای و ساختمانی مورد استفاده قرار نمیگیرد که میتوان با توجه ویژه مسئولان به یک سالن خوب تبدیل کرد.
معاون هنری و سینمایی ادارهکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل ادامه داد: سوای زیرساختهای فیزیکی، تقویت اجراهای عمومی از سوی گروههای نمایشی از دیگر نیازمندیها به شمار میآید که شاید در ابتدای کار نیاز به پشتیبانی داشته باشند اما در ادامه کار باید به جذب مخاطب بیاندیشند.
وی اظهار کرد: گروههای نمایشی در نهایت باید از سوی تهیهکنندگان و سرمایهگذاران حمایت و از سوی مخاطبان (تماشاگران) هم تامین مالی شوند تا بتوانند به مرور از حمایت اندک دولتی دل بکنند.
منوچهری اضافه کرد: اگر تماشاگر بداند که هر وقت دلش بخواهد میتواند بر روی صحنه تئاتر خوب ببیند، بیشک برای آن برنامهریزی خواهد داشت؛ چنان که مردم هر وقت دلشان خواست میتوانند به پارک یا دامان طبیعت بروند یا ورزش کنند، چون آن را مهیا میبینند.
همجواری و همزبانی اردبیل با جمهوری آذربایجان بزرگترین فرصت برای تبادل تجربه و اجراهای برنامههای مشترک بین ۲ ملت دوست و برادر
وی تاکید کرد: برگزاری جشنوارههای تئاتر یا مسابقههای استعدادیابی و تقویت آنها و تبادل تجربه نیز باید مستمر باشد تا در کنار برگزاری کارگاههای آموزشی برای علاقهمندان بتواند خلاءهای موجود را تا حدودی برطرف کند.
این کارگردان و فعال عرصه هنرهای نمایشی استان اردبیل یادآور شد: اردبیل استانی مرزی است و همجواری و همزبانی با کشور جمهوری آذربایجان بزرگترین فرصت برای تبادل تجربه و اجراهای برنامههای مشترک بین این ۲ ملت دوست و برادر به شمار میرود که باید با نظر مسئولان کشوری و استانی برای تقویت این موضوع تمهیدی اندیشیده شود.
وی همچنین گفت: آمار مخاطبان و علاقهمندان به تماشای تئاتر بر روی صحنه در استان اردبیل در چند سال گذشته رو به افزایش بوده که از این منظر ظرفیت خوبی برای تئاتر منطقه ایجاد شده است اما خانوادهها نیز میتوانند در این زمینه نقشآفرین داشته باشند؛ به طوری که اگر فرزندانشان علاقهمند به فعالیت در حوزه هنرهای نمایشی شوند، مانع آنها نباشند و در سبد خرید خانوار مسائلی مانند تماشای تئاتر را مورد توجه قرار دهند و با این اقدامها از این حوزه به ویژه تئاتر حمایت کنند.