به گزارش گروه فرهنگ ایرنا، قطع و محدودیت روابط مالی و بانکی یکی از اهرم‌های فشار در چارچوب تشدید تحریم‌های آمریکا بر سیستم اقتصادی ایران است؛ روابطی که بر اساس یک سیستم یکپارچه تحت عنوان سوییفت یا همان جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی (Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication) از ۴۷ سال پیش در جهان برقرار شده و اکنون حدود ۲۴۰ بانک جهان در چارچوب روابط شفاف در این فرایند، عملیات مالی انجام می‌دهند.
آمار حدود ۱.۵میلیارد سفر در جهان و تراکنش مالی ۱.۴ تریلیون دلاری در صنعت گردشگری در سال ۲۰۱۹، اهمیت و ارزش امکان دسترسی و ارائه خدمات بانکی به گردشگران را آشکارتر ساخته است؛ حال آنکه سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی و نیاز به تامین و مصرف ارز، فراهم کردن زمینه برای سرمایه‌گذاران بین‌المللی در کشور، فروش، صادرات و تجارت صنایع‌دستی در بازارهای جهانی و همچنین ارائه تسهیلات و خدمات آسان در طول سفر به گردشگران با تامین و برقراری همیشگی و آنی سرویس خدمات مالی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر و یک مزیت کیفی است.
اگر چه قطع ارتباط و ممانعت از عضویت ایران در سوییفت در چارچوب تحریم‌ها و فضاسازی‌های آمریکا از سال ۱۳۹۰ تا امروز روابط بانک‌های ایران با نظام بانکی جهان و به تبع آن صنایع مختلف از جمله گردشگری را با چالش مواجه کرده است، اما برون‌رفت از تنگاها و جلوگیری از خسارت‌های ناشی از این چالش‌ها، نیازمند دوراندیشی و تصمیم‌گیری بر مبنای منافع ملی است؛ زیرا توسعه اقتصادی حتی در حوزه فرهنگی با در نظر گرفتن صنعتی مانند گردشگری و تجارتی مانند صنایع‌دستی، به برقراری رابطه آسان و سریع مالی-بانکی ذی‌نفعان در چارچوب تبادلات بین بانکی هم نیازمند است.
غلام‌حیدر ابراهیم‌بای سلامی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با ارزیابی شرایط اقتصادی جهانی در دوران کرونا و قبل از آن اظهار داشت: ایران علاوه بر کرونا با یک محدودیت بسیار سنگین بنام تحریم و محدودیت‌های بین‌المللی مواجه است که مساله‌ای معنادار و جدی است، وقتی عضو سوییفت (SWIFT) نباشیم و نتوانیم در بازار پول جهانی حضور داشته باشیم، بانک‌ها نتوانند حتی همین مقدار اندک ارز را که از گردشگری یا صنایع‌دستی ایجاد می‌شود به کشور وارد کنند و مجبور باشیم کالاهای بنجل را از چین و برخی کشورهای دیگر وارد کشور کنیم، اقتصاد و به ویژه اقتصاد فرهنگی آسیب می‌بیند و هرگز توسعه نمی‌یابد.
ایران بازار بزرگ و موزه فرهنگ و صنایع‌دستی جهان است
ابراهیم‌بای سلامی با بیان اینکه یزد، اصفهان، شیراز، کرمان و همدان شهرموزه‌های فاخر ایران هستند، خاطرنشان کرد: میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و هنرهای‌سنتی، ایران را به یک بازار بزرگ و موزه ارزشمند تبدیل کرده است، اگر سیاستگذاری، تدوین راهبردها و برنامه‌ریزی‌ها در شهرها و روستاهای ایران هم از نظر فرهنگی و هم از نظر تاریخی، علمی و تخصصی انجام شود با اندک فرهنگ‌سازی و مدیریت در حوزه گردشگری مردم از فقر و بی‌عدالتی نجات داده می‌شوند.
با فرش، صنایع‌دستی و هنرهای‌سنتی ناب ایرانی می‌توان فرهنگ را صادر کرد و هویت ایرانی را تعالی بخشید؛ همراه با رویکرد اقتصادی می‌توان تعالی فرهنگی هم به وجود آورد و در ذهن جهانیان ماندگار شد، در فرایند جهانی شدن، فرهنگ بیشتر از هر چیزی قابل ترویج و مورد استقبال است؛ در کنار غفلت سیاستگذاری و بحران مدیریت، کپی‌کاری چینی‌ها از فرش کاشان و نائین و صنایع‌دستی ایران سبب می‌شود تا منفعتی برای مردم ایران در بازارهای جهانی باقی نماند.
عضو هیات علمی دانشگاه تهران افزود: ایران از نظر تنوع و کیفیت صنایع‌دستی یکی از کشورهای برتر جهان است، اما از نظر بازاریابی و حضور در بازار جهانی بسیار ضعیف عمل می‌شود و نتوانسته‌ایم فراخور این هنر و سنت در بازار جهانی حضور داشته باشیم.
ابراهیم‌بای سلامی گفت: مهمترین راه بازاریابی استفاده از فناوری‌های جدید و سیستم‌های نوین الکترونیک و شبکه‌سازی است که اکنون به راحتی در اختیار جامعه قرار دارد، اما متاسفانه این اراده در بهره برداری از این حوزه هنوز خود را نشان نداده تا صنایع‌دستی را هم در داخل و هم در خارج سامان‌دهی کنیم.
وی افزود: فرش ایرانی جز اولین صنایع‌دستی است که معرف هنر ایرانی بود که در دنیا برندسازی شد، حتی شرکت‌های معتبر و بزرگ اروپایی مانند بنز در تبلیغات، محصولات خود را «مانند فرش ایران» معرفی و به آن تشبیه می‌کردند، اما متاسفانه این صنعت و هنر را اکنون از بخش صنایع‌دستی جدا کرده‌اند و مثل کالا و مواد خام در بازار بی‌هنری می‌فروشند.
مدرس گردشگری با بیان اینکه تولید و رونق کالای ایرانی نباید فقط در حد شعار باقی بماند، تاکید کرد: باید جوانان را به حفظ هویت در فرآیند جهانی‌سازی فراخواند و راهبرد و برنامه مشخص تدوین شود، صداوسیما، مطبوعات، فضای مجازی و دیگر رسانه‌هایی که امروز در دسترس همه مردم است باید هنر و صنایع دستی ایران را تبلیغ و ترویج کنند.