به گزارش ایرنا، پایگاه اطلاعرسانی «منامه پُست» روز شنبه به نقل از این وب سایت انگلیسی نوشت که چند هفته پس از امضای «آشتی خلیج فارس» بین قطر و رهبران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس میگذرد، اما بحرین همچنان در مورد این توافقنامه صلح، شک و تردید نشان میدهد و اختلافات بین دو کشور کماکان باقی مانده است.
در گزارش میدل ایست آی آمده است که به رغم اعلامیه اداره امور هواپیمایی کشوری بحرین مبنی بر گشودن فضای هوایی برای پروازهای هواپیماهای قطری و از سرگیری پروازها از 11 ژانویه سال گذشته، این امر تاکنون عملی نشده و بحرین همچنان سیگنالهای ناراحت کنندهای ارسال میکند.
در این گزارش به سخنان قبلی «عبداللطیف الزیانی» وزیر امور خارجه بحرین مبنی بر اینکه روابط دوجانبه بین منامه و دوحه به سطح قبل از بحران ژوئن 2017 برگشته شده است، اشاره شده و آمده است: اما روابط دو جانبه قطر و بحرین هفته گذشته زمانی که الزیانی، قطر را به عدم ابتکار عمل برای حل مشکلات برجسته بین دو طرف متهم کرد، کاهش یافت.
میدل ایست آی خاطرنشان کرد که این سخنان وزیر خارجه بحرین پس از انتشار گزارشهایی مبنی بر جلوگیری از ورود قطریها به بحرین از طریق پل «ملک فهد» که تنها گذر زمینی بین دو کشور است و همچنین اعلام مصادره املاک متعلق به 130 نفر از فرزندان «خالد المسند» یکی از اقوام امیر قطر توسط وزارت کار بحرین، انجام شد.
این گزارش با اشاره به اینکه حداقل چهار حادثه که در آن بحرین متهم به تجاوز به خاک قطر شده، گزارش شده است، اضافه کرد: این در حالی است که بحرین همسایه خود قطر را متهم میکند که به درخواست این کشور برای اعزام هیاتی به منامه به منظور مذاکرات دوجانبه در مورد موضوعات بر زمین مانده، پاسخ نداده است.
این پایگاه اطلاع رسانی انگلیسی به سخنان مقامات بحرینی درباره نگرانیهای این کشور از برنامههای هستهای ایران اشاره کرد و نوشت: زمانی که الزیانی در یک ویدئو کنفرانس که به میزبانی موسسه مطالعات امنیتی رژیم صهیونیستی با مشارکت «گابی اشکنازی» وزیر خارجه این رژیم برگزار شد، در تناقضی آشکار از برنامه هستهای و موشکهای بالستیک ایران ابراز نگرانی کرد، در حالی که «محمد عبدالرحمن آل ثانی» از کشورهای حاشیه خلیج فارس دعوت کرد تا از طریق میانجیگری قطر با ایران گفت وگو کنند.
بحران روابط میان عربستان، امارات، مصر و بحرین با قطر از ۱۵ خرداد ماه ۱۳۹۶ به دلیل متن سخنرانی امیر قطر در یک رژه نظامی در پنجم خرداد ماه همان سال، آغاز شد.
چهار کشور یاد شده از همان زمان با زدن اتهامات به دوحه، روابط دیپلماتیک خود را با قطر قطع کرده و این کشور را به صورت زمینی، دریایی و هوایی تحت محاصره قرار دادند. دوحه نیز با رد اتهامات مطرح شده از سوی همسایگان عرب خود و مصر، آنها را به تلاش برای دستاندازی به حاکمیت قطر و تسلط بر منابع آن متهم کرد.
کشورهای تحریم کننده ۱۳ شرط از جمله بسته شدن پایگاه نظامی ترکیه در قطر، توقف همکاری نظامی آنکارا با دوحه و قطع روابط با ایران را برای از سرگیری روابط با این کشور تعیین کردند، شروطی که مقامهای قطری تن به پذیرش آن ندادند.
این کشورها در چهل و یکمین نشست سران شورای همکاری خلیج فارس که ۱۶ دی در شهر «العُلا» با هدف آشتی و مصالحه بین اعضا به میزبانی عربستان برگزار شد، با امضای توافقنامه و صدور بیانیهای اعلام کردند که به اختلافات خود با دوحه پایان دادند.
پیشتر نیز بسیاری از ناظران سیاسی منطقه با اشاره به اینکه کشورهای تحریم کننده برای از سرگیری روابط با دوحه چند شرط از جمله تعطیل کردن شبکه خبری «الجزیره» و قطع روابط با ایران قرار داده بودند، اما با عقب نشینی از این خواستهها توافق صلح با قطر را امضا کردند، این اتفاق را پیروزی دوحه ارزیابی و به این نکته اشاره کردند که حل اختلاف کشورهای یاد شده با قطر همچنان پابرجا خواهد بود و برقراری صلح بین این کشورها زمان بَر است.