به‌گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا از میراث‌آریا، مصطفی پورعلی درباره مصوبات جلسه شورای ملی ثبت میراث‌فرهنگی ناملموس که روز سه‌شنبه (۱۶ دی ۹۹) به ریاست محمدحسن طالبیان معاون میراث‌فرهنگی کشور در سالن اجتماعات وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی برگزار شد، عنوان کرد: از استان خراسان جنوبی آیین و مراسم هولکه‌خوانی در منطقه هردنگ، گنجینه زنده بشری در طراحی، نقشه‌کشی، بافندگی و رنگرزی قالی‌های سنتی شهر مود، مهارت ساخت کلاه پولی (کلوته) روستای چنشت، مراسم عناب ته‌کنی، مهارت پلاس‌بافی (سیاه چادربافی) روستای سیدال، مهارت ساخت کیسه چکن‌دوزی توتون و تنباکو در شهر سه‌قلعه، آیین و مراسم جشن کاکل و مهارت پخت نان سنتی غینیچه در شهرستان بشرویه در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس ثبت شد.
ثبت ملی مهارت ساختن و نواختن ساز سنتی دسرکوتن یا نقاره از استان مازندران
مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ واحیاءمیراث معنوی و طبیعی افزود: میراث‌فرهنگی ناملموس مهارت پخت شیرینی سنتی پشت زیک، مهارت پخت نان محلی سوس نون، مهارت پخت کچیله نون، نان قندی محلی منطقه سوادکوه، مهارت پخت دله دکرده نون؛ نان پیازی منطقه سوادکوه روستای درمیان، مهارت پخت غذای کیی‌پلا (بیجی پلا)، آواز امیری یا امیری خوانی، مهارت پخت نان شیرینی محلی گاتا منطقه سوادکوه، دهستان اوریم رودبار، مهارت پخت نان محلی پنجه‌کش و مهارت ساختن و نواختن ساز سنتی دسرکوتن یا نقاره از استان مازندران در فهرست آثار ملی کشور ثبت ملی شد.
ثبت ملی استاد فاروق کیانی‌پور، گنجینه زنده بشری در نمایش‌های آیینی شرق خراسان رضوی
پورعلی افزود: میراث‌ناملموس آیین نخل‌گردانی روستای ایزی سبزوار، مهارت تهیه آش جوش پره گناباد، روش‌های سنتی پخت نان تافتون گناباد، مراسم سوال و جواب روز عاشورا چشام، مراسم برگزاری روضه‌خوانی هیئت آهنگران مسجد جامع سبزوار، آیین نخل‌گردانی مزینان، آیین نخل‌گردانی چشام، مهارت تهیه نان آجار، مهارت پخت کمه جوش، بازی سنگ سنگ چلپا ششتمد، دانش سنتی پخت نان در خلیل‌آباد، استاد فاروق کیانی‌پور گنجینه زنده بشری در نمایش‌های آیینی شرق خراسان رضوی، مهارت پخت کلوچه زنجفیلی، مراسم شبیه‌خوانی فدیشه نیشابور و آیین سنگ‌زنی چشام از استان خراسان رضوی و طنزخوانی با موسیقی اصیل ایرانی به شکل ملی به عنوان میراث‌فرهنگی ناملموس، ثبت ملی شد.
به گزارش ایرنا، امروزه میراث فرهنگی صرفاً به آثار و بناهای تاریخی و همین‌طور مجموعه‌ای از اشیاء محدود نمی‌شود، بلکه شامل دارایی‌ها و ذخایر فرهنگی مردم جهان نیز می‌شود. سنت‌های شفاهی، هنرهای اجرایی و نمایشی، فعالیت‌های جمعی، آیین‌ها و جشن‌ها، علوم و دانش طبیعی و فعالیت‌های مرتبط با طبیعت، کیهان و صنعت‌گری سنتی به همراه تمام مهارتهای مربوط به تولید صنایع‌دستی سنتی، همگی بخشی از ذخایر فرهنگی محسوب میشوند که میراث فرهنگیِ جهانی در پی پاسداری از آن است. این مفهوم تازه، میراث فرهنگی ناملموس نامیده می‌شود که نسل به نسل و سینه به سینه از اجداد بشر به انسان امروزی رسیده و بایسته است به نسلهای بعدی نیز منتقل شود.
تعریف یونسکو از میراث فرهنگی ناملموس
طبق مفاد بند دوم کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو، میراث فرهنگی ناملموس، این گونه تعریف می‌شود: رویه‌ها (عُرف‌ها)، نمادها، دانش‌ها، مهارت‌ها، ابزارها، اشیا، آثار هنری و مکان‌های مرتبط با آنها، که جوامع و افراد، آنها را بخشی از میراث ناملموس خود می‌شناسند و همواره از نسلی به نسلی دیگر منتقل می‌شود و پیوسته به وسیله انسان‌ها و جوامع و گروه‌ها در پاسخ به محیط اطراف‌شان و در تقابل با طبیعت و تاریخشان خَلق می‌شود و سازگار با مفاد حقوق بشر بین‌المللی و شرایط احترام متقابل میان جوامع، گروه ها و اشخاص باشد.
توجه به میراث فرهنگی ناملموس، نقش مهمی در گفتوگوی بین فرهنگ‌های مختلف ایفا می‌کند و سبب ایجاد احترام متقابل به تنوع فرهنگی و شیوه‌های گوناگون زندگی می‌شود. میراث فرهنگی ناملموس، فرصتی است برای عرضه و ارائه فرهنگ و سبک زندگیِ اصیل کشورهای مختلف دنیا در عرصه بینالملل؛ و موجب مقاومت فرهنگی در برابر یکسانسازی فرهنگیِ کشورهای قدرتمند جهان میگردد.