تهران - ایرنا- مدیر گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران  فرایند تجویز سمعک را حق انحصاری متخصصین شنوایی شناسی عنوان کرد و گفت: بیش از پنج درصد جمعیت دنیا کم شنوا و ناشنوا هستند و این عارضه درمان دارویی ندارد.

اکرم پوربخت افزود: برای کم شنوایی درمان دارویی وجود ندارد و تنها راهکار موجود، درمان غیردارویی از طریق توانبخشی و تجویز و فیتینگ سمعک و وسایل کمک شنوایی و ارتباطی است.

وی اظهار داشت: شنوایی شناس فردی است که تحصیلات دانشگاهی را آموزش دیده تا شنوایی و مشکلات ناشی از کم شنوایی را ارزیابی کرده و برقراری ارتباط افراد کم شنوا را بر اساس گایدلاین های موجود بهبود بخشیده و در نتیجه کیفیت زندگی این افراد را بالا ببرد.

مدیر گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران، ادامه داد: این مهم در همه رده‌های سنی از نوزادان، خردسالان، کودکان و نوجوانان سنین مدرسه، کودکان دارای معلولیت های چندگانه، بزرگسالان و سالمندان ملاحظات خاص خود را داشته و شنوایی شناس پس از آموزش مکفی در مباحث نظری و عملی مربوطه، مهارت‌های لازم را کسب و با بهره‌گیری از روش‌های رایج، روز آمد و نوین بر آمده از تلفیق آموزش و پیشرفت‌های فن آوری با ارایه خدمات به موقع و مناسب به اتخاذ تدابیر مناسب مبادرت می ورزد.

به گزارش روز دوشنبه انجمن شنوایی سنجی،  وی افزود: رشته شنوایی شناسی از دهه ۵۰ در ایران تأسیس شده و در حال حاضر در ۱۲ دانشگاه علوم پزشکی دانشجو تربیت می‌شود و تاکنون بیش از ۳۰۰۰ دانش آموخته داشته است.

مدیر گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران اظهار داشت: به کار گیری سیستم‌های تقویت صوت و بهبود عملکرد شنوایی نظیر انواع سمعک و دیگر وسایل کمک شنوایی حیطه‌ای انحصاری و کاملاً متعلق به این رشته ایجاد کرده است.

پوربخت یادآور شد: کسب این مهارت از طریق کوریکولوم آموزشی دانشگاه‌ها حاصل می‌شود که بخش بزرگیاز آن به مباحث تخصصی سمعک و پیش زمینه‌های ورود شنوایی شناس به این حیطه بالینی از طریق ارتقا دانش در حوزه‌های آناتومی و فیزیولوژی، فیزیک صوت، اکوستیک و سایکو اکوستیک، الکترونیک و کالیبراسیون تجهیزات شنوایی و نیز زبان شناسی، اختلالات زبان و گفتار، اختلالات شنوایی و تعادل، روان شناسی اختصاص داده شده است.

وی تاکید کرد: شنوایی شناس با درک کامل اهمیت سیستم شنوایی به عنوان اصلی ترین کانال رشد و تکامل زبان و گفتار از طریق مداخله به هنگام و درمان شنوایی شناسانه دقیق از بروز اختلالات عاطفی، هیجانی و روانی-اجتماعی آتی این کودکان پیشگیری کرده و کیفیت زندگی آنها را بالا می‌برد.

دبیر بورد شنوایی شناسی کشور یادآور شد: مراحل تجویز و تنظیم سمعک در رده سنی کودکان حساسیت‌های خاص خود را داشته و باید بدون تاخیر و توسط متخصص مربوطه انجام شود.

پوربخت ادامه داد: ۹۳ درصد جمعیت کم شنوا  و ناشنوای دنیا، بزرگسال و سالمند هستند که با توجه به روند افزایشی متوسط سن جمعیت از چالش‌های بزرگ کشور ما خواهد بود.  

وی تصریح کرد: بنابراین شناسایی به موقع کم شنوایی و مدیریت آن با ارایه به موقع خدمات توانبخشی شنوایی اهمیت به سزایی دارد، به ویژه آن که در مورد سالمندان در نظر گرفتن مسایل شناختی و دمانس در کنار مسایل تخصصی شنوایی شناسانه نیز دارای اهمیت است.

مدیر گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: در سایر موارد خاص مانند افراد چند معلولیتی، نوروپاتی شنوایی، کم شنوایی‌های اندک و ملایم، اختلالات پردازشی شنوایی و…، نیز شنوایی شناس با تمهیدات کاملاً تخصصی مشکلات کار بر سمعک را مدیریت می‌کند.

پوربخت تصریح کرد: امیدواریم شنوایی شناس در تمامی جایگاه‌های شغلی پیش بینی شده به ارایه خدمات تخصصی خود به آحاد مردم نیازمند بپردازد تا بتواند خدمت توانبخشی شنوایی را از بدو تولد تا سالمندی جهت پیشگیری از آسیب‌های ناشی از کم شنوایی و ناشنوایی عرضه کند.

وی به جایگاه متخصصین شنوایی شناسی در نظام سلامت اشاره و خاطرنشان کرد: با رجوع به منابع معتبر بین المللی در بسیاری از کشورها از جمله کانادا، استرالیا، انگلستان، آمریکا و هند، نقش انحصاری شنوایی شناس در فرایند تجویز سمعک شناخته شده است. بورد تخصصی شنوایی شناسی نیز با استناد به گایدلاین های بین المللی و ارایه منابع و مستندات مربوطه به وزارت بهداشت، مطابق با کوریکولوم آموزشی مصوب، این قابلیت را در اختیار شنوایی شناس می‌داند.

مدیر گروه شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: در واقع شنوایی شناس در نقش درمان توانبخشی تمامی خدمات درمان توانبخشی شامل تهیه قالب اولیه، ثانویه از گوش و تعیین تعدیلات اکوستیکی، انتخاب، ارایه، ارزیابی، تجویز، و فیتینگ انواع سمعک‌های آنالوگ و دیجیتال و دیگر وسایل کمک شنوایی و ارتباطی و پایش دوره‌ای عملکرد آنها و مشاوره شنوایی شناسی لازم را می کند.

پوربخت افزود: بورد تخصصی در مقابل سرمایه بزرگ انسانی که عمر خود را صرف آموزش و کسب مهارت‌های بالینی در دانشگاه‌ها نموده اند، احساس مسئولیت کرده و قاطعانه فرایند تجویز سمعک را حق انحصاری دانش آموختگان شنوایی شناسی می‌داند.

دبیر بورد شنوایی شناسی کشور تاکید کرد: از مسوولان و سیاست گذاران نظام سلامت می‌خواهیم با درک مشکلات افراد کم شنوا،  ناشنوا و همکاران شنوایی شناس به ویژه درهمه گیری کووید ۱۹، تصمیم گیری کرده و دست تمام افرادی را که خواسته یا ناخواسته در جهت حذف شنوایی شناس از چرخه تجویز سمعک تلاش می‌کنند، کوتاه کنند.