مجتبی ورمقانی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: در پی ثبت مورد مثبتی از بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان در بین پرندگان مهاجر در دریاچه زریبار، تیم‌های رصد و پایش در محدوده این دریاچه اقدام به نمونه گیری و ثبت تلفات مرغداری‌های صنعتی و سنتی کرده اند که تاکنون موردی از بیماری مشاهده نشده است.
وی از مرغداران شهرستان مریوان خواست تا هرگونه تلفات را به موقع اطلاع دهند و افزود: هفت روستای حاشیه دریاچه زریبار شامل کانی سانان، پیرصفا، کانی سفید، برده رشه، ینگیجه، دره تفی و نی در زمینه تلفات مرغ‌های بومی تاکنون مورد پایش قرار گرفته که موردی از بیماری و تلفات مشکوک نبوده است.
مدیرکل دامپزشکی کردستان با اشاره به اینکه در شعاع یک، سه و پنج تا ۱۰ کیلومتری دریاچه زریبار رصد و پایش آغاز شده است، افزود: 2 مرغداری حاشیه دریاچه زریبار هم مورد رصد قرار گرفته که در این واحدها هم تلفاتی نبوده است.
وی یادآور شد: با توجه به اینکه تلفاتی که در دریاچه زریبار مشاهده شده، زنگ خطر جدی ابتلا به آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان است و هم اکنون هفت نفر از کارکنان محیط زیست مریوان بصورت روزانه پایش این تالاب را بر عهده دارند که به غیر از یک مورد لک لک در هفته گذشته، مورد جدیدی از تلفات پرندگان گزارش نشده است.
ورمقانی با بیان اینکه کردستان ۱۶ واحد مرغداری مرغ مادر و هشت واحد مرغداری تخمگذار دارد که مستعد ابتلا به این بیماری هستند، افزود: واکسن به اندازه کافی تامین شده و به مرغداران توصیه می‌شود تا هرچه زودترنسبت به تهیه و تزریق آن به طیور خود اقدام کنند.
وی افزود: این تاکید نسبت به واحدهایی که در اطراف تالاب‌ها و دریاچه ها از جمله زریبار مریوان و سراب قروه هستند بیشتر از سایر واحدها است و در این بیماری نگرانی اصلی متوجه روستاییانی بوده که با کشتار بدون مجوز و نظارت بهداشتی، خرید و فروش مرغ بومی امکان شیوع بیماری را افزایش می‌دهند.
ورمقانی با بیان اینکه مردم از مخفی کردن، تلفات مرغ و طیور و مصرف گوشت پرنگان شکاری به شدت خودداری کنند تاکید کرد: به صورت مرتب از تلفات مشکوک نمونه برداری و در آزمایشگاه مرکزی اداره کل دامپزشکی کردستان، آزمایش می‌شود.
آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان بیماری ویروسی و مشترک بین انسان و طیور است که این عفونت در پرندگان اهلی به سرعت سبب همه‌گیری در میان آنها می‌شود.
پرندگان وحشی آبزی به عنوان مهمترین ذخایر طبیعی ویروس آنفلوآنزا محسوب می‌شوند و بوسیله آنها ویروس از یک نقطه به نقطه دیگری حمل و از طریق بزاق و فضله، بیماری به پرندگان اهلی و کسانی که با پرندگان تماس دارند، منتقل می‌شود.
در نوع خفیف آنفلوآنزای مرغی، ابتلا به بیماری با ریزش پرهای پرندگان و کاهش تولید تخم مشخص می‌شود و در نوع دوم، بیماری به سرعت در میان پرندگان شایع و باعث اتلاف شمار زیادی از آنها می‌شود.
این بیماری از طریق تجارت پرندگان زنده و پرندگان مهاجر مانند اردک‌ها و سایر پرندگان دریایی از کشوری به کشور دیگر منتقل می‌شود.
سرفه، گلودرد، تنگی نفس و سابقه تماس در یک هفته قبل از مرگ پرندگان آلوده یا در مرحله واگیری و سطوح آلوده به ویروس و تب بالای ۳۸درجه از علایم بیماری آنفلوآنزای مرغی در انسان محسوب می‌شود.
پرندگان آبزی، وحشی و مهاجر بدون ابتلا بـه ایـن بیماری می‌توانند ویروس را تا مسافت‌های طولانی انتقال دهند و لازم است اقدامات پایش بیماری به صورت مستمر تشدید شود.
انسان در ارتباط مستقیم با پرندگان بیمار یا لاشه‌های پرندگان کشته شده نیز می‌تواند به این بیماری مبتلا شود.
در ایران منشاء این بیماری پرندگان مهاجری عنوان می‌شود که در فصل سرد سال از مناطق سردسیر شمالی وارد مناطق گرم یا معتدل می‌شوند.