به گزارش ایرنا، شکار هرچند که بخشی از فرهنگ جوامع مختلف به شمار می‌آمد، اما طی دهه‌های اخیر به دلیل رشد چندبرابری آن از یک فرآیند فصلی و سازماندهی شده و مبتنی بر رفع نیاز، به اقدامی صرفا اقتصادی یا عملی تفریحی برای تعداد زیادی از علاقه‌مندان به این رفتار ضدمحیط زیستی تبدیل شد. این موضوع طی سال‌های اخیر در مازندران بیشتر به چشم آمده و از آن به عنوان یک سوءرفتار برجسته ساکنان برخی نقاط این استان یاد می‌شود.
اما در کنار همه این چالش‌های محیط زیستی، رفتارهای دوستدارانه محیط زیستی نیز در نقاط مختلف این استان انجام می‌شود که به اندازه آن چالش‌ها به چشم نمی‌آید. نمونه این رفتارها پویش مردمی #نه_به_میچکاسو است که طی روزهای اخیر گزارشی از آن در خبرگزاری ایرنا منتشر شده بود.
یکی دیگر از این رفتارهای مسئولانه جامعه بومی نسبت به محیط زیست هم پویش مردمی ممنوعیت شکار در روستای ماچک‌پشت از توابع شهرستان ساری است که از سوی انجمن علمی فرهنگی این روستا و با همکاری دهیاری و شورای اسلامی و فعالان اجتماعی و محیط زیستی آن به امضای ده‌ها تن از اهالی روستا رسیده و فصلی جدید در مقابله با رفتارهای ضدمحیط زیستی آغاز کرده است.
مزاحمت‌های شکار
ماچک‌پشت به دلیل قرار داشتن یک آب‌بندان در حاشیه روستا یکی از نقاط مورد توجه پرندگان بومی و مهاجر در حاشیه شهر ساری است و به همین دلیل معمولا برخی علاقه‌مندان به شکار پرندگان، این منطقه را برای شکار انتخاب می‌کنند.
سرپرست دهیاری ماچک‌پشت به خبرنگار ایرنا می‌گوید: آب‌بندان تقریبا ۷۰ هکتاری روستا معمولا محل مورد علاقه شکارچیان برای شکار پرنده‌های گوناگون است. ضمن این که باب شده بود علاوه بر شکارچیان روستا شکارچیانی از مناطق اطراف هم به این منطقه بیایند. بعضی از شکارچیان هم نیمه‌های شب را برای شکار انتخاب می‌کردند که صدای تیراندازی در نیمه‌های شب برای اهالی آزاردهنده بود.
سید احمد حسینی می‌افزاید: این وضعیت همواره گلایه اهالی را به همراه داشت. بویژه این که شکار توسط افرادی غیربومی به حساب اهالی این روستا گذاشته می‌شد. حتی چند بار درگیری‌هایی نیز به همین دلیل ایجاد شده بود. ضمن این که در بحث شکار پاییزه و زمستانه موضوع احتمال شیوع آنفلوآنزای پرندگان نیز وجود دارد و می‌تواند سلامت جامعه را تهدید کند.
کاهش تعدد و تنوع پرنده‌های روستا
وی اظهار می‌کند: علاوه بر مزاحمتی که به واسطه تیراندازی شکارچیان برای اهالی ایجاد می‌شد، بحث حفاظت از پرندگان در این روستا نیز از دغدغه‌های فعالان اجتماعی و بسیاری از اهالی روستا بود. پرنده‌هایی که می‌توانند جاذبه گردشگری روستا باشند و در چرخه محیط زیستی نقش مهمی دارند، طی سال‌های اخیر همواره در تهدید شکار قرار داشتند و تعداد زیادی از آن‌ها نیز شکار شده است.
به گفته بزرگترهای روستا، تعداد پرندگانی که در این محدوده وجود داشت بسیار بیشتر بود و تنوع بیشتری هم داشت. عضو سابق شورای اسلامی ماچک‌پشت و سرپرست دهیاری این روستا می‌گوید: سال‌هاست که شکار در نوار شمالی کشور پرندگان را تهدید می‌کند. تعداد برخی گونه‌ها که قدیم‌ترها و تا ۲۰ سال پیش در روستا دیده می‌شد بسیار کم شده و به ندرت می‌توان آن‌ها را دید. به همین دلیل همراه با اهالی تصمیم گرفتیم که یک جریان همگانی برای مقابله با شکار را رقم بزنیم. خوشبختانه علاوه بر اهالی ماچک‌پشت، اهالی روستاهای اطراف نیز با این اقدام و حفاظت از پرندگان موافق هستند.
حسینی خاطرنشان می‌کند: ماچک‌پشتی‌ها برای حفاظت از محیط زیست، پرندگان و حیوانات وحشی منطقه، با همکاری شورای اسلامی، دهیاری و پایگاه مقاوت بسیج روستا و نظارت اداره حفاظت محیط زیست شهرستان ساری این جریان را راه‌اندازی کردند و از شکارچیان این روستا و روستاهای اطراف هم می‌خواهیم که برای احترام به رأی اکثریت اهالی این روستا، با کنار گذاشتن شکار در حفاظت و صیانت از محیط زیست و حیات وحش منطقه با سایر اهالی همراه شوند.
مسئولان روستا این اقدام اجتماعی انجام شده علیه شکار پرندگان ماچک‌پشت را با اطلاع‌رسانی در فضای مجازی و نصب بنر در محیط روستا به یک برنامه رسمی در مدیریت حفاظت محیط زیست تبدیل کرده‌اند و امیدوارند جریان ایجاد شده در این روستا، در سایر روستاهای مازندران و به ویژه روستاهایی که آب‌بندان دارند نیز مورد توجه قرار گیرد و به جای شکار و از بین رفتن پرندگان که فقط عده‌ای اندک از آن سود می‌برند و زیانش به جامعه می‌رسد، رونق گردشگری وابسته به محیط زیست و پرنده‌نگری در این روستاها فعال‌تر شود.
روستای ماچک‌پشت حدود ۷۰۰ خانوار و بیش از دو هزار و ۷۰۰ نفر جمعیت دارد و در ۱۳ کیلومتری شمال غرب شهر ساری واقع شده است.