قیام خونین ۱۰ دی ماه سال ۱۳۵۷ ورامین با شهادت معلم جوانی به نام حسن کریمی آغاز شد؛ قیامی که در آن سه نفر از جوانان ورامینی با خون خود خیابان‌های شهر را رنگین کردند.
مردم ورامین که پس از قیام خونین ۱۵ خرداد سال ۴۲ خفقان شدیدی را تجربه کرده و به دلیل استقرار ساواک در این شهر، تحرکات آنان با شدیدترین تدابیر امنیتی همراه بود، با افزایش اعتراضات مردمی علیه رژیم ستم‌شاهی، از اوایل دی‌ماه با برپایی راهپیمایی و تجمعات اعتراضی، بار دیگر خشم و انزجار خود را از ظلم رژیم ستم‌شاهی ابراز کردند.
پیش از ظهر یکشنبه دهم دی‌ماه سال ۵۷، تعداد زیادی از مردم ورامین با آمدن به خیابان، دست به اعتراض زده و در خیابان اصلی شهر که امروز به نام شهدا مزین شده، به راه افتادند.
جمعیت در مقابل جایگاه سوخت ورامین، با آماج گلوله‌های مزدوران ستم‌شاهی مواجه شدند و در این میان، یکی از تیرها مستقیم به قلب جوانی به نام حسن کریمی اصابت کرد و او، نخستین شهید قیام خونین ۱۰ دی ورامین شد.
پس از به شهادت رسیدن شهید کریمی، مسعود میرزایی دیگر جوان ورامینی در حالی که پیکر شهید را بر روی دست گرفته بود، در مقابل امامزاده کوکب‌الدین، به ضرب گلوله مستقیم به سر، به شهادت رسید.
مزدوران ستم‌شاهی بار دیگر به روی جمعیت آتش گشودند که بر اثر آن، جوان دیگری به نام محمد حسن شیرازی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید تا مردم ورامین بار دیگر دین خود را به انقلاب با تقدیم خون جوانان خویش ادا کنند.
این سه جوان از جان گذشته که با خون خود، همچون دیگر شهدا، در به بار نشستن انقلاب اسلامی سهیم بودند را بیشتر بشناسیم.
شهید مسعود میرزایی پوئینک
شهید میرزایی روز دهم مرداد ماه سال ۱۳۳۴ در ایوانکی که محل خدمت پدرش بود به دنیا آمد. از کودکی به حضرت سید الشّهدا(ع) علاقه خاصی داشت و به گفته پدرش از ۵ سالگی به تکایا و مساجد می رفت و در عزاداری ها شرکت فعال داشت.
وی همواره به کمک مردم به خصوص ایتام می شتافت و از این نظر زبانزد خاص و عام بود به طوری که بعد از شهادت مشاهده می شد افرادی که قبلا شهید مسعود به آنها کمک می کرد سراغش را می گرفتند در حالی که حتی نام او را نمی دانستند.
وی بارها جهت دفاع از کسانی که مورد ظلم واقع شده بودند خود را درگیر کرده بود.
مسعود میرزایی جوانی پر شور، فعال و انقلابی بود، در پخش اعلامیه و عکس امام و شرکت در تظاهرات فعالیت داشت و از رفتن به سربازی سر باز زد چرا که نمی خواست برای شاه خائن پا بکوبد.
در روزهای پر هیاهوی انقلاب در حالی که ۴۰ روز بیشتر از دامادی اش نمی گذشت، صبح دهم دی ماه ۵۷ متوجه می شود خیابان ها شلوغ است و مردم درحال تشییع پیکر شهیدان کریمی و شیرازی هستند.
وی در راهپیمایی دهم دی‌ماه ۵۷ در خیابان شهدا مورد اصابت گلوله از ناحیه بازو و پیشانی قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید حسن کریمی
شهید کریمی متولد ۱۳۱۸ و اصالتا کاشانی بود. او در سپاه دانش و در شهر اصفهان به کار معلمی می‌پرداخت و پس از پایان سربازی نیز به شغل شریف معلمی ادامه داد.
از مهرماه ۱۳۵۰ تا سال ۱۳۵۲ ادامه تحصیل داد و لیسانس علوم تربیتی خود را از دانشگاه ابوریحان اخذ کرد.
شهید کریمی در سال ۵۳ به ورامین منتقل شد در جریان مبارزات ستم شاهی تلاش های زیادی برای افشای جنایات رژیم منحوس پهلوی انجام می داد.
از شهید کریمی یک دختر و یک پسر به یادگار مانده است.
شهید محمد حسین شیرازی
شهید شیرازی در سال ۱۳۳۰ در ورامین به دنیا آمد و از چهار سالگی همراه پدرش به مسجد می رفت و اکثر کودکی خود را با پدربزرگش مرحوم شیخ علیرضا حقی گذراند. پدر بزرگ مؤمن و متدین محمد حسین او را با قرآن و اسلام آشنا کرد به گونه ای که به این اعتقاد رسید که محمد حسین نمونه خواهد شد.
در حرکت‌های انقلاب، آموزه های دینی و تاثیر روحانی امام خمینی (ره)، محمد حسین را پیرو ایشان ساخته وشور حسینی در روح و جان او چنان غوغایی بر پا کرد که تا به هدف نرسید از حرکت نایستاد.
شهید محمد حسین شیرازی در دوران مبارزه با رژیم پهلوی بطور شبانه در دبیرستان کارخانه قند که امروز به نام وی مزین است و روستاهای اطراف مثل باغخواص، احمدآباد و امام زاده ها با تکثیر اعلامیه های حضرت امام خمینی(ره) و پخش آنها در میان مردم به مقابله با رژیم پرداخت به طوری که جهت نقل و انتقال مخفیانه تر اعلامیه ها به رانندگی تریلی پرداخت تا راحت تر بتواند اعلامیه ها را پخش کند.
شهید شیرازی در سومین روز تظاهرات پیاپی در ورامین در دی ماه ۵۷ در حالی که مردم پیکر شهید حسن کریمی را تشییع می کردند در خیابان شهدای ورامین هدف گلوله دژخیمان قرار گرفت و به مقام والای شهادت نائل آمد.