به گزارش ایرنا، دیروز در هفته بیست و نهم لیگ برتر والیبال ایران اتفاقی رخ داد که نشان داد همچنان فدراسیون برای برخورد با بی‌اخلاقی، حتی در کمترین میزان نیز عزمی ندارد.
ماجرا از مسابقه تیم‌های شهرداری ارومیه و شهرداری ورامین در هفته بیست و هفتم لیگ برتر آغاز شد. در پایان مسابقه، بازیکنان ۲ تیم درگیری لفظی پیدا کرده بودند. تصویربردار تلویزیونی مطابق وظیفه خود مشغول ثبت اتفاقات بود اما ۲ بازیکن تیم ارومیه با فحاشی و برخورد فیزیکی به سوی او هجوم بردند.
این اتفاق روز ۱۷ بهمن رخ داد. پس از پایان بازی، کمیته رویدادها و مسابقات پوریا یلی و فرهاد سال‌افزون را تا اطلاع ثانوی محروم کرد تا کمیته انضباطی به پرونده آنها رسیدگی کند. جلسه کمیته انضباطی ۲۰ بهمن برگزار و حکم آن یک روز بعد در سایت فدراسیون منتشر شد. با تصمیم کمیته انضباطی فدراسیون والیبال، یلی که فیلم سیلی زدن او به تصویربردار تلویزیونی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است به ۲ جلسه محرومیت قطعی و سال‌افزون هم به ۲ جلسه محرومیت تعلیقی محکوم شدند.
۲ جلسه محرومیت برای یلی به این معنا بود که این بازیکن هیچ مشکلی برای حضور در مسابقات حساس مرحله پلی‌آف نخواهد داشت زیرا ۲ هفته تا پایان مرحله مقدماتی باقی مانده بود. اما حتی همین حکم حداقلی هم تا پایان پابرجا نماند و این بازیکن پس از یک جلسه غیبت، دیروز در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفت.
کمیته انضباطی که فقط دوشنبه‌ها جلسه دارد، در روز برگزاری مسابقات هفته بیست و نهم نشست تجدیدنظر درباره حکم یلی را برگزار کرد و یک جلسه محرومیت او را به حالت تعلیق درآورد. به این ترتیب این بازیکن ۱۰ روز پس از سیلی زدن به فیلم‌بردار، دوباره برای شهرداری ارومیه وارد زمین شد.
نظیر چنین اتفاقاتی در سال‌های اخیر بارها در والیبال ایران سابقه داشته است. فدراسیون نیز با وجود اینکه همیشه مدعی برخورد جدی و قاطع با بی‌اخلاقی‌هاست، هیچگاه گامی عملی برای حل این مشکل برنداشته است.
محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال، در سال ۱۳۹۱ و زمانی که لیگ برتر هر هفته با درگیری و زد و خورد مواجه شده بود، مدعی شد: «اگر بازیکنان یا تماشاگران تیمی فحاشی کنند، ناظر باید بلافاصله بازی را متوقف کند و تیمی که فحاشی کرده است بازنده اعلام می‌شود.»
خبرنگاران والیبال در این سال‌ها بارها فحاشی بازیکنان به یکدیگر یا حتی به داور و ناظر بازی را شنیده‌اند اما فدراسیون والیبال حتی برای نمایش هم که شده، دست کم برای یک بار تیمی را به خاطر بی‌اخلاقی مجازات نکرده است. هر زمان هم اتفاقاتی مثل ماجرای پوریا یلی رخ داده، با یک حکم بی‌اثر سر و ته قضیه هم آمده است.
در همان سال ۹۱، احسن شیرکوند که در آن زمان برای شهرداری ارومیه بازی می‌کرد، در مسابقه با سایپا به سوی داور حمله کرد و با گرفتن پای او، قصد داشت داور را از بالای سکو به زمین بزند. پس از بازی وقتی رسانه‌ها خواستار برخورد با این اتفاق بودند، داورزنی در گفت و گویی مدعی شد: «این طور نبوده که شیرکوند به داور حمله کند و قصد کتک‌کاری داشته باشد. شرایط سکو نامناسب بود.» رییس فدراسیون می‌خواست سقوط مسعود یزدان‌پناه داور مسابقه را به لق بودن سکو ربط بدهد اما فراموش کرده بود که تصویر حمله شیرکوند به داور، اولین بار در سایت فدراسیون منتشر شده بود.
علیرضا نادی کاپیتان آن زمان تیم ملی والیبال ایران هم در آن فصل برای شهرداری ارومیه بازی می‌کرد. خولیو ولاسکو سرمربی وقت تیم ملی وقتی فیلم بازی را دید، برایش سوال شده بود که چرا نادی به عنوان کاپیتان تیم، برای جلوگیری از چنین صحنه زشتی اقدام نکرده است. نتیجه هم خط خوردن نادی و دوری همیشگی این بازیکن از تیم ملی، آن هم در اوج آمادگی بود.
ماجرا وقتی عجیب‌تر شد که در لیگ جهانی که در پایان همان فصل برگزار شد، شیرکوند در جایگاه ویژه و چند صندلی دورتر از رییس فدراسیون نشسته بود. جایگاهی که حتی بسیاری از پیشکسوتان و بزرگان والیبال ایران هم به آن راه پیدا نمی‌کنند. واکنش متفاوت ولاسکو و داورزنی به یک اتفاق، گواه همه چیز است.