به گزارش ایرنا، مارتین لوتر کینگ رهبر جنبش مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار را بسیاری در آمریکا و دیگر نقاط جهانی می شناسند؛ مردی که در سخنرانی معروف خود، «رویایی دارم» در برابر بنای یادبود آبراهام لینکلن در واشنگتن دی سی، بر تساوی حقوق سیاه‌پوستان و سفیدپوستان تاکید کرد. این سخنرانی که از مهم‌ترین و مشهورترین سخنرانی‌ها در تاریخ آمریکا به‌شمار می‌آید، مارتین لوتر کینگ را به‌عنوان قهرمان مبارزه با تبعیض‌نژادی به جهان معرفی کرد.
هر ساله سومین دوشنبه ژانویه برای بزرگداشت وی تعطیلی رسمی در آمریکا است. لوترکینگ یکی از کاریزماتیک ترین و محبوبترین رهبران سیاسی تاریخ آمریکا است.
با گذشت بیشن از نیم قرن از مرگ مارتین لوترکینگ، رویای او برای از بین رفتن تبعیض نژادی علیه رنگین پوستان آمریکا و جاری شدن برابری در این جامعه تحقق نیافته، گویا رویایی این رهبر سیاهپوست هم بعد از او، برای همیشه جان سپرده است و در شرایط کنونی، مردم آمریکا از هر زمان دیگر در گذشته نسبت به تحقق این آرزو، ناامیدتر شده اند.
با روی کار آمدن دولت دونالد ترامپ در آمریکا از سال ۲۰۱۶ میلادی به این سو، رویای برابری سیاه پوستان و از بین رفتن تبعیض نژادی در این کشور روز به روز کم رنگ تر از گذشته شده است؛ به نحوی که در آمریکای ترامپ تبعیض علیه سیاه پوستان با شدت و حدت بسیاری در لایه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنکی دنبال می شود.
افکار، سخنان و سیاست های «دونالد ترامپ» باعث شد تا بار دیگر سیاهان آمریکا خود را در محاصره افکار نژادپرستانه‌ای ببینند که با خشونت و حمایت‌های رسمی دولت همراه شده است. نمونه بارز این تبعیض نانوشته اما مشهود، تفاوت فاحش در آمار مبتلایان به بیماری کرونا و تلفات آن در میان دو نژاد سیاه و سفید بود، زیرا تعداد افراد سیاهپوستی که از این بیماری جان خود را از دست دادند دو برابر سفیدپوستان ایالات متحده بیان شده است.
به نظر می‌آید در کل سیاستگذاران ایالات متحده تمایل یا توانایی کافی را برای رفع کامل تبیعض های موجود علیه سیاهان ندارند و ساختار این کشور خود را با تبعیض وفق داده است. مرگ دردناک و غیرانسانی «جورج فلوید» به دست نیروهای پلیس این کشور اما موجب شد تا به نوشته تحلیلگران آمریکایی تاریک‌ترین تجربه‌های تاریخی از تبعیض علیه سیاهان در این کشور یادآوری شود؛ روزنامه وال استریت ژورنال حتی کشته شدن فلوید و اعتراضات پس از آن را باعث زنده‌شدن خاطره «مارتین لوتر کینگ» عنوان کرد.
مارتین لوتر کینگ؛ از جنبش حقوق مدنی تا حق برابری
مارتین لوتر کینگ در خانواده‌ای که پدران آن پیشینه ای طولانی در خدمت به عنوان کشیشان باپتیست(تعمید دهنده) داشتند، متولد شده بود و در آتلانتا در زمانی که قوانین جیم کرو(قوانینی ایالتی و محلی که بین ۱۸۷۶ و ۱۹۶۵ میلادی در آمریکا به تصویب رسیدند) جداسازی و تبعیض را به صورت یک واقعیت روزمره برای سیاهان در جنوب در آورده بود، بزرگ شد.
او در کالج مورهاس در آتلانتا، دریافت که مذهب یک کاتالیزور قوی برای تغییر اجتماعی است تا اینکه پس از دریافت مدرک دکتری خود از دانشکده معارف دانشگاه بوستون به عنوان کشیش در کلیسای باپتیست خیابان دکستر در شهر مونتگمری، آلاباما مشغول خدمت شد تا با استفاده از استعدادهای سخنوری خود در ضرورت پایان دادن به جداسازی و نابرابری قانونی تلاش کند.
در جریان همین مبارزه ها هم بود که در طول ۱۹۶٠ میلادی در تظاهرات مسالمت آمیز در آلاباما، فلوریدا و جورجیا دستگیر شد. او درسال ۱۹۶۳ میلادی زندانی شد.
این تظاهرات در ۲۸ اوت سال ۱۹۶۳ و همزمان با یکصدمین سالگرد صدور فرمان اعلامیه آزادی بردگان توسط آبراهام لینکلن در شهر واشنگتن برگزار شد و حدود ۲۵۰ هزار نفر را به پای بنای یادبود لینکلن کشاند. با حضور گروه های مختلف حامی برابری حقوق سیاه پوستان، در همان زمان شهر واشنگتن دی سی تبدیل به یک پادگان نظامی شد.
در نهایت مارتین لوتر کینگ در ۴ آوریل ۱۹۶۸ در بالکن بیرون اتاق هتل خود در ممفیس ایالت تنسی توسط افراط گرایی سفیدپوست در یک سوءقصد کشته شد.
کینگ به همراه دیگر گروه های سیاه پوستان اهداف مشخصی را دنبال می کردند، از جمله مبارزه با جداسازی سفیدپوستان و سیاه‌پوستان در مکان‌های عمومی مثل رستوران، اتوبوس، مدارس.
تعهد مارتین لوتر کینگ به عدم توسل به خشونت و تلاش صلح‌جویانه برای رسیدن به برابری، باعث شد تظاهرات آرامی که او سازمان داد بر جامعه آمریکا تأثیر واقعی بگذارد و مارتین لوتر کینگ سهم بزرگی در موفقیت جنبش حقوق مدنی داشته باشد.
آمریکا هنوز دور از رویای لوتر کینگ
سیاه‌پوستانی که آن روزها در صف‌های منظم دستان یکدیگر را می‌گرفتند وعده برابری به خود می‌دادند٬ امروز فرزندان‌شان زیر فشار زانوی افسران پلیس آمریکا خفه می‌شوند و جان می‌دهند.
جنبش «نمی توانم نفس بکشم» و «جان سیاه پوستان مهم است» در اعتراض به مرگ جورج فلوید از جمله جنبش هایی است که ریشه در میراث مارتین لوتر کینگ دارد.
اوایل خرداد امسال ویدئویی جنجالی از لحظه جان باختن جورج فلوید شهروند آمریکایی آفریقایی‌تبار به دست ماموران پلیس آمریکا منتشر شد. در این ویدئو به خوبی دیده می‌شود که یکی از ماموران پلیس چگونه بی‌اعتنا به تقلای فلوید زانوی خود را روی گردن وی فشار داده و جان او را می‌گیرد. این ویدئو خشم مردم جهان را برانگیخت و به اعتراضات خیابانی علیه نژادپرستی نهادینه شده منجر شد. معترضان در آمریکا و اروپا در بخشی از حرکت اعتراضی خود در حرکتی نمادین مجسمه نمادهای نژادپرستی را به زیر کشیدند.
اکنون ۵۳ سال از مرگ مارتین لوتر کینگ می گذرد و آمریکا هنوز نابرابری های بسیاری در حوزه سیاه پوستان به خود می بیند.
امروز سیاه‌پوستان آمریکا هنوز از فقیرترین و حاشیه‌نشین‌ترین اقلیت‌های آمریکا هستند. آمار جرم و جنایت در بین آن‌ها از سایر اقیت‌های این کشور بالاتر است.
براساس آخرین داده‌های موجود در سال ۲۰۱۶، میانگین ثروت یک خانواده سفید پوست در آمریکا تقریبا ۷ برابر یک خانواده سیاهپوست در این کشور است. شکاف ثروت سیاه و سفید در سال ۲۰۱۶ بسیار بیشتر از این فاصله در سال ۱۹۸۳ برآورد می‌شود. در سال ۱۹۸۳ برای اولین بار میزان ثروت یک خانواده سیاه در آمار آمریکا در نظر گرفته شد.
همچنین درحالی که سیاه‌پوستان ۱۲ درصد جمعیت آمریکا هستند و ۶۰ درصد جمعیت زندان‌ها را تشکیل می‌دهند. ۳۵ درصد اعضای گروهای تبهکار خیابانی جوان‌های سیاهپوست هستند و از هر ۹ شهروند سیاهپوست در سنین بین ۲۰ تا ۳۴ سال٬ یک نفر در زندان است.
در فرجام، امروز شرایط سیاسی و اجتماعی آمریکا با زمان لوتر کینگ تفاوت بسیار کرده است، هرچند وجود نژادپرستی ساختاری و پنهانی هنوز در لایه‌های سیاسی و اجتماعی آمریکا نهفته است و هر از گاهی به صورت خشونت پلیسی یا سخنان نژادپرستانهء سیاست‌مداران یا تظاهرات برتری‌طلبان سفیدپوست سر بر می‌آورد و آشکار می‌شود.