به گزارش ایرنا ، واحد مطبوعاتی کاخ کرملین اعلام کرد که پوتین مصوبه مجالس این کشور درباره توافق نامه تمدید پیمان اقدام های کاهشی و محدود کردن سلاح های راهبردی تهاجمی بین روسیه و ایالات متحده را امضا کرد.
این طرح ۲۷ ژانویه ۲۰۲۱ (۷ بهمن) با عنوان «توافقنامه برای تمدید پیمان بین روسیه و آمریکا برای کاهش و محدودسازی تسلیحات تهاجمی راهبردی» در دومای روسیه به رای گذاشته شد و نمایندگان با تمدید ۵ ساله آن موافقت کردند و سپس در شورای فدراسیون این کشور نیز تصویب و برای اجرایی شدن نیاز به امضای پوتین رییس جمهوری این کشور داشت.
این پیمان که بین فدراسیون روسیه و ایالات متحده آمریکا در مورد اقدام ها برای کاهش بیشتر و محدود کردن سلاح های تهاجمی استراتژیک در پراگ در ۸ آوریل ۲۰۱۰ ( ۱۹ فروردین ۸۹) امضا و برای مدت ۱۰ سال لازم الاجرا شده بود از ۵ فوریه ۲۰۱۱ ( ۱۶ بهمن ۸۹) آغاز و تا ۵ فوریه ۲۰۲۱ ( ۱۷ بهمن ۹۹) اعتبار دارد.
این توافق نامه تمدید قرارداد را برای پنج سال تا ۵ فوریه ۲۰۲۶ پیش بینی کرده است.
این پیمان در مورد انواع موجود بمب افکن های سنگین (TB)، موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM) و موشک های بالستیک زیردریایی (SLBM)، از جمله ICBM و SLBM های غیر هسته ای کاربرد دارد.
در گزارش کرملین آمده است که تمدید این پیمان، منافع ملی فدراسیون روسیه ، امکان حفظ شفافیت و پیش بینی روابط استراتژیک بین روسیه و ایالات متحده، حفظ ثبات استراتژیک در جهان و همچنین تأثیر مثبت بر وضعیت بین المللی و کمک به روند خلع سلاح هسته ای را فراهم می کند.
به گزارش ایرنا، به دنبال موافقت آمریکا برای تمدید پیمان کاهش تسلیحات تهاجمی راهبردی موسوم به پیمان استارت-۲، پوتین رییس جمهوری روسیه طرح تمدید این پیمان را به دومای روسیه ارائه کرده بود.
موضوع تمدید پیمان کاهش تسلیحات تهاجمی راهبردی یا پیمان استارت-۲ هفته گذشته در گفت و گوی تلفنی پوتین و جو بایدن روسای جمهوری روسیه و آمریکا مطرح شد و دو طرف در رابطه با مبادله یادداشت های دیپلماتیک در مورد دستیابی به توافق برای تمدید این پیمان ابراز خرسندی کردند.
پیمان استارت ۲ یا استارت جدید برای کاهش تسلیحات هستهای دوجانبه میان مسکو و واشنگتن امضا شد. باراک اوباما رییس جمهوری پیشین آمریکا و دمیتری مدودیف همتای روسی وی سال ۲۰۱۰ در پراگ پایتخت جمهوری چک با هم دیدار کرده و این پیمان را برای کاهش زرادخانههای هستهای دو کشور امضا کردند.
آمریکا و روسیه طبق این قرارداد جدید، اجازه یافتند حداکثر یک هزار و ۵۵۰ کلاهک یعنی حدود ۳۰ درصد کمتر از محدودیت اعمال شده در پیمان استارت که سال ۲۰۰۲ قید شد مستقر کنند. نخستین پیمان سال ۱۹۹۱ منعق و سال ۲۰۰۹ منقضی شد.