روزنامه ایران شنبه ۲۵ بهمن با درج مطلبی در ستون درنگ خود نوشت: اما آنچه در راهپیمایی متفاوت ۲۲ بهمن در اصفهان رخ داده، چیزی نیست که بتوان توجیهی برای ندیدن یا غفلت و سکوت پیدا کرد.
مخاطب توهین‌ها اگر چه حسن روحانی بود، اما اینجا دیگر شخصیت حقیقی رئیس دولت محل توجه نیست بلکه آنکه این‌گونه بی‌مهابا و با فراغت بال آماج شدیدترین هتاکی قرار گرفته، دومین شخص کشور و نماد جمهوریت نظام است. مضاف بر اینکه حاشیه سازان در کنار رفتار قبیح خود علیه رئیس جمهوری، یک مراسم را که در حقیقت نماد همبستگی ملی است در رفتاری کم نظیر دستمایه خودخواهی‌های جناحی خود کرده‌اند.
با این وصف به‌نظر می‌رسد دیگر مجالی برای مماشات با هتاکان نیست. آنچه مشهود است آنکه گویی این طیف از کنشگران سیاسی با اطمینان خاطر و اعتماد به نفسی که چه بسا ریشه در نحوه مواجهه با رفتارها و اقدامات هنجار شکنانه آنان در گذشته داشته، دست به چنین اقدامی زده‌اند. بانیان یا میراث داران حمله به تجمعات و سخنرانی‌ها و غائله ۲۲ بهمن قم در سال ۹۱ و شکل متفاوت‌تر آن در سال‌های گذشته که بیشتر در فضای مجازی بروز و ظهور داشته، حالا خود را نه در قامت حاشیه سازان بازار سیاست که متن سازان فضای سیاسی ایران می‌بینند.
اینها در حکم سیل ویرانگری هستند که اگر سدی مستحکم در برابرشان پیدا نشود، معلوم نیست مخاطب بعدی‌شان چه شخصیت یا نهادی خواهد بود. حال که تمامیت خواهی و بی‌پروایی به این حد رسیده، لازم است با درس گرفتن از مماشات و بی‌توجهی‌های سابق، به میدان‌داری آنها پایان داده شود. به نظر می‌رسد پرونده بسیار مهمی حالا پیش روی دستگاه قضایی است و همه در انتظار عدالت هستند.