تهران-ایرنا- ۳۳ سال است از قتل‌عام زنان و کودکان درحمله شیمیایی به سردشت می‌گذرد؛ حمله‌ای که ازسوی رژیم صدام اما با حمایت همه جانبه غرب و آمریکا انجام شد وحالا همان کسانی که مجوز و امکانات حمله شیمیایی رژیم صدام علیه مردم ایران را صادر کردند،مدعی نقض کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی ازسوی ایران هستند!

به گزارش ایرنا، درحالی که اسناد روشنی دال بر حمایت های مالی، تجهیزاتی و تسلیحاتی غرب و آمریکا از رژیم صدام در دهه ۸۰ میلادی در جنگ تحمیلی تمام عیار علیه ایران و کاربرد سلاحهای شیمیایی این رژیم برای قتل عام زنان و کودکان بی دفاع «سردشت» وجود دارد ، حالا وزیر امور خارجه همان کشوری که دولت وقتش چراغ سبز به رژیم صدام برای ارتکاب آن جنایت ضدبشری هولناک نشان داد، ایران را که خود قربانی سلاح های شیمیایی است، به نقض کنواسیون منع سلاحهای شیمیایی متهم کرده است!

دولتی که بزرگترین زرادخانه های اتمی جهان را در اختیار دارد و تنها دولت استفاده کننده از سلاح هسته ای علیه انسان ها در جریان فجایع هیروشیما و ناکازاکی است، نیروهایش سال هاست در جنگ های بی پایان و نابرابر و گاه با استفاده از سلاح های غیرمتعارف باعث کشتار انسان های بی گناه در افغانستان و عراق و ... شده  و بطور آشکار دست به ترور شخصیت های برجسته با شهرت جهانی در عرصه مبارزه با تروریسم چون سردار قاسم سلیمانی می زند، به لطف سکوت مجامع و محاکم بین المللی، چشم به روی تمام این جنایات بسته و با ادعایی دروغین، یکی از بزرگترین قربانیان سلاح های شیمیایی در جهان را متهم به نقض مقررات منع این سلاح نامتعارف می کند.

سکوت کر کننده مجامع و محاکم بین المللی در قبال جنایات ضدبشری و تروریسم دولتی آمریکا و جای خالی پرونده های سنگین این جنایات روی میز دادگاه های جهانی، ننگی است که جهان امروز از آن رنج می برد.

این اتهام واهی از سوی مایک پمپئو رئیس دستگاه دیپلماسی دولتی مطرح شده که مخالف اصلی تحقق پیشنهاد ایران در مورد ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای و کشتار جمعی است.

نماینده روسیه در سازمان های بین المللی در وین، ادعای مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا مبنی بر بکارگیری سلاح شیمیایی توسط ایران را رد و تاکید کرد که این کشور خود قربانی سلاح های شیمیایی است.

به گزارش ایرنا، میخاییل اولیانوف نماینده دائم روسیه در سازمان های بین المللی در وین روز دوشنبه در توئیت جدیدی در پاسخ به توئیت پمپئو، این ادعای ضدایرانی را رد کرد.

وی افزود: من و همه اعضای جامعه جهانی  بر این باوریم که ایران قربانی بکارگیری سلاح های شیمیایی توسط (رژیم) صدام  بوده است.

رژیم بعثی صدام در طول هشت سال دفاع مقدس علیه رزمندگان ایرانی از سلاح های ممنوعه شیمیایی ازجمله گاز خردل استفاده کرد و سازمان های بین المللی ازجمله سازمان ملل و سازمان منع تسلیحات شیمیایی این واقعیت را بارها تایید کرده اند که ایران یکی از بزرگترین قربانیان کاربرد سلاح های شیمیایی در جهان بوده است و آمریکا اکنون به جای پاسخگویی به خانواده های آسیب دیده ایران مطالبه گری می کند.

وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در تیر ماه امسال و در سالروز جنایت حمله شیمیایی به سردشت در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «۳۳ سال از حمله شیمیایی به سردشت می گذرد. ما هرگز حمایت و همراهی آمریکا و اروپا از صدام را در این حمله وحشتناک فراموش نکرده و نخواهیم کرد.   ما هرگز سکوت شورای امنیت را در این جنایت فجیع از یاد نبرده و نخواهیم برد. ما هر چه را که آن ها ویران کرده اند، دوباره می سازیم».

ایران قربانی سلاح های شیمیایی

یکی از جدی ترین تعهدات بین المللی که از سوی رژیم بعث صدام و حامیانش غربی-آمریکایی اش نقض شد، تعهد به ممنوعیت کاربرد سلاح های شیمیایی است. در این زمینه، یکی از مهمترین اسنادی که مستقیماً به سلاح های شیمیایی ارتباط می یابد، پروتکل ۱۹۲۵ میلادی ژنو راجع به «ممنوعیت کاربرد گازهای سمی، خفه کننده و سایر گازها در جنگ و نبردهای باکتریولوژیک» است که دو کشور ایران و عراق به ترتیب در سال های ۱۹۲۹ و ۱۹۳۱ میلادی آن را امضا کردند. به دنبال تاسیس سازمان ملل متحد در ۱۹۴۵ میلادی و پس از کاربرد گسترده­ سلاح ­های شیمیایی از جانب آمریکایی ­ها در جنگ ویتنام، کمیته­ ای تحت عناوین مختلفی چون کمیته­ ۱۸ ملیتی خلع سلاح  (ENDC)؛   کمیته­ خلع سلاح (CCD) و کمیته­ خلع سلاح ژنو مامور بررسی ابعاد مختلف این موضوع شد.

 در ۵ دسامبر سال ۱۹۶۶ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل با صدور قطعنامه ­ای سلاح ­های کشتار جمعی را تهدیدی علیه بشریت توصیف کرد. در سال ۱۹۷۲ میلادی کنوانسیون منع سلاح ­های شیمیایی (BWC) تصویب و در سال ۱۹۷۵ میلادی لازم الاجرا شد. همچنین در سال ۱۹۹۳ میلادی در پاریس کنوانسیونی تحت عنوان منع گسترش، تولید، انباشت و بکارگیری سلاح های شیمیایی و انهدام آنها تصویب شد که جمهوری اسلامی ایران نیز در سال ۱۳۷۶ خورشیدی با تصویب مجلس شورای اسلامی به این کنوانسیون پیوسته است. در ماده­ (۱)  این کنوانسیون آمده است: هردولت عضو این کنوانسیون متعهد می‌شود که هرگز تحت هیچ شرایطی دست به‌اقدامات زیر نزند:

‌الف - توسعه، تولید، اکتساب به ‌هر طریق، انباشت یا نگهداری سلاح های شیمیایی، یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم سلاح های شیمیایی به دیگران،

ب - استفاده از سلاح های شیمیایی،

پ – زمینه ‌سازی جهت هر نوع آمادگی ­های نظامی برای کاربرد سلاح های شیمیایی،

ت - کمک‌رسانی، تشویق یا ترغیب دیگران، به ‌هر صورت ممکن برای درگیرشدن در فعالیت­ هایی که به‌موجب این کنوانسیون برای دولت های عضو ممنوع ‌شده است.   [...]

کنوانسیون ۱۹۹۳ سلاح ­های شیمیایی توسط دولت های عضو منعقد گردید تا ساخت، تولید، ذخیره سازی و استفاده از سلاح­ های شیمیایی را ممنوع و بحث نابودی آن را پیگیری کند.   کنوانسیون سلاح­ های شیمیایی دو هدف عمده و اساسی را دنبال می کند:

۱- عاری کردن جهان از سلاح ­های شیمیایی

 ۲-همکاری در عرصه­ علوم شیمیایی برای اهداف صلح آمیز

همچنین اقدام رژیم صدام نقض قواعد مربوط به ممنوعیت کاربرد سلاح های نامتعارف و سلاح هایی بوده است که منجر به درد و رنج مضاعف می شوند. به کارگیری سلاح هایی که کورکورانه عمل کرده و قادر به تفکیک میان نظامیان و غیرنظامیان نیستند بر اساس مقررات متعدد حقوق بین الملل از جمله جزء (ب) و (ج) بند (۴) ماده (۵۱) پروتکل اول الحاقی ۱۹۷۷ و نیز ماده (۱۴) پروتکل دوم الحاقی به کنوانسیون های ژنو ممنوع شده است.

آمریکا و نقض تعهدات مربوط به سلاح های کشتار جمعی؛ مطالبه گری به جای پاسخگویی!

ایالات متحد آمریکا در هفتاد و پنجمین سالگرد فاجعه انسانی که آمریکا با کلاهک های هسته ای و مرگبار خود، جان صدها هزار انسان بی گناه را در هیروشمیا و ناکازاکی ژاپن گرفت و در حالی اکنون جنایات هسته ای خود و هزاران جنایت دیگری را که علیه بشریت در عراق و افغانستان و یمن و سوریه و ... مستقیم یا غیر مستقیم مرتکب شده، فراموش کرده و با فرار رو به جلو به جای پاسخگویی در برابر ملت های جهان مطالبه گری می کند که کارنامه قابل دفاعی در این زمینه ندارد.

هنوز جهان از بهت روزهای ۶ و ۹ اوت سال ۱۹۴۵ میلادی خارج نشده است که توسط آمریکا و کاربرد بمب اتمی هیروشیما و ناکازاکی در ژاپن در کسری از ثانیه ویران گشت و ۲۲۰ هزار قربانی برجای ماند!

این جنایت که تا به امروز، تنها مورد استفاده از سلاح هسته‌ای در جامعه بشری و هولناکترین جنایت در کشتار دسته جمعی انسان ها بوده است؛ با گذشت سه ربع قرن، جای پرونده این جنایت اتمی آمریکا همچنان روی میز محاکم و مجامع بین المللی مدعی ایجاد صلح و امنیت در جهان برای رسیدگی و مجازات عاملان خالی است.

اینک در مقابل پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران مبنی بر شگل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» که از سوی سازمان ملل نیز به تصویب رسید،  باید پرسید چه اقدام عملی مثبتی برای منع تولید و گسترش سلاح‌های هسته‌ای در جهت جلوگیری از تکرار چنین فجایعی انجام شده، جز اینکه آمریکا به عنوان عامل جنایت بمباران و فاجعه تاریخی هیروشیما و ناکازاکی و متحدانش از جمله رژیم صهیونیستی، از هیچ تلاشی برای ایجاد ناامنی و بی ثباتی در جهان از جمله ممانعت در شکل گیری «جهانِ عاری از سلاح های هسته ای» دریغ نکرده و حاضر به نابودی زرادخانه های خود نیستند!؟

 جنایتکار و عامل این بمباران های فجیع تاریخی، دولتی است که به جای پاسخگویی، مدعی یکه‌تازِ مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی است!   آمریکا اولین و تنها کشوری که در حملات خود به هیروشیما و ناکازاکی از سلاح‌های هسته‌ای استفاده کرد و بزرگ‌ترین زرادخانه‌های سلاح هسته‌ای را در خود جای داده، با خروج تدریجی از معاهدات و نهادهای بین‌المللی، و همچنین متحد آن در منطقه یعنی رژیم غاصب صهیونیستی که به پرچمداران نقض حقوق بین الملل و ذبح حقوق بشر شهرت یافته اند و جهان را به صحنه بی ثبات‌تری تبدیل کرده اند که در آن، دیگر هیچ محدودیتی برای استقرار و کاربرد سلاح‌های اتمی نخواهند داشت؛ این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران همواره در صدد ایجاد منطقه خاورمیانه عاری از سلاح های هسته ای بوده و در کنفرانس های بین المللی در این زمینه حضوری فعال داشته است؛  طرح و تصویب پیشنهادهای حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در جریان برگزاری شصت و هشتمین نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای خلع سلاح هسته ای و حرکت به سمت جهانی عاری از سلاح های هسته ای، نمونه بارز عزم جدی ایران برای امحای سلاح های هسته ای در جهان است اما تاکنون با کارشکنی های متعدد آمریکا و رژیم صهیونیستی که بزرگترین زرادخانه های اتمی جهان را در اختیار دارند، چنین هدفی محقق نشده است.   

آمریکا خود از پیمان منع موشک‌ های هسته ‌ای میان ‌برد (INF) به عنوان یکی از مهمترین معاهدات خلع سلاح هسته‌ای در جهان که در سال ۱۹۸۷ میان میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی سابق و رونالد ریگان، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا امضا شد و بر اساس آن دو طرف متعهد شدند از تولید و استقرار موشک‌های کروز یا بالستیک زمینی با برد بین ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر خودداری کنند، خارج شده است. از آنجا که دولت آمریکا از سرگیری آزمایش‌های هسته ای را پس از سه دهه در دستور کار قرار داده، این امر نه تنها کمکی به ساختن جهانی امن تر نخواهد شد، بلکه باعث تشدید رقابت های تسلیحاتی در حوزه سلاح های هسته ای در جهان خواهد شد.

«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل نیز به مناسبت هفتاد و پنجمین سالروز بمباران شیمیایی شهرهای هیروشیما و نازاکی از سوی ایالات متحده آمریکا، پیام ویدیویی ارسال کرد و در این پیام تاکید کرد: «تنها راه برای از بین بردن خطر هسته ای، از بین بردن کامل تسلیحات هسته ای است».

دبیرکل سازمان ملل با بیان اینکه خطر افزایش سلاح های هسته ای بیشتر شده است خواستار اقدام محدود کننده در این حوزه شد.

صلیب سرخ  جهانی (ICRC) در توئیتی به مناسبت فرارسیدن هفتاد و پنجمین سالگرد اقدام آمریکا در بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، نسبت به تسلیحات هسته‌ای موجود در جهان هشدار داد و اعلام کرد: در حال حاضر حدود ۱۴ هزار بمب هسته‌ای در جهان وجود دارد که هرکدام به مراتب قوی تر و مخرب تر از بمب های اتمی هیروشیما و ناکازاکی ژاپن هستند