تهران-ایرنا- شورای وحدت و ائتلاف دو نهاد اصولگرایی که با شعار وحدت شکل گرفتند در این مسیر چالش‌های تازه‌ای را تجربه می‌کنند به گونه‌ای که یکی دیگری را تداوم پدرخواندگی دانسته و دیگری پایگاه مردمی را عامل محق بودن خود می‌داند. دراین میان نامزد اصلح می‌تواند اکسیرشفابخش برای اتحاد آن دو نهاد باشد.

به گزارش روز پنجشنبه خبرنگار سیاسی ایرنا، شورای وحدت اصولگرایان آرام آرام در حال تبدیل شدن به چالش تازه این جریان سیاسی برای نیل به وحدت است.  اعضای هر یک از دو شورا، تاکید دارند شورای دیگر باید به آن‌ها ملحق شود. اختلافات به اندازه‌ای جدی است که یکی دیگری را دعوت به بصیرت می‌کند و دیگر بر پایگاه و بدنه مردمی خود تاکید می کند. در سوی دیگر جبهه اصولگرایی حزب پایداری قرار دارند که از یک سو هرگونه تعامل انتخاباتی با طیف بهاریون وابسته به رییس جمهوری پیشین را مصداق خنده مرغ پخته می‌دانند و از سوی دیگر درپی اصلح تاریخی خود هستند تا از آن حمایت کنند. اصلحی که این روزها اصولگرایان در پی‌آنند با توجه به اظهارات آن‌ها رییس قوه قضائیه است اما نامزدی حجت الاسلام «ابراهیم رییسی» در انتخابات هم چندان محتمل به نظر نمی‌رسد.

اختلافات شدت می‌گیرد؟

اظهارات منتشر شده از شخصیت‌های اصولگرا درباره دو شورایی که هریک در پی ایجاد وحدت هستند نشان می‌دهد که چهره‌های هریک از این دو شورا؛ برای رسیدن به یک سازوکار مشترک کار آسانی در پیش ندارند. شورای ائتلاف اصولگرایان به این راحتی حاضر نخواهد بود شورای رقیب را تحمل کند حتی اگر آن شورا از مشورت و رایزنی سخن بگوید و سخن از وحدت پیش کشد. شاید به همین دلیل است که «محمد جواد نیکفر» رییس ستاد مرکزی ائتلاف بزرگ اصولگرایان در انتخابات دور دهم ریاست‌جمهوری، رسیدن شورای وحدت اصولگرایان و شورای ائتلاف نیروهای انقلاب به گزینه واحد را بعید ارزیابی کرده است یا «مهدی چمران» عضو شانا ضمن آرزوی بصیرت برای شورای وحدت تصریح کرده است: «ما تصور می‌کردیم دوره پدرخوانده‌ها تمام شده اما گویا این‌طور نیست. در شورای وحدت قرار بود بیش از ۴۰ حزب حضور داشته باشد اما پنج حزب را پذیرفتند و به بقیه گفتند خداحافظ. من فقط امیدوارم خداوند به همه ما بصیرت دهد تا با توهم پیروزی پس‌گردنی نخوریم. دوستان که یک تشکل موازی با شورای ائتلاف ایجاد کرده‌اند باید بدانند مردم را سردرگم می‌کنند.»

در شورای وحدت اما تلاش می‌شود موضع گیری‌ها معتدل و در راستای هم‌افزایی باشد. «منوچهر متکی» سخنگوی شورای وحدت تصریح کرده است: «ما با همه کسانی که رویکرد شورای وحدت را پذیرا باشند و شعارشان همگرایی باشد، آماده همکاری هستیم.» «محمد مهدی انصاری» عضو کمیته رسانه و ارتباطات شورای وحدت گفته است: «همه می‌دانند که شورای وحدت با محوریت جامعه روحانیت مبارز شکل گرفت. اما جامعه روحانیت بیش از همگان با اتخاذ رویکردی دلسوزانه در پی پایان بخشیدن به پدیده پدرخوانده‌ها و فصل الخطاب‌ها و ... است.»

«اسدالله بادامچیان» دبیرکل حزب موتلفه اسلامی هم درباره آینده تعامل دو شورای ائتلاف و وحدت گفته است: «طبیعی است که شورای ائتلاف باید با شورای وحدت همراه شود چراکه شورای وحدت شامل ۴۰ حزب ارزش‌گرا است بنابراین وقتی مجموعه‌ای با این تعداد از احزاب تشکیل شده و از یک سو جامعه روحانیت مبارز نیز حضور دارد و از سوی دیگر هم مورد حمایت روحانیت سراسر کشور است، سبقه روحانی بودن برای ملت ما که ملت مذهبی، یک ویژگی مهم است.»

 این در حالی است که شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در آخرین جلسه خود تصمیم گرفت در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نامزد مستقل معرفی کند. روز سه شنبه روابط عمومی این تشکل ریشه دار اصولگرا اعلام کرد: حزب موتلفه اسلامی با توجه به تجربه سال ۱۳۹۶ و استقبال مردم از رویکرد تحزب‌گرایی سعی دارد با ارائه برنامه و مسوولیت پذیری حزبی و نگاه به ظرفیت‌های داخلی و همچنین استفاده از دیپلماسی عزتمند بتواند مشکل گشای مردم باشد. با توجه به این موضوع حزب موتلفه اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نامزد معرفی خواهد کرد.

با نزدیک شدن به انتخابات، احتمال شدت گرفتن این اختلافات افزایش هم خواهد یافت اما اگر بر اساس تجربه انتخاباتی گذشته اصولگرایان تحلیل شود می‌توان امیدوار بود که در دقایق نود بازی انتخاباتی، بار دیگر یا ریش سفیدی به کار آید یا نامزد مشترک، اصولگرایان را سرانجام به پاستور رساند.

پایان اتحاد پایداری و بهاری؟

جبهه پایداری نزدیک‌ترین طیف فکری به رییس جمهوری سابق ایران «محود احمدی نژاد» بودند، جبهه‌ای که اعضای شاخص آن را نزدیکان و همراهان احمدی نژاد تشکیل داده بودند. این پیمان تا سال ۹۱ تداوم داشت اما پس از آن که بسیاری رییس جمهوری وقت را به انحراف از جریان راست متهم کردند؛ از هم گسست و امروز با نزدیک شدن به موسم انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم و زمزمه‌های حضور احمدی نژاد یا یکی از یاران بهاری وی، حزب پایداری هرگونه نسبت، حمایت و نزدیکی خود به این بهاریون را تکذیب و از آن‌ها اعلام برائت کرده است.

«مرتضی آقاتهرانی» دبیرکل پیشین جبهه پایداری شایعات اتحاد با بهاریون را موجب خنده مرغ پخته! دانسته و گفته است: «اعضا بالاتفاق با آنهایی که امروز از مسیر ولایت خارج شده‌اند، هیچ قرابتی ندارند. جبهه پایداری گفتمانی که دنبال می‌کند را قربانی نزدیکی به فلان شخصیت و بهمان چهره سیاسی نمی‌کند. آنها که به دروغ می‌گویند مهندس محصولی دنبال آقای احمدی‌نژاد است بدانند که در آن زمان ایشان جزو اولین نفراتی در دولت بود که مقابل خط انحراف ایستاد.»

اینکه جبهه پایداری در انتخابات آینده چه خواهد کرد هنوز مشخص نیست؛ آنچه تاکنون با قطعیت اعلام شده، این است که آن‌ها از نامزدی احمدی نژاد و همراهانش حمایت نخواهند کرد. حضور در شورای وحدت با اما و اگرهایی همراه خواهد بود و با قطعیت در پی کاندیدای اصلح رای آور هستند اما هنوز به اجماعی در مصداق نرسیده اند.

در آرزوی رییسی؟

هر اظهارنظر هر یک از چهره‌های اصولگرا به نوعی و به دلیلی به موضوع کاندیداتوری حجت الاسلام «ابراهیم رییسی» می‌رسد و اشتیاق جریان راست سنتی برای حضور وی در انتخابات هر روز روشن تر می‌شود به گونه‌ای که برخی خبرهای تایید نشده از گریه یکی از این چهره ها با دلیل پاسخ منفی رییسی به درخواست نامزدی، حکایت دارد.

در تازه‌ترین اظهارنظرها متکی سخنگوی شورای وحدت گفته است: «اگر رییسی به انتخابات ورود کند تصور شخصی من این است که در شورای وحدت اقبال خوبی خواهد داشت.» «ناصر ایمانی» دیگر فعال اصولگرا هم آقای رییسی را راس گزینه‌های اجماع اصولگرایان دانسته است. پیش از این هم برخی از اعضای شورای ائتلاف، نامزدی رییس قوه قضائیه در انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم را همان اکسیر وحدت آفرین میان اصولگرایان اعلام کرده بودند و حتی برخی تشکل‌ها در نامه به وی خواستار نامزدی در انتخابات شده بودند. با این همه؛ تاکنون حجت الاسلام رییسی درباره این درخواست به صورت مشخص و روشن موضع گیری نکرده اما شنیده‌ها از عدم اشتیاق وی به این حضور و استقبال از دعوت‌ها حکایت دارد.

شاید به همین دلیل است که اصولگرایان در پی جایگزین وی چهره هایی چون «سعید جلیلی» را پیش می‌کشند و کار به اندازه ای جدی می‌شود که برای وی کابینه هم می‌چینند. اصولگرایان اگر حجت الاسلام رییسی را به عنوان نامزد انتخاباتی نداشته باشند، صف طولانی از دیگر کاندیداها را خواهند داشت که کار را برای رسیدن به اجماع بر سر یکی از آن ها سخت خواهد کرد. نامزدهایی که برخی از آن‌ها از هم اکنون فعالیت‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده‌اند و برخی مواقع از منافع ملی و حیثیت بین المللی ایران هم در مسیر این فعالیت‌های انتخاباتی بهره می‌گیرند.