مجتبی ورمقانی شامگاه دوشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: ۲ کانون بیماری آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان در روستاهای جعفرآباد و عزیزآباد وزمان از توابع شهرستان دیواندره شناسایی شد و اقدامات مرتبط با مهار و مختومه کردن آن در جریان است.
وی افزود: بیش از ۲۵ قطعه طیور بومی ( شامل مرغ، خروس و بوقلمون) در روستای عزیزآباد وزمان و بیش از ۶۰ قطعه در روستای جعفرآباد تلف شده‌اند و این تعداد رو به افزایش است.
مدیرکل دامپزشکی کردستان اضافه کرد: روستای جعفرآباد ۲ سال قبل هم از کانون‌های شیوع این بیماری در استان بکد.
ورمقانی گفت: ۲ کانون مشکوک دیگر آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان در دیواندره در دست بررسی است.
وی با بیان اینکه نگرانی‌ها از شیوع این بیماری در حال افزایش است، افزود: در حال حاضر مرغداریهای صنعتی استان عاری از آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان هستند.
وی تاکید کرد: با هدف جلوگیری از انتقال عامل بیماری به طیور بومی و یا واحدهای صنعتی و گسترش آن، شهروندان هرگونه بروز تلفات غیر متعارف در طیور بومی را در اسرع وقت به ادارات دامپزشکی شهرستان‌ها و یا خانه‌های بهداشت اطلاع دهتد.
مدیرکل دامپزشکی کردستان با تاکید بر محصور نمودن محل نگهداری طیور بومی و قطع ارتباط با پرندگان آزاد پرواز، افزود: کاهش مصرف دان و آب و کاهش تولید در واحدهای صنعتی توسط مسوول فنی بهداشتی و یا مدیریت واحد به نزدیکترین اداره دامپزشکی گزارش شده و از خرید و فروش طیور بومی بصورت دوره‌گردی خودداری شود.
ورمقانی با بیان اینکه کردستان ۱۶ واحد مرغداری مرغ مادر و هشت واحد مرغداری تخمگذار دارد که مستعد ابتلا به این بیماری هستند، افزود: واکسن به اندازه کافی تامین شده و به مرغداران توصیه می شود تا هرچه زودترنسبت به تهیه و تزریق آن به طیور خود اقدام کنند.
وی افزود: این تاکید نسبت به واحدهایی که در اطراف تالاب‌ها و دریاچه ها از جمله زریبار مریوان و سراب قروه هستند بیشتر از سایر واحدها است و در این بیماری نگرانی اصلی متوجه روستاییانی بوده که با کشتار بدون مجوز و نظارت بهداشتی، خرید و فروش مرغ بومی امکان شیوع بیماری را افزایش می‌دهند.
ورمقانی تاکید کرد: به صورت مرتب از تلفات مشکوک نمونه برداری و در آزمایشگاه مرکزی اداره کل دامپزشکی کردستان، آزمایش می‌شود .
پیش از این و ۲۱ بهمن، نتیجه نمونه‌گیری از یک قطعه لک‌لک در دریاچه زریبار مریوان آنفلوآنزای مثبت فوق حاد پرندگان اعلام شد.
آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان بیماری ویروسی و مشترک بین انسان و طیور است که این عفونت در پرندگان اهلی به سرعت سبب همه‌گیری در میان آنها می‌شود.
پرندگان وحشی آبزی به عنوان مهمترین ذخایر طبیعی ویروس آنفلوآنزا محسوب می‌شوند و بوسیله آنها ویروس از یک نقطه به نقطه دیگری حمل و از طریق بزاق و فضله، بیماری به پرندگان اهلی و کسانی که با پرندگان تماس دارند، منتقل می‌شود.
در نوع خفیف آنفلوآنزای مرغی، ابتلا به بیماری با ریزش پرهای پرندگان و کاهش تولید تخم مشخص می‌شود و در نوع دوم، بیماری به سرعت در میان پرندگان شایع و باعث اتلاف شمار زیادی از آنها می‌شود.
این بیماری از طریق تجارت پرندگان زنده و پرندگان مهاجر مانند اردک‌ها و سایر پرندگان دریایی از کشوری به کشور دیگر منتقل می‌شود.
سرفه، گلودرد، تنگی نفس و سابقه تماس در یک هفته قبل از مرگ پرندگان آلوده یا در مرحله واگیری و سطوح آلوده به ویروس و تب بالای ۳۸درجه از علایم بیماری آنفلوآنزای مرغی در انسان محسوب می‌شود.
پرندگان آبزی، وحشی و مهاجر بدون ابتلا بـه ایـن بیماری می‌توانند ویروس را تا مسافت‌های طولانی انتقال دهند و لازم است اقدامات پایش بیماری به صورت مستمر تشدید شود.
انسان در ارتباط مستقیم با پرندگان بیمار یا لاشه‌های پرندگان کشته شده نیز می‌تواند به این بیماری مبتلا شود.
در ایران منشاء این بیماری پرندگان مهاجری عنوان می‌شود که در فصل سرد سال از مناطق سردسیر شمالی وارد مناطق گرم یا معتدل می‌شوند.