به گزارش ایرنا، اذعان «لیونل مسی» به اینکه او باید به یکی از این روانشناسان مراجعه میکرده اما نکرده، باردیگر این افراد را در کانون توجه قرار داده است.
مسی به تازگی در گفتوگویی اعلام کرده بود: باید به روانشناس مراجعه میکردم اما هرگز این کار را نکردم. دلیل آن را نمیدانم. برایم دشوار است که این کار را انجام دهم هرچند که میدانم به آن نیاز دارم.
وی اضافه کرده بود: آنتونلا (همسر مسی) بارها اصرار کرده است که باید به روانشناس مراجعه کنم اما من آدم درونگرایی هستم. حرفهایم را با کسی در میان نمیگذارم. میدانم که این کار به من کمک میکند اما تاکنون هرگز با آنها ملاقات نکردهام.
آن روانشاس حرفهای که مسی شاید باید به او مراجعه کند، «ایما پوچ» است؛ روانشناس باشگاه بارسلونا در ۱۵ فصل اخیر.
او یکی از افرادی است که به طور نزدیک با «آندرس اینیستا» در دورانی که مرد اسپانیایی با مشکلات شخصی خود دست و پنجه نرم میکرد، در ارتباط بود.
پوچ گفته است: همه معتقدند که ابتلا به افسردگی نتیجه مشکلات زیاد است اما این باور درست نیست بلکه آدمها میتوانند احساس بدی داشته باشند حتی زمانی که تمام چیزهایی را که آرزوی دیگران است، داشته باشند.
همانطور که اینیستا میخواست تا مراجعه به روانشناس را به امری عادی بدل کند، پوچ هم به همان اندازه خواستار این موضوع است.
پوچ میگوید: فوتبالیستها دقیقا همان مشکلاتی را دارند که همه انسانها میتوانند به آن دچار باشند اما تفاوت این است که آنها در معرض دید و اظهارنظر عموم قرار دارند. هرکسی میتواند آنان را نقد کند، همه میدانند که آنها چقدر درآمد دارند و حتی میتوانند در مورد زندگی شخصی آنان نظر بدهند. گاهی اوقات فکر میکنم چه اتفاقی میافتاد اگر زندگی شخصی سیاستمداران یا تاجران هم به اندازه فوتبالیستها در معرض نمایش عموم بود؟! به هیچ عنوان ساده نیست؛ آنها باید با حسادت یک دنیا زندگی کرده و کنار بیایند.
سایر افراد حرفهای و برجسته فوتبالی از جمله «لوئیس انریکه» نیز هرگز نقش روانشناسان را در فوتبال کتمان نکردهاند.
در حوزه روانشناسی این اعتقاد وجود دارد که بازیکنان برخی موضوعات را از ۳۰ سالگی بدنبال خود کشیدهاند و این ایده نیز گسترش یافته که رسانهها وقتی پای استفاده یک فوتبالیست از روانشناس به میان میآید وظیفهای داشته و باید اطلاع رسانی کنند که بازیکنانی که نیاز دارند، حتما به روانشناس مراجعه کنند.