به گزارش روز پنج‌شنبه پایگاه خبری ساینس، این ایمپلنت از جنس پلیمرهای بسیار نرم سازگار با بدن ساخته شده‌اند تا با بافت مغز سازگاری داشته باشند.
همچنین به کاوشگرهای بسیار نازکی مجهز است که دارای لامپ‌های ال ای دی با ابعاد میکرومتر هستند و قابلیت دست‌ورزی نورون‌های هدف در عمق مغز را با استفاده از پرتوهای نور فراهم می‌کنند.
این ایمپلنت با استفاده از یک گوشی هوشمند از راه دور کنترل می‌شود.
قابلیت شارژ ایمپلنت از راه دور، بزرگترین چالش‌های موجود در رابطه با ایمپلنت‌های مغزی را رفع می‌کند. محققان به منظور ایجاد این قابلیت، یک مدار کوچک طراحی کردند که از یک ابزار تحصیل انرژی بی‌سیم، یک آنتن سیم‌پیچ و یک تراشه کم‌مصرف بلوتوث تشکیل شده است.
یک میدان مغناطیسی متغیر می‌تواند بدون آسیب به بافت مغز از آن عبور کرده و درون این مدار جریان الکتریکی مورد نیاز برای شارژ باتری را ایجاد کند. سپس ایمپلنت الگوهای قابل برنامه‌ریزی از پرتوهای نور را روی سلول‌های مغز می‌تاباند و این فرایند به صورت لحظه‌ای توسط یک برنامه ساده موبایل کنترل می‌شود.
به گفته محققان، از این ایمپلنت می‌توان در هر زمان و در هر جا به سادگی برای کنترل مدارهای عصبی مغز استفاده کرد.
محققان توانستند این ایمپلنت را با موفقیت روی موش‌ها آزمایش کرده و قابلیت آن را در سرکوب رفتارهای ناشی از تزریق ماده مخدر به موش نشان دهند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.