تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۷

تهران- ایرنا- پایان تلخ یک پرواز، یادی از سرلشکر شهید منصور ستاری فرمانده وقت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و فرماندهان تیز پرواز نیروی هوایی ارتش که ۱۵ دی ماه ۱۳۷۳ در یک سانحه هوایی به شهادت رسیدند؛ فرماندهی که مبتکر تاکتیک‌های پیشرفته پدافندی و فردی بود.

 به گزارش خبرنگار حوزه ایثار و شهادت ایرنا، پانزدهم دی ماه سال ۱۳۷۳ هواپیمای "جت استار" نیروی هوایی ارتش که حامل سرلشگر شهید «منصور ستاری»، فرمانده نیروی هوایی ارتش و جمعی از فرماندهان و خدمه پرواز بود، سقوط کرد و سرنشینان آن به شهادت رسیدند.

 در بیست و ششمین سالروز شهادت شهدای عالی مقام این پرواز تلخ، یادشان را گرامی می داریم.

منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش و بدون شک نخبه‌ای نظامی بود که با ارایه طرح‌ها، برنامه و اتکا به شایستگی فردی خود، توانست خدمات شایان توجهی را عرضه کند و زیرساخت‌های اساسی و به یادماندنی از جمله دانشگاه هوایی را از خود به یادگار بگذارد.

منصور ستاری در ۳۰ مرداد ۱۳۲۷ در روستای ولی‌آباد از توابع شهرستان ورامین دیده به جهان گشود. پدرش حاج حسن، مردی فاضل، ادیب و شاعر بود که دیوانی از او به نام ماتمکده عشاق به یادگار مانده است. 

وی دوران ابتدایی را در مدرسه ولی آباد ورامین و دوران متوسطه را در محله پوئینک باقر آباد به پایان رسانید، در تمام این مقاطع یکی از شاگردان ممتاز کلاس به شمار می‌رفت، سید محمد صدری دبیر شیمی شهید ستاری در خصوص دوران تحصیل شهید ستاری می گوید: آن شهید از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳ در دبیرستان پوئینک، هفت کیلومتری روستای ولی آباد تحصیل می کرد و من دبیر ایشان بودم. گرچه از آن زمان سال های زیادی می گذرد اما به یاد دارم که در طول سال تحصیلی، به خصوص در سرمای سخت زمستان که سطح جاده از گل و لای چسبنده پوشیده می شد، با پای پیاده فاصله ولی آباد تا مدرسه را طی می کرد، در ماه های مبارک رمضان نیز هر چند هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، روزه می گرفت و نماز صبح خود را نیز در راه مدرسه می خواند. 

وی از لحاظ فراگیری دروس، بسیار قوی و با هوش بود و من مطمئن بودم که حتما شخص مهمی خواهد شد، ولی باورم نمی شد که روزی بیاید که من زنده باشم و شاگرد خوب و مهربانم را در خاک آرمیده ببینم.

شهید ستاری پس از اخذ دیپلم متوسطه وارد دانشکده ‌افسری شد و پس از پایان دوره دانشکده به درجه ستوان دومی نایل آمد و بعد به نیروی هوایی ارتش رفت، در نیروی هوایی پس از گذراندن دوره‌های مختص کنترل شکاری جهت افزایش دانسته‌های علمی و تجربی به آمریکا اعزام شد و در سال ۱۳۵۱ خورشیدی پس از طی دوره‌های تخصصی به ایران بازگشت و به ایستگاه رادار بابلسر منتقل شد.

بعد از بازگشت به ایران و در ۱۳۵۴ خورشیدی در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد اما با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی تحصیل را کنار گذاشت و به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت، از آن شهید بزرگوار چهار فرزند به یادگار مانده است که همگی آنها دارای تحصیلات عالیه هستند.

 همراهی با امام(ره) در مبارزه با رژیم شاه 

پیش از  پیروزی انقلاب، نیروهای ضد اطلاعات ارتش حکومت دست‌نشانده پهلوی، شماری از کارکنان پدافند هوایی، همچون سروان منصور ستاری را زیر نظر داشتند. حضور در دسته‌های مذهبی، سخنرانی‌ های انقلابی و پخش اعلامیه‌های امام(ره) میان کارکنان نیروی هوایی، هراسی در دل رژیم پهلوی ایجاد کرده بود. از دی ۱۳۵۷خورشیدی شهید ستاری تصمیم گرفته بود که با نوشتن نامه‌ای به کمک مرحوم "آیت‌الله محمد یزدی"، تکلیف گروهش که فعالیت انقلابی خود را پنهانی دنبال می‌کردند، از امام(ره) خواستار شود، محتوای نامه او به امام خمینی(ره) این بود که در این موقعیت حساس در نیروی هوایی بماند و یا بیرون برود؟ امام(ره) در جواب می نویسند: نمی‌خواهند ارتش را منحل کنند و نیاز است که کارکنان پدافند هوایی در بخش‌های خود بمانند و در راه پیروزی انقلاب به تلاش خود ادامه دهند.

ستاری در جنگ تحمیلی درخشید

این فرمانده ایثارگر و کاردان پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تجاوز نیروهای بعثی به مرزهای ایران در مأموریت‌های مختلف نظامی به دفاع از کشور و آرمان های نظام اسلامی مشغول شد. خدمت در ایستگاه‌های رادار پدافند هوایی سوباشی همدان، دزفول، آبدانان و سربندر سبب افزایش تجربیاتش در حوزه تخصصی او شد. همچنین خدمت در دایره زمین به هوا مدیریت عملیات پدافند هوایی نیروی هوایی ارتش به افزایش معلومات و تجربیات وی در خصوص جنگ افزارهای زمین به هوا منجر شد. 

همچنین وی علاقه مند به فراگیری دانش‌های نوین بود و همین امر باعث شد تا در عملیات خیبر و در عملیات‌های پس از آن به ویژه در زمینه کنترل هواپیماهای جنگنده لیاقت و استعداد خود را بروز دهد.

امیر سرتیپ خلبان عزیز نصیرزاده در خصوص برخی از ویژگی های این نابغه نظامی می گوید: شهید ستاری مبتکر تاکتیک‌های پیشرفته پدافندی و فردی بود که زیرساخت‌های اساسی و به یادماندنی از جمله یک دانشگاه هوایی را از خود به جای گذاشت. علاوه بر تاسیس دانشگاه هوایی، این شهید والامقام در طول دوران حیات خویش، اقدامات بسیار موثر دیگری را هم انجام داد که از جمله می توان به تاسیس دانشگاه هوافضا، تأسیس دانشکده پرستاری، مرکز پاتولوژی نیروی هوایی و ایجاد شبکه دیده‌بانی اشاره کرد.

همچنین این فرمانده متعهد و کاردان طرح‌ها و ابتکارات بسیاری در تجهیز سیستم‌های راداری و پدافندی در هشت سال دفاع مقدس را به اجرا گذاشت و توان نیروی هوایی را در سرنگونی هواپیماهای دشمن بعثی، چند برابر کرد.

عروج به اعلا علیین 

سرانجام این نابغه نظامی در ۱۵ دی ۱۳۷۳ خورشیدی به همراه چند تَن از مسوولان نیروی هوایی پس از  شرکت در مراسم فارغ التحصیلی گروهی از دانشجویان دوره خلبانی در پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان در راه بازگشت به تهران دچار سانحه هوایی شدند و هواپیمایشان سقوط کرد. 

در این حادثه، ۶ تَن از سرداران نیروی هوایی ارتش به همراه تیمسار ستاری و ۶ تن از خدمه پروازی به درجه رفیع شهادت رسیدند. پیکر پاک شهید ستاری در آرامستان بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد.