به گزارش خبرنگار ایرنا، بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت بر اثر شیوع کرونا در جهان تاکنون بیش از ۲۲ میلیون و ۴۹ هزار نفر به این ویروس مبتلا شده‌اند که از این تعداد ۷۷۷ هزار و ۵۰۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند و ۱۴ میلیون و ۷۹۱ هزار و ۸۵۹ نفر نیز بهبود یافته‌اند.
آمریکا، برزیل، هند، روسیه، آفریقای جنوبی، پرو، مکزیک، کلمبیا، شیلی و اسپانیا در رده‌های اول تا دهم کشورهای آلوده به ویروس کرونا هستند و ایران با بیش از یک میلیون ابتلا هم‌اکنون در جایگاه یازدهم قرار دارد.
سازمان جهانی بهداشت با توصیف کردن کرونا به عنوان بحران قرن، پیش‌بینی کرد این بحران طولانی مدت و برای چندین دهه جهان را تحت تاثیر خود قرار دهد.
اکنون بر اثر همه گیری کرونا، نیمی از جمعیت جهان در تعطیلی و قرنطینه به‌سر می‌برند و تاثیر عمیقی بر دنیای کار و همچنین سلامت روحی و جسمی همه ما داشته است که در دوران پسا کرونا عوارض و آسیب های جبران ناپذیری را بر جای خواهد گذاشت.
برخی از پزشکان معتقدند کرونا را به عنوان ویروسی که دارای رفتارهای مختلفی است باید بپذیریم و در این شرایط سخت با انجام برخی کارها بتوانیم آن را از خود دور کرده و مانع از آسیب زدن به سلامت روان و جشم شویم، اینکه خود و خانواده را در معرض حجم انبوهی از اطلاعات منفی قراردهیم می تواند اضطراب زا باشد. بسیاری از کانال ها و شبکه های اجتماعی با ارایه اطلاعات زیاد و غیرعلمی باعث اضطراب بیشتر می شوند.
به گفته آنان ، افراد باید از منابع خبری و شبکه های اجتماعی معتبر وعلمی خبرها را دنبال کنند و در معرض خبرهای منفی قرار نگیرند.همدیگر را مضطرب نکنند در شرایط سخت هرچقدر افراد جامعه نسبت به یکدیگر محبت، مراقبت و حمایت داشته باشند تحمل شرایط آسان تر می شود. داشتن فکر و نگاه مثبت که با مراقبت و پیشگیری، خطری متوجه ما نیست و شرایط گذراست بسیار آرام بخش است.
فاجعه سازی نکنیم
رضا زهرایی روانپزشک در این زمینه به خبرنگار ایرنا می گوید: باور کنیم که کرونا هم یک بیماری مثل سایر بیماری ها است که با رعایت نکات بهداشتی قابل پیشگیری بوده و در صورت ابتلا هم اکثریت بهبود پیدا می کنند، امیدواری باعث می شود که روحیه بهتری داشته باشیم و روحیه قوی، سیستم ایمنی ما را تقویت می کند.
وی می افزاید: این بیماری را همانند سایر بلایای طبیعی و از امتحانات الهی بدانیم و سعی کنیم از این امتحان با صبر و شکر سربلند بیرون بیاییم، خودگویی های منفی را به خودگویی های مثبت تبدیل کنیم به عنوان مثال به جای اینکه بگوییم وای کرونا آمد بدبخت شدیم بگوییم آن را مثل بقیه بیماری ها با رعایت بهداشت و رفتارهای پیشگیرانه شکست می دهیم.
زهرایی ادامه می دهد: به جای تصویرسازی های منفی در مورد کرونا به خاطرات خوب گذشته یا اهداف زیبای آینده خود فکر کنیم به کسانی که دوستشان داریم فکر کنیم و به خاطره های خوشی که همیشه با آنها تجربه کردیم به نحوی فکر کنیم و یادآوری کنیم که گویی هم اکنون دوباره در حال رخ دادن است.
وی با بیان اینکه در اوقات فراغت در کنار اعضای خانواده به تماشای فیلم های تاثیر گذار، امیدبخش بپردازیم، اظهار می دارد: با دوستان می توانیم در مورد ترس ها و نگرانی های مان در مورد کرونا صحبت کنیم و با قضاوت و یا بی اهمیتی به احساسات یکدیگر را سرکوب نکنیم.
این روانپزشک تاکید می کند: طنز و لطیفه گویی می تواند میزان تاب آوری ما را افزایش دهد و کارهای لذت‌بخش و سرگرم کننده مثل مطالعه و گوش دادن به موسیقی را انجام داده و در برخورد با فعالیت های انتقال دهنده ویروس ماننده دست دادن یا روبوسی و به جای برخورد هیجانی، عاقلانه و منطقی عمل کنیم و جلوی آن را بگیریم.
هیجانات نگرانی و ترس را به تصویر بکشیم
زهرایی می افزاید: هیجانات نگرانی و ترس خود را از طریق نقاشی کردن یا نوشتن یا صحبت کردن با یک مشاور ابراز کنیم تا از افکار منفی و استرس کرونا رهایی یابیم.
وی تاکید می کند: این قابل درک و معقول است تا در مورد ویروس کرونا نگران باشیم اما وحشت زدگی روش مفیدی برای پاسخ به شرایط اخیر نیست، مغز ما به گونه ای طراحی شده تا در شرایط خطر ایجاد ترس کند و این ترس ما را جهت رفع خطر به فکر و تلاش وا می دارد. اما واکنش شدید اضطراب و وحشت عملکرد بهینه را تحت تاثیر منفی قرار می دهد. لذا ضرورت دارد تا آگاهانه واکنش طبیعی نگرانی را مدیریت کنیم.
در برابر کرونا وحشت نکنیم
حمید سوری رئیس مرکز تحقیقات ارتقا ایمنی و پیشگیری از مصدومیت‌های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز در این زمینه می گوید: بر اساس سوابق تاریخی اپیدمی‌های جهانی، نگرانی مردم در مورد کرونا قابل درک و منطقی بوده اما دانش و تجربه بشر در حال حاضر در مقابله با این بیماری قابل قبول است.
وی با اشاره به تاثیر اپیدمی‌ها بر روی مسائل اقتصادی و روانی ادامه می دهد: بسیاری از تعاملات اقتصادی و اجتماعی تحت تاثیر اپیدمی‌ها قرار گرفتند و اگر برخورد مناسب و اصولی با این موضوع نداشته باشیم باعث بروز مشکلاتی در جامعه خواهد شد.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با تاکید بر این مطلب که وحشت عمومی نه تنها به حل مسئله کمک نمی‌کند بلکه باعث انتشار بیشتر بیماری خواهد شد، اظهار می دارد: کرونا پدیده عجیب و غریب و غیرقابل درکی برای دانش پزشکی امروز نیست. همانطور که در سال‌های اخیر بسیاری از اپیدمی‌ها بروز کرده و خاموش شدند و برخی اوقات شاید حتی افراد متوجه بروز آنها نشده اند زیرا انسان و طبیعت به لحاظ بیولوژیکی و ذاتی یک مکانیسم دفاعی و پیشگیرانه برای مقابله با بیماری‌ها را دارد.
سوری اضافه می کند: تلاش امروز ما برای این که رویکرد منطقی‌تری در راستای خاموش کردن زودتر اپیدمی‌ها داشته باشیم به این دلیل است که بار ناشی از آنها را به حداقل ممکن برسانیم و همه افراد نیز باید از کرونا هراسی نداشته باشند و با حفظ آرامش و رعایت پروتکل های بهداشتی سعی بر مهار و عدم ابتلا به این بیماری شوند.
وی خاطرنشان می کند: مردم نباید در برابر کرونا احساس وحشت کنند، زیرا ویروس کووید ۱۹ جزو دسته کروناویروس ها است که سارس و مرس نیز در آن دسته قرار دارند. اما خوشبختانه میزان کشندگی کرونا نسبت به این دو بیماری کمتر بوده و تبعات و اثرات سو و وخیم بیماری به شدت آنها نیست اما آنچه باعث اهمیت کرونا شده، سرعت بالای گسترش بیماری است. بنابراین تمهیدات مراقبتی و پیشگیری در کرونا باید جدی تر و حادتر مورد توجه قرار گیرد.
وی اظهار می دارد: با اطلاع رسانی به موقع از طریق رسانه‌های عمومی می‌توان بار نگرانی و وحشت عمومی جامعه را کاهش داد زیرا این وحشت باعث حادتر شدن موضوع می‌شود.
سوری تصریح می کند: جامعه پزشکی و بهداشتی سعی دارند با ارائه توصیه‌های مناسب از شدت نگرانی‌ها و دغدغه‌های مردم کاسته و با برخورد واقع بینانه با این قضیه، سلامت روان افراد و خانواده‌ها را نیز تامین کنند و واقعیت این است که این اپیدمی وجود دارد اما رفتارهای افراط گونه در پیشگیری نیز مضر است.